Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 3 Κατάργηση του κριτηρίου της συνέντευξηςΣχόλιο του χρήστη Σταύρος ΣΤΑΥΡΟΥ | 11 Νοεμβρίου 2009, 23:40
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σέβομαι τις απόψεις όσων απορρίπτουν, και μάλιστα συλλήβδην, τη συνέντευξη ως κριτήριο πρόσληψης. Υπενθυμίζω ωστόσο, ότι π.χ. στις υπηρεσίες των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων η συνέντευξη αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο κατά την πλήρωση πάρα πολλών ορφγανικών θέσεων. Βεβαίως, η συνέντευξη ουδέποτε αποτελεί μοναδικό κριτήριο αξιολόγησης. Όλα ξεκινούν από ένα πλήρες βιογραφικό (με όλα τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα). Στη βάση αυτή συντάσσεται κατόπιν ένας μικρός κατάλογος των πιο ικανών υποψηφίων (ο αριθμός ποικίλει ανάλογα με το θέση, συνήθως από 4 έως 8), που καλούνται για συνέντευξη ή/και για γραπτές εξετάσεις (τεστ), ανάλογα με τη θέση που προκηρύσσεται. Η συνέντευξη γίνεται από επιτροπή 5-7 ικανών από κάθε άποψη αξιολογητών, απ' όπου προκύπτει μια πολύ πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τη συνολική προσωπικότητα του/της υποψήφιου/ας. Έτσι είτε συμπληρώνεται θετικά είτε αναθεωρείται αρνητικά η "γραπτή περιγραφή" του βιογραφικού. Κατά τη γνώμη μου (και τη σχετική υπερδεκατεή, θετικότατη εμπειρία μου ως αναπλ. διευθυντή αυτόνομου οργανισμού της Ε.Ε., άρα κι ως προέδρου δεκάδων επιτροπών κρίσης υποψηφίων εμπειρογνωμόνων) η συνέντευξη αποτελεί πολυτιμότατο εργαλείο (ως ένα μεταξύ και άλλων) αξιολόγησης και είναι λάθος να απορρίπτεται εξαρχής. Εκείνο που παίζει καθοριστικό ρόλο στο να αποτελέσει (μεταξύ άλλων) είτε χρήσιμο εργαλείο είτε σκανδαλώδες "μέσο" πρόσληψης είναι το περιεχόμενο κι ο τρόπος διενέργειας της, ειδικότερα δε η επαγγελματική και ηθική επάρκεια των αξιολογητών. Βεβαίως, κατά καιρούς παρουσιάστηκαν στα Ελληνικά ΜΜΕ απίστευτες ιστορίες συνεντεύξεων, εξώφθαλμα άσχετων προς το αντικείμενο τους και προς τους στοιχειώδεις κανόνες επάρκειας και δεοντολογίας, οι οποίες λειτούργησαν τελικά ως πρόσχημα επιβολής προειλημμένων αποφάσεων, στη βάση πελατειακών και μόνον κριτηρίων. Αυτή η νοσηρή κατάσταση δικαιολογεί ίσως την πολύ αρνητική προδιάθεση της Ελληνικής κοινής γνώμης απέναντι στη συνέντευξη, αλλά δεν αιτιολογεί κιόλας την εκ προοιμίου απόρριψη της ως κριτηρίου προσλήψεων.