Αρχική Ηλεκτρονική ΔιακυβέρνησηΆρθρο 3 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Ασπασία Παπαλόη | 27 Ιανουαρίου 2011, 15:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ασπασία Παπαλόη' | 27 Ιανουαρίου 2011, 15:27

    Όσον αφορά στην ασφάλεια των δεδομένων το σχόλιο μου είναι το εξής: Πως οι πολίτες θα είναι σίγουροι ότι, όχι μόνο δεν παραβιάζονται τα προσωπικά του δεδομένα, αλλά και δε θα χρησιμοποιούνται από τρίτους; Παραπέμπω σε σχετικό άρθρο του Reuters: http://www.reuters.com/article/idUSTRE6BF6BZ20101217 Μια ιδέα θα ήταν η στήριξη της όλης προσπάθειας από κάθε δήμο ξεχωριστά. Έτσι, κάθε δήμος θα παρέχει σε κάθε δημότη: 1) Έναν προσωπικό-μυστικό αριθμό πρόσβασης, τον οποίο ο δημότης θα χρησιμοποιεί ώστε να εισάγει το οποιοδήποτε αίτημά του. Στα ηλεκτρονικά αρχεία του δήμου θα υπάρχουν ήδη τα απαραίτητα στοιχεία του εκάστοτε δημότη, ώστε να πιστοποιούνται αυτόματα χωρίς τη φυσική παρουσία του δημότη και χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τα προσωπικά του δεδομένα. 2) Ενημέρωση από τον δήμο για τις υπηρεσίες που μπορεί να παρέχει στον εκάστοτε δημότη και οι οποίες θα σχετίζονται όχι μόνο με δημοτικά θέματα, αλλά και θέματα όπου είναι απαραίτητη η παροχή εγγράφων από την κεντρική διοίκηση. Τα ηλεκτρονικά μηνύματα που θα αποστέλλουν οι δημότες θα σχετίζονται με τη φύση του θέματος, για το οποίο ζητούν πληροφορίες π.χ. justice@dad.gr. Σε άλλες περιπτώσεις ο ίδιος ο πολίτης θα καταχωρεί στην ανάλογη φόρμα τα στοιχεία του, καθώς και την ηλεκτρονική υπογραφή του, θα την αποστέλλει στην διεύθυνση του δήμου όπως υποδεικνύεται παραπάνω και ο αρμόδιος δικηγόρος που βρίσκεται στις υπηρεσίες του δήμου θα επικυρώνει και θα αποστέλλει στον πολίτη το έγγραφο που χρειάζεται. Έτσι, αφενός παρουσιάζεται η δυναμική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και αναδεικνύεται ο χαρακτήρας του αποκεντρωτικού συστήματος. Αφετέρου, θεωρώ πως έτσι δε θα διαχειρίζονται πολλοί υπάλληλοι τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών και επίσης η ύπαρξη ενός δικηγόρου θα καθιστά πιο έγκυρη και εμπιστευτική τη διαχείριση των προσωπικών δεδομένων του εκάστοτε δημότη. Βέβαια, παρακάτω στο άρθρο 13, παρ. 3 αναφέρεται ότι «ο φορέας του δημοσίου τομέα (…) πιστοποιεί την ταύτιση πρωτοτύπου και ακριβούς ηλεκτρονικού (ψηφιακού) αντιγράφου, βεβαιώνοντας την ακεραιότητα και αυθεντικότητά του. Εδώ, γεννάται από μέρους μου το ερώτημα αν ένας οποιοσδήποτε (δημοτικός) υπάλληλος μπορεί να διαχειρίζεται προσωπικά δεδομένα πολιτών. Βέβαια, υπάρχει και η ήδη υπάρχουσα περίπτωση των ΚΕΠ, όπου οι υπάλληλοι χειρίζονται ανάλογες περιπτώσεις. Σε κάθε περίπτωση το θέμα να πρέπει να συζητηθεί και από νομικής πλευράς (άρθρο 15, παρ. 5).