Αρχική Εκδημοκρατισμός της διοίκησηςΆρθρο 16: Ηλεκτρονική ταυτοποίηση-Κάρτα πολίτηΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος | 24 Μαρτίου 2015, 01:47
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμε κε Υπουργέ, Πέρα από την μεγάλη αντίδραση των Ελλήνων πολιτών που αντιτίθενται εδώ για λόγους θρησκευτικής συνείδησης, η ηλεκτρονική κάρτα του πολίτη έχει δύο σημαντικά πολιτικά και τεχνικά προβλήματα. 1ον. Δεν λύνει ΚΑΝΕΝΑ από τα προβλήματα που εικάζεται ότι θα επιλύσει. Για παράδειγμα: μπορώ σήμερα να μεταβώ σε οποιαδήποτε κρατικό ή ιδιωτικό οργανισμό, υπηρεσία, επιχείρηση και να αποδείξω την ταυτότητά μου εντός δευτερολέπτων με την αστυνομική ταυτότητα που διαθέτω. Η άμεση απόδειξη της ταυτότητάς μου σε καμία περίπτωση δεν επιταχύνει την δουλειά για την οποία πήγα εκεί. Αυτό για να γίνει χρειάζεται πλήρης αναδιάρθρωση της λειτουργίας των υπηρεσιών και σε μερικές περιπτώσεις είναι αδύνατον. Φανταστείτε πόσες ώρες περιμένετε στην ουρά στις Τράπεζες ή την Εφορία και πόσες ημέρες, εβδομάδες ή και μήνες χρειάζεστε για να εξυπηρετηθείτε από υπηρεσίες όπως η Πολεοδομία... Το επιχείρημα, λοιπόν, ότι η Κάρτα του Πολίτη θα επιταχύνει την εξυπηρέτηση είναι όχι μόνον αίολο αλλά και ψευδές. 2ον. Δημιουργεί σωρεία άλλων προβλημάτων. Ενδεικτικά αναφέρω: α) η υλοποίησή της θα είναι εξαιρετικά δαπανηρή, β) δεν υπάρχει (και δεν μπορεί να υπάρξει) καμία εξασφάλιση για το που θα βρίσκονται τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών και ποιός θα έχει πρόσβαση σε αυτά, γ) δεν παρέχεται (και δεν μπορεί να παρασχεθεί) καμία εξασφάλιση για το τι θα περιέχεται και τι όχι σε αυτήν ή με ποιές βάσεις δεδομένων θα συνδέεται, δ) δεν παρέχεται (και δεν μπορεί να παρασχεθεί) καμία εξασφάλιση σχετικά με το ποιός και με ποιόν τρόπο θα αναλύει και θα εκμεταλλεύεται τα μεταδεδομένα (δηλαδή τα υποπροϊόντα των συναλλαγών μου, όπως από ποιό σημείο έκανα κάποια συναλλαγή και τι ώρα) – με άλλα λόγια θα προσφέρονται απεριόριστες δυνατότητες παρακολούθησης της δραστηριότητας των πολιτών, ε) λόγω της φύσης των δεδομένων (ηλεκτρονικά αρχεία) που θα περιέχει, ή με τα οποία θα συνδέεται, δεν υπάρχει (και ούτε μπορεί να υπάρξει) καμία εξασφάλιση ότι δεν θα υπάρξουν απεριόριστα αντίγραφά τους σε λάθος χέρια. Οι «φάκελλοι» λοιπόν των πολιτών δεν θα είναι μόνον 33 εκατομμύρια ... και δυστυχώς δεν θα μπορεί ποτέ να εξασφαλιστεί ότι η «καύση» τους θα τους εξαφανίσει, στ) δεν αναφέρεται πουθενά εάν εγώ ως πολίτης και ιδιοκτήτης αυτής της κάρτας, θα έχω δικαίωμα να δω, οποιαδήποτε στιγμή, τι υπάρχει αποθηκευμένο για εμένα, όχι μόνο μέσα στην κάρτα, αλλά και σε κάθε υποσύστημα με το οποίο αυτή θα επικοινωνεί, και ζ) η τεχνολογία της ανέπαφης κάρτας RFID, που έχει προκριθεί για την υλοποίησή της, όπως προκύπτει και από το δελτίο τύπου της προμηθεύτριας εταιρείας (http://www.toppan.co.jp/en/news/2006/07/newsrelease458.html), επιτρέπει στον οποιονδήποτε έχει πρόσβαση σε κατάλληλο εξοπλισμό, να αναγνώσει την Κάρτα του Πολίτη εν αγνοία του ιδιοκτήτη της, χωρίς δηλαδή να προηγηθεί ρητή επίδειξη της ταυτότητας από τον κάτοχό της προς τον ενδιαφερόμενο αλλά και χωρίς να γνωρίζει ο κάτοχος της κάρτας εαν κάποιος τρίτος αποκτά πρόσβαση στα στοιχεία του! Δεν εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με καμία από τις αρχές της διαχείρισης και προστασίας προσωπικών δεδομένων, που είναι αποδεκτές από τις νομοθεσίες όλων των «προηγμένων» και «πολιτισμένων» χωρών (π.χ. Σύμβαση 108/1981 του Συμβουλίου της Ευρώπης, Data Protection Act 1998 – UK, Οδηγία 95/46/ΕΚ, Οδηγία 2002/58/ΕΚ, ή ο δικός μας Ν.2472/1997). Εν κατακλείδι, είναι εντυπωσιακό, πως μια κυβέρνηση που στελεχώνεται από ανθρώπους οι οποίοι πολλές φορές ύψωσαν τη φωνή τους υπέρ της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της διαφορετικότητας, της αυτοδιάθεσης, της κατά συνείδηση δράσης, βρίσκεται σήμερα σε θέση να προτάσσει ένα σύστημα γενικευμένης παρακολούθησης, στέρησης της ιδιωτικότητας και περιορισμού της αυτενέργειας των πολιτών της. Παρακαλώ, λοιπόν, να αποσυρθεί το εν λόγω άρθρο. Η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας μπορεί να γίνει απευθείας από την Εφορία, που γνωρίζει (ελπίζω) την οικονομική κατάσταση των πολιτών, σε αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη. Με τιμή