Αρχική Εκδημοκρατισμός της διοίκησηςΆρθρο 15: Μετατροπή θέσεων προσωπικού ΙΔΑΧ σε θέσεις μονίμων υπαλλήλωνΣχόλιο του χρήστη Χρήστος | 23 Μαρτίου 2015, 21:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος' | 23 Μαρτίου 2015, 21:46

    Η συμμετοχή μου στη διαβούλευση αφορά ένα θέμα μείζονος σημασίας για αρκετούς εργαζόμενους τόσο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όσο και άλλων φορέων. Αφορά την μετατροπή συμβάσεων εργαζομενων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου με αποφάσεις Μονομελών Πρωτοδικείων και κατ' επέκταση την εγκύκλιο 129 που εξεδόθη την 31η-12-13 με θέμα: "Άσκηση ένδικων μέσων από του ΟΤΑ", η οποία υπογράφτηκε από τον πρώην υπουργό κ. Μιχελάκη. (Καταρχήν την εγκύκλιο αυτή θα την χαρακτήριζα αν όχι εκβιαστική τουλάχιστον μνημονιακή και απειλητική προς τους αιρετούς με θύματα τους εργαζομένους χωρίς να θέλω να επεκταθώ άλλο σε πολιτικό επίπεδο). Την συγκεκριμένη εγκύκλιο (ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΝΟΜΟ) πολλοι αιρετοί (κυρίως δήμαρχοι) με αποκορύφωμα αυτούς που πρόσκεινταν σε πρώην κυβερνητικούς, την χρησιμοποίησαν κάνοντας την "όπλο" στα χέρια τους με σκοπό να υλοποιήσουν την μνημονιακή τους πολιτική. Έτσι οδηγήθηκαν στην απόλυση αρκετοί υπάλληλοι που χρόνια ήταν όμηροι δημάρχων ή αλλων αιρετών οι οποίοι όμως προηγουμένως είχαν δικαιώθεί απο τα δικαστήρια (Μονομελή Πρωτοδικεία) αφού στην ουσία εξανάγκαζε τους Δημάρχους να ασκήσουν ένδικα μέσα και εφέσεις κατά των Πρωτόδικων αποφάσεων διαφορετικά θα είχαν κυρώσεις. Το θέμα είναι πως όσες αποφάσεις Μονομελών Πρωτοδικείων εκδόθηκαν λίγο ή αρκετά πριν τις 31-12-13 οι Δήμαρχοι πρόλαβαν κατά 99% και δεν άσκησαν ένδικα μέσα στους εργαζόμενους και ορθώς έπραξαν με συνέπεια οι αποφάσεις τους μετά απο 30 ήμερες να τελεσιδικήσουν και να "τακτοποιηθούν" οι εργαζόμενοι. (Σημειώνω πως τα ένδικα μέσα ασκούνται μέσω των Οικονομικών Επιτροπών και Δημοτικών Συμβουλίων) Όσες αποφάσεις εκδόθηκαν μετά από αυτήν την ημερομηνία (31-12-13) ή κοντά σε αυτήν, πολλοί Δήμαρχοι ασκησαν ένδικα μέσα με αποφάσεις των Οικονομικών Επιτροπών τους και συνέχεια των Δημοτικών Συμβουλίων με συνέπεια να οδηγήσουν τους εργαζόμενους είτε στην απόλυση είτε στα Εφετεία όπου η οι πιθανότητες να δικαιωθούν οι εργαζόμενοι είναι ελάχιστες αν όχι μηδαμινές. Μάλιστα όσοι Δήμαρχοι αγνόησαν την εγκύλιο και δεν άσκησαν ενδικα μέσα οι αποφάσεις που έλαβαν μέσω των Οικονομικών Επιτροπών ή Δημοτικών Συμβουλίων ακυρώθηκαν από τους Γενικούς Γραμματείς Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Αυτό συνιστά μία παράφορη αδικία για τους εργαζόμενους που τους ασκήθηκαν ένδικα μέσα λόγω αυτής της εγκυκλίου. Με λίγα λόγια εργαζόμενοι που είχαν ιδιες θετικές αποφάσεις Μονομελών Πρωτοδικείων αντιμετωπίστηκαν διαφορετικά εξαιτίας μίας και μόνο εγκυκλίου με συνέπεια οι μέν πρώτοι να γίνουν ΙΔΑΧ οι δε δεύτεροι να γίνουν ΙΔΑΧ προσωρινά (όσοι κέρδισαν ασφαλιστικά μέτρα) αφού εκκρεμμουν οι εφετειακές αποφάσεις. Είναι άδικο λοιπόν να υπάρχουν εργαζόμενοι που έγιναν αορίστου χρόνου με αποφάσεις Οικονομικών Επιτροπών που "πέρασαν" πριν την εγκύκλιο της 31ης-12-13 και άλλοι που τους ασκήθηκαν εφέσεις και τους οδήγησαν σε ανώτερα δικαστήρια με συνέπεια την απόλυσή τους ή την παράταση της αγωνίας. Προτείνω: Μέσω της παρ. 7 του αρ. 15 δίδεται η δυνατότητα να γίνει μέριμνα για τους εργαζόμενους που ενώ αναγνωρίστηκαν ως Αορίστου Χρόνου κατόπιν αποφάσεων δικαστηρίων τους ασκήθηκαν εφέσεις ενώ σε άλλους με ΟΜΟΙΕΣ αποφάσεις οι συμβάσεις τους μετατράπηκαν σε ΙΔΑΧ αφου τελεσιδίκησαν. Πάντως είναι κάτι που θα πρέπει να διευκρινιστεί απαραίτητα κυρίως μέσω του αρ. 15 ή εν πάσει παριπτώσει ας γίνει ανάκληση της εγκυκλίου 129/31-12-13 και τα αρμόδια όργανα να επανεξετάσουν τα θέματα αυτά.