Αρχική Πρόγραμμα «Καλλικράτης»7. Κριτήρια Συνενώσεων για τους Νέους Ισχυρούς ΔήμουςΣχόλιο του χρήστη Ηλίας Τσ. | 21 Ιανουαρίου 2010, 14:36
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας Τσ.' | 21 Ιανουαρίου 2010, 14:36

    «Σχέδιο Καλλικράτης» Τι πρέπει να γίνει ; Βασικό θέμα του νομοσχεδίου, είναι η θεσμοθέτηση του αιρετού περιφερειάρχη, καθώς και οι αναδιαρθρώσεις, συνενώσεις των σημερινών δήμων ώστε να διαμορφωθεί ένας νέος χάρτης αυτοδιοίκησης, αρκετά διαφορετικός από αυτόν που γνωρίζαμε έως σήμερα, τόσο σε χωροταξικό όσο και σε λειτουργικό επίπεδο. Το πρώτο βήμα πρέπει να είναι οι συνενώσεις των 914 δήμων και 120 κοινοτήτων της χώρας σε περίπου 160 με 220 δήμους το μέγιστο. Ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης που θα βασίζεται στην αρχή ενός νέου συλλογικού εκτελεστικού οργάνου, το οποίο θα είναι λίγοι νέοι μεγάλοι Δήμοι. Το δεύτερο βήμα πρέπει να είναι η κατάργηση των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων οι οποίες θα πρέπει να αντικατασταθούν από 7 με 10 περιφερειακές διοικήσεις στις οποίες οι νομοί θα εκπροσωπούνται μέσω των αντί-περιφερειαρχών. Οι περιφέρειες θα λειτουργήσουν ως συμπαγή διοικητικά κέντρα με στόχο την ουσιαστική αποκέντρωση, την τοπική ανάπτυξη και την διασύνδεση της κάθε περιφέρειας απ’ ευθείας με το κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες. Είναι γνωστή η πίεση από την Ευρώπη, για την υλοποίηση μέσω των Περιφερειών των προγραμμάτων του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ), προς την χώρα μας. Ο περιφερειάρχης πρέπει να είναι αιρετός, με αιρετό περιφερειακό συμβούλιο, το οποίο θα πρέπει να προκύπτει από εκλογές με ξεχωριστό ψηφοδέλτιο ανά νομό. Οι θέσεις των περιφερειακών συμβούλων στο περιφερειακό συμβούλιο πρέπει να είναι ανάλογες της πληθυσμιακής δύναμης κάθε νομού. Το βασικό κριτήριο για την συγκρότηση των νέων δήμων της επικράτειας θα πρέπει να είναι το πληθυσμιακό. Οι νέοι δήμοι πρέπει να έχουν κατά μέσο όρο από 60.000 έως 90.000 κατοίκους τουλάχιστον. Εξαίρεση εδώ, πρέπει να αποτελέσουν τα νησιά, τα οποία πρέπει να είναι ένας δήμος, μια και αποτελούν ξεχωριστή οικονομική και λειτουργική οντότητα. Ορισμένα μεγάλα νησιά που ξεπερνούν τους 70.000 κατοίκους μπορούν και θα πρέπει να αποτελούνται από περισσότερους του ενός Δήμους. Πάντως, η όλη προσπάθεια πρέπει να έχει ως κυρίαρχο στόχο, να γίνουν στη χώρα όσο το δυνατό μεγαλύτεροι πληθυσμιακά Δήμοι. Πιθανές τοπικές δυσκολίες, όπως για παράδειγμα: ποιο θα είναι το όνομα του νέου δήμου ή πού θα γίνει το νέο δημαρχείο, «πού θα είναι δηλαδή η έδρα του νέου Δήμου» είναι δευτερευούσης σημασίας και δεν θα πρέπει να επηρεάσουν τους σχεδιαστές του νομοσχεδίου. Αν διατυπωθούν αντιρρήσεις οι οποίες αν δεν αποτυπώνουν προκατασκευασμένες πολιτικές επιλογές, το βέβαιο είναι ότι θα αναδύουν έντονο τοπικό ….. χρώμα, μικροπολιτικών, κομματικών και πελατειακών κινήτρων τα οποία είναι γνωστό ότι ευδοκιμούν και επωάζονται στις τοπικές αυτοδιοικήσεις. Άλλωστε, είναι γνωστή η ματαιοδοξία πολλών τοπικών «αρχόντων». Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην αρχή της θητείας του, με ισχυρή λαϊκή εντολή και ακόμα ποιο ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία ώστε μπορεί να έχει την δυνατότητα να ξεπερνάει εύκολα τέτοια επί μέρους ζητήματα, εάν και εφόσον προκύψουν. Ο ρόλος του δημάρχου θα πρέπει να είναι κυρίως επιτελικός, καθώς δεν θα πρέπει να ασχολείται με ήσσονος σημασίας θέματα. Τα ζητήματα του προσωπικού καθώς και τα καθήκοντα αρκετών διαδικαστικών θεμάτων, θα πρέπει να τα χειρίζεται ο γενικός γραμματέας του δήμου (ο οποίος πρέπει να έχει τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα γι’ αυτή την θέση) και όχι όπως έως σήμερα ο δήμαρχος. Παράλληλα, πρέπει να δημιουργηθεί σε κάθε μεγάλο δήμο ένα γραφείο (Συνήγορος του Δημότη), το οποίο θα κάνει την υποδοχή των καταγγελιών και των αιτημάτων των δημοτών και θα διαμεσολαβεί για όλα τα θέματα μεταξύ των δημοτών και του δήμου, στα πρότυπα των σημερινών ΚΕΠ (Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών) ως προς την ουσιαστική και αποτελεσματική επαφή του πολίτη με την εκάστοτε δημόσια υπηρεσία. Τα τοπικά συμβούλια θα πρέπει να είναι τριμελή ή πενταμελή ανάλογα με τον πληθυσμό του τοπικού διαμερίσματος και θα πρέπει να εκλέγονται από το ψηφοδέλτιο που θα κερδίζει συνολικά τον Δήμο. Ειδικά για την Κορινθία οι δήμοι που θα δημιουργηθούν πρέπει να είναι μόνον δύο, όμοια με το νέο μοντέλο 2 μονοεδρικών περιφερειών όπως θα είναι κατά μεγάλη πιθανότητα, ο διαχωρισμός του νομού Κορινθίας για την μελλοντική εκλογή βουλευτών (οι άλλες δύο έδρες κατά μεγάλη πιθανότητα θα μεταφερθούν στην περιφέρεια) σύμφωνα με το νέο εκλογικό νόμο που θα φέρει προς ψήφιση στην βουλή, σε σύντομο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Έτσι θα δημιουργηθούν δύο πραγματικά μεγάλοι και βιώσιμοι δήμοι. Ο Δήμος της Ανατολικής Κορινθίας που θα αποτελείται από τους σημερινούς Δήμους (Αγίων Θεοδώρων, Άσσου-Λεχαίου, Κορινθίων, Λουτρακίου-Περαχώρας, Σαρωνικού, Σολυγείας και Τενέας) ο οποίος θα έχει 82.706 κατοίκους, και ο Δήμος της Δυτικής Κορινθίας που θα αποτελείται από τους σημερινούς Δήμους (Βέλου, Βόχας, Ευρωστίνης, Νεμέας, Ξυλοκάστρου, Σικυωνίων, Στυμφαλίας, Φενεού) ο οποίος θα έχει 71.918 κατοίκους, σύμφωνα πάντα με την τελευταία απογραφή πληθυσμού η οποία έγινε το 2001. Μόνο με αυτά τα μεγέθη, οι μεγάλες τοπικές κοινωνίες θα μπορέσουν να βρουν τους πλέον κατάλληλους πολίτες και ως προς την κατάρτιση και ως προς το ανάλογο υπόβαθρο, για την στελέχωση των νέων μεγαλύτερων και πολυπληθών Δημοτικών Συμβουλίων. Όσο μεγαλύτερη είναι πληθυσμιακά μια περιοχή τόσο μεγαλύτερη διαθεσιμότητα υπάρχει για συμμετοχή στα ψηφοδέλτια έμπειρων και κοινωνικά δυναμικών ανθρώπων, των οποίων η καθημερινή ανάπτυξη και δράση τους μέσα από την πολιτική ενασχόληση στην εκάστοτε περιοχή θα έχει καλύτερες και περισσότερες πιθανότητες να οδηγήσει τον κάθε Δήμο της χώρας στην ανάπτυξη και αναβάθμιση τόσο πολιτική όσο και ποιοτική με μεγάλο τελικό όφελος για τον κάθε δημότη. Άλλωστε, ένα από τα πολλά προβλήματα του σχεδίου «Καποδίστριας 1», είναι το εκάστοτε εκλεγόμενο πολιτικό προσωπικό, σε κάθε δήμο της χώρας. Πολιτικό προσωπικό το οποίο είναι σε αρκετές περιπτώσεις, ιδιαίτερα χαμηλών προδιαγραφών στο να υπηρετήσει τον θεσμό και τις πολλές ευθύνες που αυτός συνεπάγεται. Έως σήμερα στο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης μετέχουν ανελλιπώς φθαρμένα σε σημαντικό ποσοστό, πολιτικά πρόσωπα, τα οποία έχουν ασχοληθεί χρόνια με την τοπική αυτοδιοίκηση και την έχουν οδηγήσει στο σημερινό τέλμα. Αυτό έγινε διότι το μόνο κριτήριο τους ήταν η προσωπική τους ανέλιξη και όχι όπως λογικά θα έπρεπε η ουσιαστική βελτίωση του Δήμου, παρ’ ότι αυτό κλήθηκαν με την ψήφο των πολιτών για να υπηρετήσουν και έχει συμβεί γιατί στερούνται παντελώς νέων φρέσκων ιδεών. Έχουν ως μοναδικό κίνητρο την αποζημίωση «απολαβή» μισθών μέσω του ορισμού τους από τον εκάστοτε δήμαρχο σε θέσεις αντιδημάρχων, προέδρων δημοτικών συμβουλίων ή προέδρων δημοτικών επιχειρήσεων. Με τελικό αποτέλεσμα η πάροδος του χρόνου να τους έχει μετατρέψει σε τοπικό πολιτικό κατεστημένο. Πολλές ενδείξεις δείχνουν ότι ελεύθεροι επαγγελματίες και τοπικοί διανοούμενοι με Πανεπιστημιακές σπουδές έχουν μεγάλη προθυμία ένταξης και συμμετοχής σε δημοτικά ψηφοδέλτια σε πιθανούς διευρυμένους δήμους διότι θα πάψουν σε μεγάλο βαθμό τα γνωστά σε όλες τις τοπικές κοινωνίες καιροσκοπικά παιχνίδια, τα οποία έχουν εφαρμόσει για την εκλογή τους αρκετοί εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι. Με την νέα διοικητική μεταρρύθμιση ένα ακόμα σημείο βελτίωσης είναι η σημαντική μείωση εξόδων του κρατικού προϋπολογισμού για αποζημιώσεις των αιρετών (Νομαρχών Προέδρων Νομαρχιακών Συμβουλίων, Αντινομάρχων, Δημάρχων, Προέδρων Δημοτικών Συμβουλίων, Αντιδημάρχων, Προέδρων και Αντιπροέδρων δημοτικών επιχειρήσεων κ.λ.π.). Το συνολικό κόστος αποζημιώσεων για τις θέσεις που καταλαμβάνουν οι αιρετοί των 54 Νομαρχιών των 914 Δήμων και 120 κοινοτήτων της χώρας, ξεπερνά το ύψος των 85 εκατομμυρίων ευρώ για μια τετραετία. Τα ποσά που λαμβάνουν οι αιρετοί οι οποίοι κατέχουν αυτές τις θέσεις έχουν δε ειδικό προνομιακό καθεστώς φορολόγησης. Δεν συνυπολογίζονται δηλαδή οι αποζημιώσεις τους, ως σύνολο αποδοχών του κάθε προσώπου. Η πλειοψηφία δε αυτών των προσώπων που υπηρετούν στις θέσεις αυτές, κατέχουν και θέσεις μονίμων στο δημόσιο από τις οποίες λαμβάνουν κι άλλο σταθερό μισθό μερικές φορές, ιδιαίτερα υψηλό, πολλοί από αυτούς μπορεί να είναι συνταξιούχοι και να λαμβάνουν και ιδιαίτερα μεγάλη σύνταξη. Οι παραπάνω αποζημιώσεις είναι μεγάλη πρόκληση για το κοινωνικό σύνολο και τους πολίτες οι οποίοι τα φέρνουν δύσκολα βόλτα ειδικότερα δε τώρα που τα οικονομικά της χώρας είναι σε άσχημη κατάσταση και πρέπει με κάθε τρόπο η χώρα να κάνει εξοικονόμηση πόρων για να τιθασεύσει το δημόσιο χρέος μέσα από την περιστολή δημοσίων δαπανών. Στα παραπάνω πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη και η σημαντική επιβάρυνση του προϋπολογισμού για τα ασφαλιστικά δικαιώματα που αποκτούν Νομάρχες και Δήμαρχοι που έχουν χρηματίσει στο αξίωμα για δυο τουλάχιστον τετραετίες. Τέλος πρέπει να γίνει κατάργηση του 42% του ποσοστού που λειτουργεί ως πλαφόν για την εκλογή Νομαρχών και Δημάρχων από την πρώτη Κυριακή. Είναι ένας νόμος που δημιουργήθηκε από τον Π. Παυλόπουλο και ψηφίστηκε από την Ν.Δ. το 2005 όταν ήταν κυβέρνηση. Αυτός ο όρος μπλοκάρει τις ευρύτερες συνεργασίες των τοπικών κοινωνιών. Πρέπει το ΠΑΣΟΚ να επαναφέρει με το νέο Καποδίστρια τον όρο του 50% συν μια ψήφο για την εκλογή δημάρχων και περιφερειαρχών, ώστε με αυτό τον όρο, να ανοίξει ο δρόμος για ευρύτερες συμμαχίες των πλατιών κοινωνικών στρωμάτων, κάτι το οποίο είναι βαθιά δημοκρατικό. Είναι προφανές ότι το σχέδιο «Καλλικράτης» είναι ένα μεγάλο εγχείρημα για την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης στην τοπική αυτοδιοίκηση. Σε συνδυασμό δε με τα αποτελέσματα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών όλα δείχνουν ότι θα δημιουργηθεί μια νέα αναπτυξιακή δυναμική σε όλους τους νέους Δήμους και τις νέες Περιφέρειες της χώρας. Το νέο διοικητικό μοντέλο θα πρέπει να στοχεύει στη δημιουργία μεγάλων τοπικών αυτοδιοικήσεων, ικανών να αποτελέσουν τους δυναμικούς αναπτυξιακούς χώρους, οι οποίοι θα λειτουργήσουν με την πάροδο του χρόνου, προς όφελος του πολίτη της χώρας.