Αρχική Διενέργεια ΔημοψηφίσματοςΆρθρο 5Σχόλιο του χρήστη ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΔΗΣ | 28 Ιουλίου 2011, 19:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΔΗΣ' | 28 Ιουλίου 2011, 19:34

    Το Σύνταγμα αναγνωρίζει σειρά πολιτικών δικαιωμάτων μόνον για τους ημεδαπούς. Εκτός από την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, που αφορά αποκλειστικά το «Λαό» (άρθρο 1 παρ. 2 και 3 Συντ.), το συνταγματικό κείμενο επιφυλάσσει ακόμη για τους έλληνες πολίτες το δικαίωμα πρόσβασης σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες (άρθρο 4 παρ. 4), τα δικαιώματα ίδρυσης και συμμετοχής σε πολιτικά κόμματα (άρθρο 29 παρ. 1) καθώς και το ενεργητικό και το παθητικό εκλογικό δικαίωμα στις βουλευτικές εκλογές (άρθρα 51 παρ. 3 και 55 παρ. 1, αντίστοιχα). Εξάλλου, Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να εκλεγεί μόνον έλληνας πολίτης (άρθρο 31 Συντ.). Με εξαίρεση το δικαίωμα πρόσβασης στις δημόσιες λειτουργίες, για το οποίο το Σύνταγμα προβλέπει τη δυνατότητα του κοινού νομοθέτη να θεσπίσει αποκλίσεις, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα εν λόγω πολιτικά δικαιώματα επιφυλάσσονται αποκλειστικά για τους Έλληνες πολίτες. Ο κοινός νομοθέτης δεν μπορεί να τα επεκτείνει στους αλλοδαπούς, αφού αυτό θα αντέβαινε στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Με βάση τη συστηματική ερμηνεία του Συντάγματος δεν ισχύει το ίδιο για τα άλλα πολιτικά δικαιώματα, για τα οποία το συνταγματικό κείμενο δεν προσδιορίζει το υποκείμενό τους. Τα δικαιώματα αυτά είναι η συμμετοχή σε δημοψηφίσματα (άρθρο 44 παρ. 2 Συντ.), η συμμετοχή ως ενόρκου στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης (άρθρο 97 παρ. 1 Συντ.) και το ενεργητικό και παθητικό εκλογικό δικαίωμα στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης (άρθρο 102 παρ. 2 εδ. β΄ Συντ.). Υπάρχουν λοιπόν πολιτικά δικαιώματα, τα οποία μπορεί να ασκηθούν από αλλοδαπούς σύμφωνα με τους ορισμούς και τους όρους που θεσπίζει κάθε φορά ο κοινός νομοθέτης. Έτσι, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η νομοθετική επέκταση σε αλλοδαπούς του δικαιώματος συμμετοχής σε δημοψήφισμα για ψηφισμένο νομοσχέδιο που ρυθμίζει «σοβαρό κοινωνικό ζήτημα» μπορεί να θεωρηθεί συνταγματικά θεμιτή. Στην περίπτωση αυτή, η συμμετοχή των αλλοδαπών στο δημοψήφισμα πρέπει, κατά την ορθότερη άποψη, να προβλέπεται στην απόφαση της Βουλής που προηγείται, σύμφωνα με το άρθρο 44 παρ. 2 εδ. β΄ Συντ., του προεδρικού διατάγματος για την προκήρυξή του. Πρόκειται αναμφίβολα για μία μορφή επιτρεπτής επέκτασης της σύνθεσης του εκλογικού σώματος. Αντίθετα, δεν θα μπορούσε να αναγνωρισθεί δικαίωμα συμμετοχής των αλλοδαπών σε δημοψήφισμα για «κρίσιμο εθνικό θέμα». Υπό την έννοια αυτή, ο περιορισμός του δικαιώματος ψήφου μόνο στους έλληνες και τις ελληνίδες δεν είναι συνταγματική επιταγή και άρα δεν αντιλαμβάνομαι την επιλογή αυτή της πολιτείας. Θα έπρεπε να αλλάξει η σχετική διάταξη ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να ψηφίζουν και οι αλλοδαποί όταν το νομοσχέδιο αφορά σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.