Αρχική Καθιέρωση ανώτατου ορίου κυβισμού κρατικών αυτοκινήτων΄Αρθρο 9 Κίνηση αυτοκινήτων.Σχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΑΡΑΤΟΣ | 26 Οκτωβρίου 2009, 02:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΑΡΑΤΟΣ' | 26 Οκτωβρίου 2009, 02:57

    Υπάρχει πρόβλημα στην κίνηση των Αυτοκινήτων όπως φαίνεται από τα ανωτέρω.Διότι γράφετε ότι: "Να μην κινούνται εκτός των ορίων της διοικητικής περιφέρειας ή της ζώνης ευθύνης στην οποία ασκεί τα καθήκοντά του το εξυπηρετούμενο πρόσωπο ή η υπηρεσία".Είναι φανερό ότι σήμερα έχουν οι Υπηρεσίες αρκετές δραστηριότητες που είναι πέραν των διοικητικών ορίων τους.Οπως π.χ. μια κοινότητα που δεν έχει τεχνική Υπηρεσία και που μπορεί να βρίσκεται αυτή στην έδρα του Νομού και με την οποία υπάρχει όπως γνωρίζετε συχνό πάρε δώσε.Πρέπει λοιπόν να έχει την δυνατότητα και την ευεληξία η Υπηρεσία να μπορεί να μετακινείται το προσωπικό της και εκτός των διοικητικών ορίων της για να μπορεί να παράγει έργο.Επίσης γίνονται συζητήσεις και επαφές πολλές φορές σε επίπεδο της ευρύτερης διοικητικής περιφέρειας και όχι μέσα στην διοικητική περιφέρεια του Νομικού Πρωσώπου.Είναι ανάγκη λοιπόν να υπάρχει η δυνατότητα για μετακινήσεις.Η γνώμη μου είναι να μην περιορίζονται διοικητικά οι μετακινήσεις αλλά μόνο σε ακραίες περιπτώσεις τις οποίες και μπορείτε να ανιχνεύσετε υπηρεσιακά αλλά και από τον διάλογο που γίνεται.Ο λόγος που εκφράζω αυτή την άποψη είναι ότι α)Τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα ειδικά όταν αγοραστούν καινούργια δεν εξαντλούν μέχρι την αντικατάστασή τους τις χιλιομετρικές δυνατότητες που έχουν.β)Εφ' όσον υπάρχει το αυτοκίνητο και ο οδηγός θα πληρωθεί μόνο το καύσιμο και το sercice άρα και συμφέρει να γίνονται μετακινήσεις γιατί όσο περισσότερα χιλιομετρα διανύσει ένα Υπηρεσιακό αυτοκίνητο τόσο το κόστος ανά χιλιομετρο μειώνεται κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος για μέτρα μείωσης των μετακινήσεων γενικά.Αν εξετάσει κανείς τον μέσο όρο ημερήσιας απόστασης που διανύει ένα Υπηρεσιακό αυτοκίνητο και το διαιρέσει με το ημερήσιο κόστος θα βγεί ένα υψηλό κοστολόγιο ανά χλμ.Αν δε ληφθεί υπ ' όψη και ο μεσος αριθμός των ατόμων που μεταφέρονται θα προκύψει αβίαστα το συμπέρασμα ότι είναι προτιμότερο να πληρώσει το Δημόσιο ένα έκαστο Υπάλληλο να κινηθεί με το δικό του αυτοκίνητο παρά να διαθέσει το Υπηρεσιακό.Αν δε ληφθεί υπ' όψη και η σχετική γραφειοκρατία που αφορά α)την έκδοση διαταγής πορείας β)την διοικητική υποστήριξη του αυτοκινήτου γ)την καθυστέρηση και το χάσιμο χρόνου όσον αφορά την συνεννόηση και το ποιός και πότε θα χρησιμοποιήσει το αυτοκίνητο εργασία για την οποία θα πρέπει να συνεννοηθούν δύο ή και τρείς πολλές φορές Προϊστάμενοι που μπορεί αυτό να καταλήγει και σε δημιουργία έσωτερικών υπηρεσιακών τριβών κάτι που δεν έχει ασχοληθεί κάποιος να το κοστολογήσει και ακόμη δ)τις ημέρες άδειας του οδηγού ε)τις ημέρες αργίας του αυτοκινήτου λόγω βλαβών ή sercice στ)τα προβλήματα συνεννόησης που είναι φυσικό και μοιραία προκύπτουν και προστίθενται στις ενασχολήσεις των Υπαλλήλων από την συνεργσία με τους οδηγούς, διότι μην ξεχνάμαι ότι ο οδηγός μπορεί να είναι και από άλλη Υπηρεσία ζ)το κόστος των αυτοκινήτων που είναι σχετικά πολύ χαμηλότερο από ότι σε παλαιότερες εποχές και άρα δεν αξίζει το κόπο να λαμβάνεται τόσο σοβαρά υπ' όψη η προστασία τους σαν υλικά αγαθά του Δημοσίου και τέλος η)ότι οι επαγγελματίες οδηγοί ως επάγγελμα είναι σε έλλειψη, και δεν έχει νόημα η εισαγωγή οδηγών από το εξωτερικό αλλά και εύκολα με τις σχετικά καλές εργασιακές συνθηκες του δημόσιου τομέα, παθαίνουν επαγγελματικές ασθένειες κάτι που δεν συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα νομίζω ότι: 1.Θα πρέπει να δίνει λιγότερη σημασία όλος ο δημόσιος τομέας στην προστασία των υλικών αγαθών που του είναι απαραίτητα για να κινηθεί, όπως έιναι και τα αυτοκίνητα και να δώσει περισσότερη σημασία στην διαχείρησή τους και στην διευκόλυνση του προσωπικού. 2.Στη βάση αυτή βλέπω δύο κατευθύνσεις α)Κίνηση των Υπαλλήλων όσο περισσότερο γίνεται με τα αυτοκίνητά τους β)Κίνηση των Υπαλλήλων με αυτοκίνητα του δημοσίου αλλά με οδηγούς τούς ίδιους όπως εξ' άλλου γίνεται και με τους υπαλλήλους των ιδιωτικών εταιρειών. γ)Η εξέταση εισαγωγής του leasing με βρίσκει σύμφωνο. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα παρόμοιας κακής λειτουργίας του Δημόσιου τομέα που ταλαιπώρησε χρόνια την Δημόσια διοίκηση αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη.Οταν πρωτοεμφανίστηκαν τα φωτωτυπικά μηχανήματα στην Δημόσια διοίκηση τα τοποθετούσαν στα γραφεία των διευθυντών για να τα προφυλάξουν, όπως και τα αυτοκίνητα, με αποτέλασμα και ο διευθυντής να απασχολείται συνεχώς με αυτούς που έβγαζαν φωτοτυπίες αλλά και αυτοί που ήθελαν να βγάλουν φωτοτυπίες πολλές φορές να μην εξυπηρετούνται επειδή ο Δντής ήταν απασχολημένος. Το φωτοτυπικό δηλαδή επέφερε πολλές φορές δυσλειτουργία στην διοίκηση.Και εκτός από αυτό και γκρίνια από τους πολίτες διότι έβλεπαν παλαιότερα, που ήταν και λιγότερα, το φωτοτυπικό μπροστά τους και εμείς τους στέλναμε να βγάλουν φωτοτυπίες ( ή και μία μόνο) ένα χιλιόμετρο μακρυά και να ξανάρθουν. Διστυχώς οι μικρές δισλειτουργίες της διοίκησης δημιουργούν τα προβλήματα διότι είναι πολλές και οι περισσότερες έχουν σχέση με τον ανθρώπινο παράγοντα