Αρχική Εκδημοκρατισμός της διοίκησηςΆρθρο 09: Αποκατάσταση του τεκμηρίου αθωότητας στην πειθαρχική διαδικασίαΣχόλιο του χρήστη ιωάννης τσιωνάς | 21 Μαρτίου 2015, 19:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'ιωάννης τσιωνάς' | 21 Μαρτίου 2015, 19:59

    άρθρο 2 παρα 1 Θετικό που εισάγεται και η δυνητική αργία και η προϋπόθεση του δημόσιου συμφέροντος. Ωστόσο η δεύτερη προϋπόθεση είναι ασαφής. Με βάση την παραπάνω διατύπωση συνάγεται -αλλά δεν γράφεται άρα δεν ισχύει- ότι πρέπει η συνέχιση της παρουσίας του υπαλλήλου στην υπηρεσία του να ενδέχεται να προκαλέσει βλάβη στο δημόσιο συμφέρον. Αν κάποιος κατηγορείται, ακόμα και για βαρύ παράπτωμα, αν αυτό δεν είναι ενδεικτικό εξακολουθητικής συμπεριφοράς αλλά μεμονωμένο συμβάν, προφανώς δεν συντρέχουν λόγοι δημόσιου συμφέροντος ώστε να μπει σε αργία. Αν το παράπτωμα είναι υπεξαίρεση (που μπορεί να επαναληφθεί), μη εξυπηρέτηση πολιτών (που βλάπτει το σύνολο) πιθανότατα πρέπει να μπει σε αργία αν υπάρχουν και οι άλλες προϋποθέσεις. Τι είναι όμως δημόσιο συμφέρον; Είναι οικονομική ζημιά για το δημόσιο; διασάλευση της δημόσιας τάξης; Πρέπει να τεκμηριωθεί (αναλυθεί σε περιπτώσεις) η έννοια του δημοσίου συμφέροντος ή να περιληφθεί παραπομπή στο ισχύον δίκαιο που την ορίζει. Πρόταση για επαναδιατύπωση: Αν η συνέχιση της παραμονής του υπαλλήλου στην υπηρεσία ενέχει κινδύνους για το δημόσιο συμφέρον μπορεί να τίθεται σε αργία…….