Αρχική Ρυθμίσεις για την Τοπική Ανάπτυξη-Ενσωμάτωση Οδηγίας 2009/50/ΕΚΆρθρο 06:Ρυθμίσεις για το σύστημα διακυβέρνησης των δήμων και των περιφερειώνΣχόλιο του χρήστη ΕΛΕΝΗ ΦΡΑΓΚΟΥ | 18 Μαρτίου 2012, 18:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΕΝΗ ΦΡΑΓΚΟΥ' | 18 Μαρτίου 2012, 18:00

    Στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης υποβάλω τις κάτωθι προτάσεις/ απόψεις μου, στο θέμα «Ρυθμίσεις για το σύστημα διακυβέρνησης των δήμων και των περιφερειών» (υπό διαβούλευση άρθρο 07): 1. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 69 του Νόμου 3852/2010 αναφέρεται «Κάθε δημοτικός σύμβουλος μπορεί να ζητά από τον δήμαρχο, την οικονομική επιτροπή και την επιτροπή ποιότητας ζωής πληροφορίες και συγκεκριμένα στοιχεία, που είναι χρήσιμα για την άσκηση των καθηκόντων του. Ο δήμαρχος οφείλει να παρέχει τις πληροφορίες εντός μηνός.» Πιστεύω ότι πρέπει να αναφέρεται ρητώς, εκτός από τις δύο αυτές επιτροπές(οικονομική και ποιότητας ζωής), η υποχρέωση παροχής πληροφοριών προς τους Δημοτικούς συμβούλους, από όλες τις υπηρεσίες, ΝΠΔΔ, Κοινωφελείς επιχειρήσεις και λοιπές επιτροπές του Δήμου. Το δικαίωμα αυτό πρέπει να δίδεται και στους προέδρους και τα μέλη των Συμβουλίων των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων και τους εκπροσώπους των τοπικών κοινοτήτων. Ειδικά για τους Προέδρους και τα μέλη των Συμβουλίων των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων και τους εκπροσώπους των τοπικών κοινοτήτων, πρέπει κατά την προσωπική μου εκτίμηση, να προστεθεί ξεχωριστή παράγραφο, στα άρθρα 87 και 82 του Νόμου 3852/2010, αντίστοιχα. 2. Ως προς την λειτουργία των Συμβουλίων Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων, υποβάλω τις κάτωθι απόψεις/ προτάσεις, στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης: α. Τα συμβούλια της Δημοτικής και Τοπικής Κοινότητας, είναι συλλογικά όργανα ενδοδημοτικής αποκέντρωσης. Πιστεύουμε ότι ο πολιτικός ρόλος των αιρετών οργάνων είναι εξαιρετικά σημαντικός, καθώς ως φορείς άμεσης δημοκρατικής νομιμοποίησης, αποτελούν τους βασικούς εκφραστές των συμφερόντων όλων των πολιτών, αλλά και τους θεσμικούς ιμάντες διασύνδεσης της γειτονιάς και της Δημοτικής ενότητας, με τις διαδικασίες διαμόρφωσης των βασικών πολιτικών επιλογών του Δήμου. Πάνω σε αυτό τον τρόπο σκέψης εκτιμώ, ότι βασίστηκε η δημιουργία από τον Νομοθέτη, των εν λόγω Συμβουλίων. Υπάρχουν όμως κατά την γνώμη μου, ορισμένα προβλήματα, που οδηγούν στην απαξίωση του θεσμού των Συμβουλίων Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων και θέτουν υπό αμφισβήτηση το όραμα/ τρόπο σκέψης, των δημιουργών του «Καλλικράτη». Στην υποπαράγραφο 1α του άρθρου 81 του Νόμου 3852/2010 αναφέρεται «1. Ο πρόεδρος του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας πέρα από τις αρμοδιότητες εκείνες που προβλέπονται από άλλες διατάξεις, ασκεί και τις εξής αρμοδιότητες: α) Εκπροσωπεί το συμβούλιο της δημοτικής κοινότητας.» επίσης η παράγραφος θ του άρθρου 82 αναφέρει «Ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας ή ο εκπρόσωπος ασκεί τις ακόλουθες αρμοδιότητες: θ) εισηγείται στο τοπικό συμβούλιο θέματα της αρμοδιότητάς του και εκτελεί τις αποφάσεις του τοπικού συμβουλίου» λαμβάνοντας υπόψη την παράγραφο 4 του άρθρου 83, τα αναφερόμενα στην παράγραφο θ του άρθρου 82, ισχύουν και για τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Δημοτικών Κοινοτήτων. Παρόλο που από τα προαναφερόμενα, κατά την προσωπική μου γνώμη προκύπτει η υποχρέωση του Προέδρου του Συμβουλίου Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων, να εκτελεί της αποφάσεις του Συμβουλίου του, έχουν ακουστεί περιπτώσεις που κάποιοι Πρόεδροι Συμβουλίων Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων, στα Δημοτικά συμβούλια που συμμετέχουν, ενώ το Συμβούλιο Δημοτικών Τοπικών Κοινοτήτων που προεδρεύουν, έχει αποφασίσει ομόφωνα «Ναι» με την σύμφωνη ψήφο και των ιδίων, ψηφίζουν «Όχι» για το ίδιο θέμα, ακυρώνοντας στην ουσία την απόφαση του Συμβουλίου Δημοτικής ή Τοπικής Κοινότητας στο οποίο Προεδρεύουν, δημιουργώντας έντονο πρόβλημα στην λειτουργία των εν λόγω συμβουλίων και δυσμενή σχολιασμό ως προς την λειτουργικότητα του Καλλικράτη, καθώς στην παράγραφο 2 του άρθρου 68 αναφέρει «Ο δημοτικός σύμβουλος εκφράζει τη γνώμη του και ψηφίζει κατά συνείδηση, αποβλέποντας πάντοτε στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του συνόλου των δημοτών.», όπως παρομοίως αναφέρει και στην παράγραφο 2 του άρθρου 90 του ιδίου Νόμου, καλύπτοντας τέτοιες ενέργειες, ενώ το νόημα των εν λόγω παραγράφων, κατά την γνώμη μου, είναι άλλο. 2. Ένα άλλο θέμα που πρέπει να εξεταστεί, είναι η σύγκλιση του Συμβουλίου Δημοτικής ή Τοπικής Κοινότητας και η κατάρτιση της ημερήσιας διάταξης, άρθρο 88 του Νόμου 3852/2010. Στο εν λόγω άρθρο, ο μοναδικός που έχει δικαίωμα να συγκαλέσει το Συμβούλιο Δημοτικής ή Τοπικής Κοινότητας, είναι ο Πρόεδρος. Πιστεύω ότι θα ήταν καλό να προστεθεί παράγραφος, ώστε όπως και στο Δημοτικό συμβούλιο, να υπάρχει η δυνατότητα σύγκλισης του Συμβουλίου Δημοτικής ή Τοπικής Κοινότητας, κατόπιν αιτήσεως για συζήτηση θέματος από το 1/3 των μελών του συμβουλίου ή το σύνολο των μελών της αντιπολίτευσης. Αυτή η ενοποίηση του τρόπου σύγκλησης των δύο συμβουλίων, είναι απαραίτητη. 3. Γενικά στην όλη λειτουργία των Συμβουλίων Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων, κατά την προσωπική μου άποψη, υπάρχει σοβαρό θεσμικό πρόβλημα, καθώς στην πράξη έχει αποδειχτεί, ότι πάρα πολλοί Δήμοι δεν έχουν μεταβιβάσει καμία αποφασιστική αρμοδιότητα στα Τοπικά συμβούλια και ελάχιστα θέματα, μέσα από την υπάρχουσα διαδικασία προώθησης των αποφάσεων των Τοπικών συμβουλίων, συζητήθηκαν/ αποφασίστηκαν στα Δημοτικά συμβούλια, προωθούμενα από τα Τοπικά τους συμβούλια(τουλάχιστον σε αρκετά Τοπικά, που έχω γνωστούς και ενημερώνομαι). Η πίεση, οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες των δημοτών μας προς τους Τοπικούς συμβούλους είναι αμείωτη, καθώς για τους μετράει το αποτέλεσμα( και καλά κάνουν) και όχι οι πολύπλοκες θεσμικές διαδικασίες. Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Σπάτων