Αρχική Εκδημοκρατισμός της διοίκησηςΆρθρο 28: Θέματα ΕΚΔΔΑΣχόλιο του χρήστη Γιώργος Μπάλτας | 20 Μαρτίου 2015, 13:02
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θεωρώ ότι με την προτεινόμενη ρύθμιση (παρ. 2 άρθρου 28) ακυρώνεται η διοικητική αυτοτέλεια του ΕΚΔΔΑ (ν. 4024) και διαφαίνεται η επιβολή, με υπουργική απόφαση, μιας νέας διαρχίας ένα χρόνο μετά την κατάργηση της θέσης του Γενικού Γραμματέα. Επιπλέον, η διάταξη πλήττει το κύρος και αναιρεί το ρόλο του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.), το οποίο ως όργανο διοίκησης ορίζει τους Διευθυντές των εκπαιδευτικών μονάδων του ΕΚΔΔΑ, αλλά καθίσταται αναρμόδιο ως προς την αναπλήρωση του Προέδρου. Επίσης, δεν τεκμηριώνεται ανάγκη για εισαγωγή της ρύθμισης, καθώς σύμφωνα με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο «ο Πρόεδρος του ΕΚΔΔΑ, όταν ελλείπει, απουσιάζει ή κωλύεται αναπληρώνεται από έναν εκ των Διευθυντών των εκπαιδευτικών μονάδων, ο οποίος ορίζεται με απόφαση του Δ.Σ». Επιπροσθέτως, θεωρώ ότι ο νομοθέτης οφείλει, αντί να περιορίζει τη συμμετοχή, χωρίς δικαίωμα ψήφου, στο Δ.Σ. των σπουδαστών της ΕΣΔΔΑ, να προβλέψει την αυτονόητη υποχρέωση του Δ.Σ. να προσκαλεί στις συνεδριάσεις, πάντα χωρίς δικαίωμα ψήφου, εκπροσώπους συλλογικών οργάνων σπουδαστών, αποφοίτων και εργαζομένων όταν συζητούνται θέματα που τους αφορούν. Οφείλει, ακόμη, να εξετάσει την εκπροσώπηση στο Δ.Σ του Πολίτη που είναι ο τελικός αποδέκτης κάθε μεταρρύθμισης και των παρεχομένων υπηρεσιών, καθώς και να επανεξετάσει τη συμμετοχή στο Δ.Σ των δύο Διευθυντών των εκπαιδευτικών μονάδων του ΕΚΔΔΑ, καθώς ο «ελέγχων» είναι ταυτόχρονα και «ελεγχόμενος». Εντύπωση, πάντως, προκαλούν οι απανωτές ρυθμίσεις ως προς τη σύνθεση του Δ.Σ που εμφιλοχωρούν σχεδόν σε κάθε νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου. Τον Μάιο του 2011 (ν.3966) εξέρχονται του Δ.Σ. οι εκπρόσωποι του Υπουργείου και της ΠΟΕ – ΟΤΑ και εισέρχονται δυο εμπειρογνώμονες και ο συντονιστής της νεοσυσταθείσης επιστημονικής μονάδας Τεκμηρίωσης και Καινοτομιών (ΜΟΤΕΚ) του ΕΚΔΔΑ. Τον Αύγουστο του 2011 (ν.4202) επανέρχεται ο εκπρόσωπος της ΠΟΕ – ΟΤΑ και το Δ.Σ αριθμεί 12 μέλη!!!. Τον Μάρτιο του 2014 (ν.4250) με την κατάργηση της θέσης του Γενικού Γραμματέα επανέρχεται ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης (και νυν Ανασυγκρότησης), αν και σχεδόν το 30% των δράσεων και παρεμβάσεων του ΕΚΔΔΑ απευθύνονται προς το Υπουργείο Οικονομικών μετά την ενσωμάτωση της ΣΕΥΥΟ στο ΕΚΔΔΑ. Τον Οκτώβριο του 2014 (ν.4305) η σύνθεση του Δ.Σ. αριθμεί 13 μέλη, καθώς οι εμπειρογνώμονες από τρεις αυξάνονται σε πέντε και εξέρχεται ο συντονιστής της ΜΟΤΕΚ. Προ ολίγων ημερών, μάλιστα, δημοσιεύματα στον ηλεκτρονικό τύπο κατέγραφαν το ενδεχόμενο ακόμα και για μείωση του αριθμού των εκπροσώπων των κοινωνικών εταίρων από 4 σε 2!!! Είναι, τουλάχιστον, εξωφρενικό σε μια εποχή όπου οι συνθήκες επιτάσσουν και επιβάλλουν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις με κοινωνικό πρόσημο, η νομοθετική πρωτοβουλία για το ΕΚΔΔΑ να περιορίζεται και να ανακυκλώνεται στη σύνθεση του Δ.Σ., όπου πλεονάζει η εκπροσώπηση της ίδιας της διοίκησης, ή και σε αναγκαίες, πιθανόν, διαγωνιστικές διευθετήσεις. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, προέχει η θεσμική μετεξέλιξη του ΕΚΔΔΑ σε Εθνικό Κέντρο Διακυβέρνησης με πλήρη επιστημονική, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Το ΕΚΔΔΑ να καταστεί, επιτέλους, ανεξάρτητος στρατηγικός φορέας Διοικητικής Τεκμηρίωσης και Τεχνογνωσίας, καθώς και Εκπαίδευσης και Επιμόρφωσης του Ανθρώπινου Δυναμικού της Διοίκησης με Πιστοποίηση των Γνώσεων και Δεξιοτήτων του. Να αποτελέσει τον Γνωμοδοτικό Σύμβουλο της Πολιτείας για την υποστήριξη της διαμόρφωσης δημόσιων πολιτικών και την αποτελεσματική υλοποίησή τους, τη βελτίωση της οργάνωσης, της λειτουργίας και της αποδοτικότητας υπηρεσιών και φορέων του δημοσίου, τη δημιουργία επιτελικών στελεχών διοίκησης και την αναβάθμιση και πιστοποίηση των γνώσεων και των δεξιοτήτων των ήδη υπηρετούντων στελεχών της δημόσιας διοίκησης, της φορολογικής διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης.