Αρχική ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΩΔΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 07 – Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2014/36/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με την εισδοχή πολιτών τρίτων χωρών με σκοπό την εποχική εργασίαΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης(Αντίοχος Αχαρνεύς) | 16 Μαΐου 2015, 08:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης(Αντίοχος Αχαρνεύς)' | 16 Μαΐου 2015, 08:12

    Επιτρέψατέ μου να διαφωνήσω προς το σύνολον της παρατιθεμένης κοινοτικής οδηγίας, καθώς είναι όλως εκτός της Ελληνικής πραγματικότητος. Καί στο συγκεκριμένο σημείο, εξηγούμαι σαφεστάτως. Μέσω του παρόντος άρθρου, αποδέχεσθε τα κάτωθι κρίσιμα σημεία: (1) την ελευθέραν διακίνησιν περιοδικών εργατών, εξ ομόρων κρατών, μη μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, όπως είναι η Αλβανία, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, η Τουρκία, όπως καί από εμφαφώς όλως απώτερα ή απώτατα κράτη εξ Ασίας καί Αφρικής, όπως λόγου χάριν της Ασίας καί της Βορείου Αφρικής, υπαρχόντων Ελλήνων καί υποαρχουσών Ελληνίδων ανέργων, επί των αντιστοίχων τομέων, όχι λόγω της οκνηρίας τους, αφού ο Ελληνισμός ανά τις χιλιετίες απέδειξε καί αποδεικνύει την δημιουργικότητά του, αλλά λόγω της θεσπίσεως των ποσοστώσεων επί των αγροτικών, κτηνοτροφικών, γεωργικών καί αλιευτικών προϊόντων, μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής καί ισχυουσών των επιμάχων ποσοστώσεων ήδη από της συνθήκης προσχωρήσεως της Ελλάδος εντός της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος την 28ην Μαΐου 1.979μ.α.χ.χ. καί προφανώς εν συνεχεία διαδοχικώς απεδέχθητε ως πολιτικοί ηγήτορες της Ελλάδος, μέσω του συνόλου των συνθηκών της τέως Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος(Ε.Ο.Κ.) καί της διαδόχου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως(Ε.Ε.), (2) την εκ των πραγμάτων λαϊκήν δυσαρέσκειαν, λόγω της υπάρξεως αλλοεθνών εργατών, υπαρχούσης ανεργίας περί το 25%, (3) την υποτίμησιν καί παραμέλησιν της ιδρύσεως επαγγελματικών αγροτικών καί γεωργικών σχολών, εκπαιδευουσών τους αγρότες αενάως επί των νέων αγροτικών μεθόδων καί τεχνολογιών, όπως ακριβώς ισχύει από ετών στην Ολλανδία, ενώ αντιστοίχως καί οι αντίστοιχοι γεωργικοί κλήροι θα πρέπει να δίνονται προς επαγγελματίες αγρότες καί όχι να μένουν αδρανείς χάριν προστασίας της ιδιοκτησίας. Επί τέλους, η όποια ιερότητα της ιδιοκτησίας, οφείλει να προστατεύει αποκλειστικώς την οικίαν εφ' όσον αποτελεί την ιδιόκτητον οικογενειακήν εστίαν διαμονής καί οι γεωργικοί κλήροι θα πρέπει να είναι κρατικοί, ενοικιαζόμενοι χάριν παραγωγής έναντι ευλόγου κέρδους, προς τους επαγγελματίες εξειδικευμένους αγρότες καί όχι να διατίθενται προς τους έως τώρα εθιμικούς καλλιεργητές της γης ή τους συνταξιούχους τους αποσυρομένους εκ της εργασίας τους καί πλέον ενασχολουμένους προς την γεωργικήν-αγροτικήν-κτηνοτροφικήν-αλιευτικήν παραγωγήν εν είδει εκτονώσεως της ανίας τους επί του ελευθέρου χρόνου τους, καθώς αυτές οι ομάδες ουδέν απολύτως προσφέρουν καί ουδέν απολύτως ουσιαστικόν ωφελούν την χώραν. (4) Ταυτοχρόνως, μη λησμονούμε ότι ο Ελληνισμός ανέκαθεν βασιζόταν επί των δυνάμεών του χάριν της εθνικής επιβιώσεώς του. Από τα πλέον πρόσφατα παραδείγματα, είναι η περίπτωση της εθνικής ανορθώσεως την περίοδον 1.897-1.912μ.α.χ.χ., η περίπτωση της εθνικής ανορθώσεως των ετών 1.922-1.940μ.α.χ.χ., η περίπτωση της εθνικής ανορθώσεως 1.949-1.990μ.α.χ.χ., κατά τις οποίες, ανεξαρτήτως αν προηγήθηκε μία εθνική καταστροφή ή μία εθνική διαμάχη, σε κάθε περίπτωση, ο Ελληνισμός ανορθώθηκε αποκλειστικώς βασιζόμενος επί των δυνάμεών του. Άρα, δεν υπάρχει λόγος περί τέτοιας διάταξης. (5) Ταυτοχρόνως είναι απαράδεκτη κάθε σκέψη περί πολιτογράφησης των εργαζομένων αλλοεθνών χάριν ελαχίστων μηνων. (6) Τέλος, υπάρχει καί η λαϊκή αντίδραση περί της διαμονής των εν Ελλάδι αλλοεθνών. Απτή απόδειξη, αντί άλλων επιχειρημάτων, είναι η εν Ελλάδι εκλογική εκτόξευση από της 22ας Σεπτεμβρίου 1.996μ.α.χ.χ. καί των 4.487 ψήφων με 0,07% της πολιτικής παρατάξεως με την ονομασίαν "Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή" στiw 388.417 ψήφους καί 6,28% καί ταυτοχρόνως στην τρίτη θέση ως πολιτικής παρατάξεως θεσμικώς, αν καί κατηγορείται δικαστικώς εν είδει "εγκληματικής οργανώσεως". Άρα, έχουμε μείζον θεσμικόν θέμα. Άρα, πρέπει καλώς ή κακώς αδιάφορον, εντός ενός δημοκρατικού πολιτεύματος, να συνυπολογίζεται καί η λαϊκή βούληση. Εκτός βεβαίως καί αν ομιλούμε περί ενός ολιγαρχικού πολιτεύματος, οπότε προφανώς μεταβάλλεται ριζικώς καί όλον το αντίστοιχον πολιτικόν σκεπτικόν της απαντήσεώς μου.-