Αρχική Διενέργεια Δημοψηφίσματος(Πρώτο Κεφάλαιο Αντικείμενο-Ορισμοί) Άρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Αλεξανδρος Συκαμιωτης | 31 Ιουλίου 2011, 22:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αλεξανδρος Συκαμιωτης' | 31 Ιουλίου 2011, 22:45

    Κυριοι της Κυβερνησης, Οι προθεσεις σας δε μπορει να κρινονται ως ειλικρινεις για τους εξης απλουστατους λογους 1. Ο ιδιος ο Πρωθυπουργος εχει πει για τα δημοψηφισματα το εξης (1999): Δημοσιογράφος: “Σας ενοχλεί που ορισμένες απόψεις σας είναι μειοψηφούσες; Εχω στο μυαλό μου, λ.χ., τις τολμηρές σας θέσεις για τα ναρκωτικά.” Γ. Παπανδρέου: “Oι πολιτικοί, αγαπητέ μου, δεν είναι εδώ για να εκφράζουν τον μέσο όρο ούτε για να σύρονται από τις πλειοψηφίες. Aλίμονο. Tότε θα κάναμε μια καλή δημοσκόπηση για κάθε θέμα μικρό ή μεγάλο και θα είχαμε τις λύσεις. Oι πολιτικοί είναι για να ανοίγουν δρόμους.” Με δεδομενη λοιπον την απεχθεια του πρωθυπουργου στο “συρσιμο” απ'το “μεσο ορο” και τις “πλειοψηφιες”, παρα το γεγονος οτι το Συνταγμα ξεκαθαρα οριζει οτι το πολιτευμα βασιζεται ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και οχι σε πολιτικους που κανουν οτι θελουν, τοτε ποιος ο λογος για τα δημοψηφισματα? Κατα συνεπεια η συζητηση περι δημοψηφισματων κρινεται ως υποπτη και ανειλικρινης, ενω επιπροσθετα προβλεπεται οτι τα αποτελεσματα δε θα εχουν δεσμευτικο χαρακτηρα (ετσι ωστε αν δεν αρεσουν τα αποτελεσματα στην εκαστοτε κυβερνηση να μπορει να τα απορριπτει). Επομενως? Προς τι το δημοψηφισμα? Για να στηριζει μονο προαποφασισμενες κατευθυνσεις? 2. Σε μια χωρα με ελεγχομενη πληροφορηση, οπως η Ελλαδα, η κοινη γνωμη δεχεται τεραστια χειραγωγηση υπο τις ευλογιες της κυβερνησης. Για παραδειγμα περυσι το Μαϊο τοσο η κυβερνηση, οσο και τα καναλια, προωθουσαν την ΨΕΥΔΗ αποψη οτι αν δεν υπηρχε το μνημονιο, τοτε δυστυχως η κυβερνηση δε θα ειχε να πληρωνει μισθους και συνταξεις – προκειμενου να εκφοβισουν τον κοσμο ωστε να δημιουργηθει ενα consensus του στυλ “μνημονιο ή καταστροφη”. Αυτο επετευχθη, με τα τερατωδη αυτα ψεύδη: Ο προϋπολογισμος του κρατους δειχνει ξεκαθαρα οτι το αθροισμα δαπανων για μισθους/συνταξεις/ασφαλιστικες εισφορες και επιχορηγησεις ειναι μικροτερο απ'τα ετησια τακτικα εσοδα – επομενως ηταν καθαρα θεμα ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ το αν θα πληρωθουν οι ξενοι δανειστες ή οι εγχωριοι συνταξιουχοι / μισθωτοι. Ταυτοχρονα δεν αναλυθηκε στον Ελληνα πολιτη τι θα σημαινε στη πραξη για τη μεσομακροπροθεσμη προοπτικη της χωρας η σταση πληρωμων και η διαγραφη του χρεους ως απεχθες. Υπηρχε ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΙΩΠΗ για το συγκεκριμενο θεμα με αποτελεσμα η κοινη γνωμη τοτε να κυμαινεται σε επιπεδα 70%. Ολως τυχαιως τον Ιουλιο του 2009 ο σημερινος πρωθυπουργος “καλο-εβλεπε” την αναδιαρθρωση και την προεκρινε ως λυση που θα ελαφρυνε την χωρα (ενω παλαιοτερα δεν ηθελε ουτε καν να ακουει γι' αυτη). Σημερα ως “καταστροφη” προβαλλεται η επιστροφη στη Δραχμη, ενω απ'τη διεθνη οικονομικη πρακτικη γνωριζουμε με 100% βεβαιοτητα οτι ο ελεγχος της νομισματικης πολιτικης απο μια χωρα μπορει να αποτελεσει σημαντικο εργαλειο αναπτυξης. Μαλιστα, ο ΟΗΕ, στην εκθεση του σχετικα με τα Ελληνικα δημοσιονομικα ανεφερε οτι η χωρα ειναι σε δυσχερη θεση καθως σε αντιθεση με αλλες χωρες στο παρελθον, δε δυναται να ελεγξει τη νομισματικη πολιτικη της. Αντ'αυτου εχει προκριθει μια λυση-πειραμα του IMF, η οποια εχει στοχο να μας κανει ανταγωνιστικοτερους δια του αποπληθωρισμου – μια λυση η οποια οχι μονο ειναι πειραματικη και δεν εχει δοκιμαστει ΠΟΥΘΕΝΑ, αλλα εχει στεφθει και με απολυτη αποτυχια. Παρ'ολα αυτα η κοινη γνωμη ακομα χειραγωγειται για την “κακη δραχμη” και την “εθνικη καταστροφη” απο την πιθανη εξοδο απο την ΟΝΕ. Ετσι θα πορευτουμε και στο μελλον σε αντιστοιχα δημοψηφισματα? Οπου θα προκρινονται διχαστικα και εκβιαστικα ερωτηματα ολεθρου με επιλεκτικη πληροφορηση για κατασκευη consensus κατα παραγγελια? Τι δικλειδες θα υπαρχουν ωστε οι πολιτες να αποφασιζουν με ολα τα δεδομενα? Και πως μπορει κανεις να εμπιστευτει τη σημερινη κυβερνηση και το συστημα ΜΜΕ/Κυβερνησης οταν τα ΜΜΕ εχουν βαλει τοσες φορες “πλατη” αποκρυπτοντας κρισιμες παραμετρους που θα αλλαζαν το κοινωνικο consensus εναντια στις κυβερνητικες επιλογες? Κατα συνεπεια το ολο “ενδιαφερον” για τα δημοψηφισματα κρινεται παλι ως ανειλικρινες – εφοσον το ζητημα της σφαιρικης πληροφορησης δεν υφισταται στη χωρα μας, ειδικα για τις μεγαλυτερες ηλικιες που δεν εχουν προσβαση σε εναλλακτικες πηγες ενημερωσης, forum συζητησεων, blogs κτλ του διαδικτυου. 3. Ακομα και αν οι πολιτες εχουν ολα τα δεδομενα στη διαθεση τους (πραγμα δυσκολο), χρειαζεται επισης να εχουν και τα απαραιτητα γνωστικα εργαλεια για να διαχειριστουν τις πληροφοριες. Με το εκπαιδευτικο συστημα να αποδιαρθρωνεται ΣΥΝΕΧΩΣ και ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ (δεν εχετε παρα να δειτε οτι τα νεα παιδια που τελειωνουν το σχολειο δεν μπορουν ουτε να γραψουν) πως ακριβως θα γινει κατι τετοιο? Υπαρχουν μηπως μαθηματα ΛΟΓΙΚΗΣ στο σχολειο? Πχ να μαθαινει το παιδι τη διαφορα μεταξυ βραχυπροθεσμου και μακροπροθεσμου οφελους? Να μαθαινει τη διαφορα μεταξυ στενου και ευρυτερου συμφεροντος και το πως η επιδιωξη του ευρυτερου ουσιαστικα προωθει το ατομικο? Μηπως υπαρχουν σοβαρα μαθηματα ΙΣΤΟΡΙΑΣ, οπου τα λαθη του παρελθοντος δε θα επαναλαμβανονται? Μηπως υπαρχουν σοβαρα μαθηματα ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ωστε να μπορει ο μεσος πολιτης να ελεγχει τη δημοσιονομικη κατασταση της χωρας απο μονος του – χωρις να υπαρχει καθολικη αγνοια τετοια που να φθανουμε στο σημειο ενα πρωϊ να μαθαινουμε οτι η χωρα ...επτωχευσε “ξαφνικα”? Η λιστα θα μπορουσε να ειναι μεγαλυτερη – η πραγματικοτητα ειναι οτι οχι μονο δεν υπαρχει σοβαρη εκπαιδευση, αλλα αντιθετα, υπαρχει συνειδητη προσπαθεια να “τουβλοποιηθει” ολη η νεα γενια, των οποιων οι γνωσεις ειναι πραγματικα απογοητευτικες. Ο εταιρος βραχιονας της εκπαιδευσης, ο οποιος ειναι η τηλεοραση, αντι να χρησιμοποιειται για να ενισχυσει αυτο το ρολο, χρησιμοποιειται και αυτος για να τουβλοποιησει τους πολιτες και να τους βαλει παρωπιδες αντι να τους διευρυνει την οπτικη γωνια. Δε θα αναφερθω στα προφανη (σκουπιδοπρογραμματα)... Ας παμε σε αλλο στυλ “εκπαιδευσης”. Πχ το πως σε καθε αντιπαραθεση κοινωνικων ομαδων τα καναλια σπευδουν για να μας θυμισουν τον τροπο που η ταδε ομαδα απεργων βλαπτει πχ το συνολο (και κατ'επεκταση εμας). Αυτο ειναι “υπουλη” εκπαιδευση των πολιτων σε “στενη λογικη” - δλδ να κοιτανε μονιμως το πως επηρεαζεται το ατομικο τους συμφερον, αντι να βλεπουν το “δασος” (που στη προκειμενη περιπτωση ειναι το πως το καθεστως στοχοποιει μια-μια τις κοινωνικες ομαδες, στρεφοντας τες αναμεταξυ τους προκειμενου να επιτυχει τους στοχους της). Με δεδομενο λοιπον οτι οι πολιτες δε θα εχουν, ουτε τα δεδομενα, ουτε τις γνωσεις για να τα επεξεργαστουν, τοτε πως ακριβως θα φθασουν σε σωστα συμπερασματα για το μελλον του τοπου? Επιπλεον τιθεται και ενα ακομα θεμα: Γιατι μια κυβερνηση, η οποια επιθυμει να χειραγωγει τη κοινη γνωμη, να εχει σοβαρο κινητρο να ασχοληθει τοσο με την αξιοπιστια των ΜΜΕ, οσο και με την ποιοτητα της εκπαιδευσης? Ειναι προφανες οτι ΔΕΝ ΕΧΕΙ κανενα τετοιο κινητρο. Αντιθετα θελει ελεγχομενα ΜΜΕ και κατεστραμμενη εκπαιδευση. Οταν λοιπον βλεπεις κινησεις που χειροτερευουν τη κατασταση και στα δυο αυτα μετωπα, ως πολιτης αντιλαμβανεσαι ξεκαθαρα οτι η κυβερνηση ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ CONSENSUS ωστε να νομιμοποιει τις πολιτικες της. Κατα συνεπεια το θεμα των δημοψηφισματων ειναι ΑΜΕΣΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ απ'οσους εχουν συμφεροντα (η εξουσια). 4. Το διπολο εξουσιας (ΝΔ/ΠΑΣΟΚ) δρα συνεχως ως προς τον αξονα της διατηρησης της εξουσιας με αντιδημοκρατικους εκλογικους νομους. Αρχικα ειχαμε τη καταργηση της απλης αναλογικης και σημερα εχουμε φθασει στο τραγικο σημειο οπου το πρωτο κομμα παιρνει 40 “bonus” εδρες ωστε να βγαινει αυτοδυναμο με ολοενα και μικροτερα ποσοστα. Ετσι βλεπουμε οτι εχουμε κυβερνηση με 70% που ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΛΕΙ και ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ) να βγαινει και να λεει ανερυθριαστα οτι “ειμαστε πλειοψηφια” εχοντας κατι αστεια ποσοστα του τυπου 55% στο κοινοβουλιο λογω των “bonus”. Με δεδομενη τη βαθυτατη αντιδημοκρατικοτητα του εκλογικου νομου εφευρεσεων οπως το 3% ωστε η δημοκρατικη εκπροσωπηση μικρων ομαδων να ειναι αδυνατη την υπερογκη χρηματοδοτηση των κομματων ωστε η εξουσια τους να διαιωνιζεται “δημοσια δαπανη” την χρηση των MME υπερ της διαιωνισης του διπολου εξουσιας την πληρη απουσια δημοψηφισματων στο δημοσιο βιο καθ'ολη τη διαρκεια της μεταπολιτευσης, την ωρα που λαμβανονταν τεραστιες αποφασεις για το μελλον της χωρας – αποφασεις οι οποιες μας εφεραν σημερα στο τραγικο σημειο της πτωχευσης, της απωλειας εθνικης κυριαρχιας και του εθνικου ξεπουληματος τον εξευτελισμο και υποβιβασμο του ρολου του βουλευτη ως κομματικο πιονι, οπου ενας ανθρωπος αποφασιζει (αρχηγος κομματος) και ολοι οι υπολοιποι της “ομαδας” εκτελουν την συγκεκριμενη αποφαση παραμεριζοντας τη δικη τους γνωμη, για την οποια υποτιθεται οτι το Συνταγμα τους προσφερει πληρη καλυψη ωστε να την αναπτυξουν. Βλεπε πχ ψηφιση μεσοπροθεσμου οπου βουλευτες ελεγαν “διαφωνουμε, αλλα οκ, θα το ψηφισουμε” ενω αλλοι δεχτηκαν απειλες για τις ζωες τους και τις ζωες των οικογενειων τους (ομολογια Αθανασιαδη στα ΜΜΕ). ...τα κινητρα περι δημοψηφισματων ωστε να εκπροσωπειται η γνωμη των πολιτων κρινονται και παλι απο υποπτα ως ανειλικρινη. 5. Η Ελλαδα ανηκει σε ενα ευρυτερο μπλοκ παγκοσμιοποιημενων χωρων οπου παρασκηνιακα ελεγχεται απο σκιωδη διεθνη κεντρα τα οποια αποφασιζουν για λογαριασμο των λαων – μεσω κυβερνησεων οι οποιες ειναι ελεγχομενες μεσα απο ενα συστημα πιεσεων. Αυτη τη πραγματικοτητα την εχει τονισει και ο πρωθυπουργος σε διαφορες περιπτωσεις αλλα και σε σχετικα προσφατα λεγομενα του οταν ειπε για τους διαδηλωτες του Συνταγματος (οι οποιοι, ως Κυριαρχος Λαος, εναντιωθηκαν στο οτι η εξουσια δεν ασκουνταν ΥΠΕΡ ΑΥΤΟΥ οπως οριζει το Συνταγμα) τα εξης: “Και όσοι διαδηλώνουν, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε τόσες πλατείες ανά τον κόσμο, απευθύνονται σε εθνικά συστήματα Δημοκρατίας, τα οποία σήμερα είναι αδύναμα, πολύ πιο αδύναμα από ό,τι παλαιά. Πέρα δηλαδή από τις ενδογενείς τους ατέλειες, που πρέπει και αυτές να αλλάξουν για να αντιμετωπιστούν, αιχμαλωτίζονται από παγκόσμιες εξουσίες και από τις αδυναμίες ενός παγκόσμιου ή περιφερειακού συστήματος.“ Με δεδομενο λοιπον οτι σημερα τα “εθνικα συστηματα Δημοκρατιας ειναι αδυναμα” εμπρος σε παγκοσμιες εξουσιες που μας εχουν “αιχμαλωτισμενους”, τι ακριβως θα προσφερει ενα δημοψηφισμα? Την ενισχυση της ψευδαισθησης οτι δηθεν αποφασιζουμε, οταν αλλοι εχουν αποφασισει για εμας? Αυτο δηλαδη που κανουν και οι εκλογες, οπου οτι και αν γινει (ΝΔ/ΠΑΣΟΚ) παντα οι πολιτικες διαλυσης της χωρας ειναι στην ιδια σταθερη τροχια? Αυτα που εχουν συμβει το τελευταιο διαστημα (ξεπουλημα της χωρας / διευρυνση του χρεους) ειναι εναντια στη βουληση του Κυριαρχου Λαου ο οποιος κατασταλθηκε με τη βια, σακατευτηκε στο ξυλο, δηλητηριαστηκε κτλ προκειμενου η παρανομη ελληνικη κυβερνηση να εκτελεσει τις εντολες του παγκοσμιου συστηματος το οποιο μας εχει “αιχμαλωτισει”. Αυτη η κυβερνηση που δεν εκπροσωπει ουτε το λαο, ουτε τα συμφεροντα του λαου, ενδιαφερεται τωρα για τα δημοψηφισματα? Και μονο να το συζηταμε κατι τετοιο ακουγεται υποκριτικο. Κατα συνεπεια, και μετα απ'τα παραπανω, ειναι σαφες οτι οι λογοι για τη διενεργεια δημοψηφισματων σε αυτη τη χρονικη περιοδο ειναι οι εξης: α) Να τονωθει το αισθημα οτι εχουμε δηθεν δημοκρατια και οτι ο λαος μπορει να συνδιαμορφωσει τις καταστασεις μεσω της “επιλογης του” β) Να εκτονωθει η οργη των πολιτων για τη μη εκπροσωπηση τους μεσω δημοψηφισματων, αντι για κινητοποιησεις αλλου τυπου που απειλουν θανασιμα το συστημα εξουσιας. γ) Να νομιμοποιηθει καπως στα ματια της κοινης γνωμης η κυβερνηση, η οποια πλεον θεωρειται ευρεως οτι ρεπει προς αυταρχικα καθεστωτα. δ) Να χρησιμοποιηθει η διενεργεια δημοψηφισματων αποπροσανατολιστικα ως προς τα κυρια θεματα, που ειναι το ξεπουλημα του δημοσιου κεφαλαιου της χωρας και η υποθηκευση του μελλοντος της – τα οποια η κυβερνηση τα περασε χωρις καμμια λαϊκή νομιμοποιηση ή εστω “διαπραγματευση” με τη κοινωνια. Παραδοξως, για ολα τα σημαντικα ζητηματα, δεν υπηρχε καθολου “open gov” στα υπουργικα συμβουλια, ουτε και “συμμετοχικη δημοκρατια”. Αυτη η επιλεκτικοτητα οπου για ολα τα σημαντικα θεματα που αφορουν το παρον και το μελλον του ο Κυριαρχος Λαος παραμεριζεται ή εσκεμμενα θεωρειται ως αναξιος για να μαθαινει / αποφασιζει / συμμετεχει, ειναι βαθυτατα αντιδημοκρατικη. Με βαση τα ανωτερω, και εφοσον η κυβερνηση θελει να αποδειξει οτι ενδιαφερεται για τη πραγματικη δημοκρατια, προτεινονται τα εξης: 1) Να βαλει τελος στη διαπλοκη με τα ΜΜΕ ωστε τα ΜΜΕ να μην προωθουν την ατζεντα των κομματων / κυβερνησεων με επιλεκτικη πληροφορηση. Δημοψηφισματα με κατασκευασμενα consensus απο επιλεκτικη πληροφορηση ειναι αδιανοητα. 2) Να αντιστρεψει πορεια στον κρισιμο τομεα της παιδειας και αντι για τη συνεχη υποβαθμιση που προωθειται συστηματικα με ολεθρια αποτελεσματα στους νεους τα οποια φαινονται ηδη, να αναβαθμισει τη ποιοτητα της παιδειας ωστε οι πολιτες να εχουν τα γνωστικα εφοδια και την κριτικη σκεψη που ειναι απαραιτητη ωστε να μην καθιστανται ερμαια της εκαστοτε εξουσιας. 3) Να προωθησει τις νεες τεχνολογιες σε ολο το φασμα ηλικιακων ομαδων ωστε να απεξαρτηθουν απ'τα ΜΜΕ 4) Να σταματησει τις προσπαθειες ελεγχου του διαδικτυου και αντ'αυτου να θωρακισει την ελευθερια του λογου σε αυτο. Υπενθυμιζεται οτι η Ελλαδα ανηκει σε μια πολυ μικρη λιστα χωρων οπου bloggers εχουν πεσει νεκροι απο σφαιρες τρομοκρατων. 5) Να σταματησει να ειναι μαριονετα διεθνων κεντρων εξουσιας, καθως και να σταματησει να ζηταει την αυτοκαταργηση της (σε καθε δυνατη ευκαιρια) υπερ των ιδιων διεθνων κεντρων. Να αρχισει να κανει αυτο που επιτασσει το Συνταγμα (αρθρο 1), δλδ να ειναι μια κυβερνηση που εξουσιαζει ΥΠΕΡ του Λαου αντι να τον καταδυναστευει ή να τον ξυλοφορτωνει. Οταν λοιπον η παιδεια και η ενημερωση της χωρας αναβαθμιστουν σε σοβαρα επιπεδα, καθως και τα κινητρα της ιδιας της κυβερνησης εναρμονιστουν με τις Συνταγματικες διαταξεις, τοτε και μονον τοτε μπορει να τεθει η ιδια συζητηση στο τραπεζι.