Αρχική Ηλεκτρονική ΔιακυβέρνησηΆρθρο 2 Πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Μανώλης Τζουβελέκας | 20 Ιανουαρίου 2011, 00:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μανώλης Τζουβελέκας' | 20 Ιανουαρίου 2011, 00:40

    Το σχέδιο νόμου για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση θα μπορούσε να αποτυπώνει και να ορίζει εκτός από τα τεχνολογικά μέσα, τις δράσεις και τις διεργασίες, μεταξύ κρατικών υπηρεσιών και πολιτών, (ικανοποιητικό πλαίσιο) το μείζον θέμα της διαχείρισης δημόσιας γνώσης. Η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση χωρίς την ανάδυση, την αποτύπωση και την αξιοποίηση της Γνώσης (ο όρος δεν αναφέρεται πουθενά στο σχέδιο νόμου) στερείται ενός μεγάλου και πολυσχιδούς αναλυτικού και συνθετικού πλαισίου σκέψης για παροχή ποιοτικών υπηρεσιών τόσο στους πολίτες (πελάτες) όσο και στους υπαλλήλους (εσωτερικούς πελάτες). Χρειάζεται η δημιουργία ενός πυρήνα υπαλλήλων στις υπηρεσίες ως Διαχειριστών Γνώσης (Chief Knowledge Officers), θέσεις με καθορισμένο περίγραμμα εργασίας, που δεν απαιτούν αυξημένους πόρους και θα λειτουργούν πολλαπλασιαστικά ως διευκολυντές ανάπτυξης γνωσιακών οργανισμών. Έτσι οι δημόσιες οργανώσεις θα μπορούν πιο εύκολα και αποτελεσματικά να μετουσιώνουν τα τεχνολογικά εργαλεία σε διαύλους εξυπηρέτησης και δημιουργίας δημόσιου πλούτου. Ένα στέρεο νομοθετικά κατοχυρωμένο πλαίσιο ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και διαχείρισης οργανωσιακής γνώσης του δημόσιου τομέα (ενοποιημένης μακροπρόθεσμα) θα μπορεί να ενσωματώσει τον όγκο της διάσπαρτης και ανεκμετάλλευτης πληροφορίας που θα συλλέγεται από τις ΤΠΕ για την ταχύτερη απλούστευση διαδικασιών, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας, της συλλεχθείσας γνώσης και της οργανωσιακής μνήμης. Με τον τρόπο αυτό επέρχεται αλλαγή διοικητικής νοοτροπίας και η γνώση ενσωματώνεται στις οργανωσιακές διεργασίες που αν και υπάρχει ολόγυρα χαρακτηρίζεται από υψηλή εντροπία και αποδόμηση. Η προσωπική επαφή με τους πολίτες –πέρα από τις «παράπλευρες απώλειες των φαινομένων διαφθοράς»- εξασφαλίζει ότι οι υπηρεσίες θα εξακολουθούν να δέχονται από το εξωτερικό τους περιβάλλον Γνώση που με άλλο τρόπο δύσκολα θα ελάμβαναν. Κλείνοντας θεωρώ ότι θα έπρεπε να γίνεται αποτύπωση των αρχών, της εφαρμογής της διαχείρισης γνώσης της μέτρησής της και της δυνατότητας (με έκδοση ΚΥΑ) σύστασης θέσεων διαχειριστών γνώσης στις υπηρεσίες του Δημοσίου από το υπάρχον προσωπικό, αν όχι σε αυτό το νομοσχέδιο σε άλλο συναφούς περιεχομένου.