Αρχική ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΩΔΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 14 – Έναρξη ισχύοςΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης(Αντίοχος Αχαρνεύς) | 16 Μαΐου 2015, 16:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης(Αντίοχος Αχαρνεύς)' | 16 Μαΐου 2015, 16:28

    Το παρόν άρθρον απλώς είναι ο εθιμοτυπικός επίλογος των νόμων. Οι ενστάσεις μου είναι οι κάτωθι: (1) Όφειλε να θεσπίζεται κοινή έναρξη του νόμου από συγκεκριμένης ημερομηνίας ισχύος καί όχι κατά περίπτωσιν άρθρου σε διάφορον ημερομηνίαν, (2) μπορούσε απλώς να είναι μία παράγραφος επί του προηγουμένου άρθρου, χάριν εξοικονομήσεως χώρου. Τώρα, επί των θέσεων των άλλων μελών, απαντώ σαφεστάτως: (1) Κατ' άρθρον 16.3Σ. ορίζεται "εννεαετής υποχρεωτική εκπαίδευση" καί προς τους Έλληνες καί άρα ό,τι δεν εμπίπτει σε αυτό, απλώς απορρίπτεται, (2) Έθνος=ομάδα λαών με τέσσερα χαρακτηριστικά (α) όμαιμον=κοινή καταγωγή, (β) ομόγλωσσον=κοινή γλώσσα, (γ) ομότροπον=κοινά ήθη-έθιμα, παραδόσεις, θρύλοι, μύθοι, παροιμίες κ.λ.π., (δ) ομόθρησκον=κοινή θρησκεία Όσον αφορά τα περί "ενσωματώσεως", ας δούμε κάποιες πρκατικές, οι οποίες βεβαίως τώρα θεωρούνται καί είναι απαράδεκτες, αλλά προ ελαχίστων αιώνων ή καί προ ελαχίστων ετών, ήσαν κοινώς αποδεκτές, επί των διαφόρων κοινωνιών, ώστε να δούμε τί ακριβώς υφίσταται ως πραγματικότητα. Ως γνωστόν, οι Οθωμανοί μέσω του "παιδομαζώματος", απήγαν αγόρια μικρής ηλικίας χάριν στράτευσής τους ως γενιτσάρων καί κορίτσια στα χαρέμια τους, αποκόπτοντάς τα εκ των συγγενών τους. Έτσι, διεβρώθησαν εθνολογικώς, καθώς οι Σελτζούκοι το 1.048μ.α.χ.χ., όταν επετέθησαν στην Μικράν Ασίαν ήσαν μόλις 40.000 άνδρες, γυναίκες καί παιδιά καί οι Έλληνες υπερέβαιναν τα 25.000.000, βάσει των ιστορικών πηγών. Απλώς, πολλοί Έλληνες, οργισθέντες από τους Κομνηνούς, Αγγέλους, Παλαιολόγους, Δούκες κ.λ.π., εξισλαμίσθησαν εκουσίως καί αργότερα ήλθαν καί άλλοι Τουρκογενείς. Αντιθέτως, οι Δυτικοί, ακολουθούσαν το έθιμο της "πρώτης νύχτας", βάσει του οποίου, όταν ένα ζεύγος παντρευόταν, ο τοπικός φεουδάρχης, είχε το δικαίωμα του έρωτα την πρώτη νύχτα του γάμου με τη νύφη. Έτσι, οι Έλληνες των υποδούλων στους Δυτικούς περιοχών, θέσπισαν ένα μέτρον, ωμότατον, εν είδει απαντήσεως προς τους Δυτικούς: τον φόνο του πρώτου τέκνου άμα τη γενέσει του, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να γεννηθεί το παιδί του ηγεμόνα. Σαφεστάτως είναι ωμότατο, σκληρότατο, εθνικιστικότατο, αλλά δεν γνωρίζω ποιός κατά την περίοδον της Φραγκοκρατίας των ετών 1.204-1.798μ.α.χ.χ., θα επέλεγε να γεννηθεί ένα τέκνο, με την πιθανότητα να μην είναι δικό του, αλλά του Δυτικού φεουδάρχη. Ταυτοχρόνως, αντίστοιχες πρακτικές, τηρούνταν καί στην ΟΙθωμανοκρατούμενη Ελλάδα. Παιδί άκουσα εξ ενός γέροντος τότε Κρητός, θανόντος πλέον, την εξής ιστορίαν, η οποία μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, εν είδει παραδόσεως. Κατά την περίοδον της "Κρητικής Πολιτείας", των ετών 1.898-1.913μ.α.χ.χ., έτυχε κάποια στιγμή, λόγω εργασιών τους, να απουσιάζουν ο πατέρας με τους υιούς του, σε διάφορες εργασίες. Έτσι, ο τοπικός αγάς, ευρών την ευκαιρίαν, επετέθη με στρατιώτες στην οικία τους καί απήγαγεν την νεαράν κόρην του πατρός καί αδελφήν των υιών του. Αφιχθέντων σε δεδομένη στιγμή των Κρητών, έμαθαν την απαγωγήν καί οργανωθησαν περί της επανακήσεως της αδελφής τους. Όμως, ο αγάς εν τω μεταξύ εξισλάμισεν κατά τους μήνες της απουσίας των Κρητών την κόρην καί αδελφήν τους καί την κατέστησεν έγκυον, εξ ής απεκτησεν έναν υιόν. Έτσι, πλέον οι Κρήτες, απεφάσισαν την εξαπόλυσιν του διωγμού επί μακρόν καιρόν. Ο αγάς έντρομος πήρε την νεαράν κόρην καί τον νεογέννητον υιόν του καί προσεπάθησαν να γλυτώσουν. Επί πλείστες ημέρες ο διωγμός ήταν επίπονος. Μίαν εσπέραν, ο αγάς καί η Ελληνίδα με το βρέφος, εισέρχονται μέσα σε σπήλαιον χάριν ενός ησύχου ύπνου. Μετά ελαχίστων ωρών πάροδον, αφικνούνται οι Κρήτες, πατέρας καί αδελφοί, πλησιάζουν αθορύβως καί πλέον αίφνης εισβάλλουν εντός του σπηλαίου καί σφάζουν τον αγά καί το βρέφος των ολίγων μηνών, ενώ παίρνουν την αδελφήν τους, την οποίαν επανεκχριστιανίζουν. Κατά την παράδοσιν, ουδέποτε διά βίου γέλασεν η συγεκριμένη Ελληνίδα. Περί τέτοιων πρακτικών ομιλούμε ως προς εκείνες τις εποχές καί να μη κρίνουν ορισμένοι τέτοια γεγονότα με τα σημερινά κριτήρια, της ελευθεριότητος των ηθών καί της υπαχούσης εν πολλοίς μετριοπαθείας. Καί προφανώς, δεν γνωρίζω τί θα έπραττα τότε, αν ήμουν στην θέσιν ενός Έλληνος συζύγου σε Φραγκοκρατουμένη περιοχή ή αν ήμουν ένας εκ των υιών ή ο πατέρας της συγκεκριμένης οικογενείας των Κρητών. Βεβαίως καί σήμερα, τα ήθη καί τα έθιμα, όπως καί οι αντίστοιχες πρακρικές, μετεβλήθησαν καί άρα ενδεχομένως προσωπικώς εάν διαφωνούσα να απεκλήρωνα το τέκνο μου, αλλά έως εκεί. (3) Η αίτηση, χωρίς να είμαι νομικός, εξυπηρετεί κάποιον ιδιαίτερον σκοπόν, καθώς η αυτοπρόσωπη παρουσία του αλλοεθνούς, επαληθεύει την επιθυμίαν του περί πολιτογραφήσεως καί δεν αποτελεί ενδεχομένως μίαν πολιτογράφησιν χάριν αλλοτρίων σκοπών, όπως λόγου χάριν την μετεγγραφήν ξένων αθλητών-αθλήτιδων προς ευρωπαϊκές ομάδες κ.λ.π. Αντιθέτως, οι Έλληνες ομογενείς, δεν ωθούνται από τέτοια κίνητρα καί άρα δικαίως δεν υφίσταται ο σχετικός περιορισμός τους. (4) Η διεύρυνση της πολιτικής συμμετοχής δεν είναι θέμα ποσότητος, αλλά ποιότητος. Λόγου χάριν, ποιός μπορεί να προτείνει νόμους; Μόνον ο βουλευτής, μέσω μίας ομαδικής προτάσεως βουλευτών ή ο εκάστοτε υπουργός καί όχι ο λαός, μέσω υπογραφών ή καί κάποιος πολίτης. Ποιός κηρύσσει πόλεμο, υπογράφει διεθνείς συνθήκες ειρήνης-συμμαχίας-συνεργασίας-εντάξεως προς διεθνείς οργανισμούς; Ο εκάστοτε πρωθυπουργός ή ο εκάστοτε υπουργός. Πού τις ανακοινώνει; Στην Βουλή. Πότε τις ανακοινώνει; "Όταν το συμφέρον καί η ασφάλεια του έθνους το επιτρέψουν". Ποιός θεσπίζει φόρους; Η βουλή. Ποιός δικάζει τους βουλευτές όταν παρανομήσουν; Το ειικό δικαστήριο, εφ' όσον υπάρξει άρση της ασυλίας τους. Ποιός αποφασίζει τις φορολογικές απολαυές των βουλευτών, υπουργών, πρωθυπουργού καί προέδρου της δημοκρατίας; Η βουλή. Πότε γίνεται δημοψήφισμα; Μόνον εφ' όσον το αποφασίσει η κυβέρνηση χάριν εθνικών θεμάτων καί με την έγκρισιν κατ' ελάχιστον 121/300 ή χάριν κοιννωικών θεμάτων, εκτός των δημοσίων οικονομικών, με πρόταση 120/300 καί συμφωνία των 180/300 βουλευτών. Άρα, το πρόβλημα είναι πόσοι περισσότεροι θα ψηφίζουν χάριν των τριακοσίων(300) βουλευτών ή αντιθέτως πόσον ακριβώς θα διευρύνουμε την Ελληνική Δημοκρατία; Λόγου χάριν, γιατί δεν θεσπίζονται η επιστολική καί η διαδικτυακή ψήφος; Γιατί δεν θεσπίζεται το δικαίωμα τόσον των μεμονωμένων πολιτών όσον καί οργανωμένων ομάδων, μέσω συγκεκριμένου αριθμού υπογραφών, να επιβάλλουν την υποχρεωτική διεξαγωγή τοπικών ή πανελλαδικών δημοψηφισμάτων επί όλων των θεμάτων; Γιατί δεν καταργείται το δικαίωμα της βουλής καί της κυβερνήσεως περί νομοθετήσεως επί των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής-άμυνας, παιδείας, υγείας, εργασίας, οικονομίας κ.λ.π. καί θέσπιση ρήτρας βάσει της οποίας το σύνολον των όποιων διεθνών συνθηκών θα πρέπει να εγκρίνεται πάντα μέσω δημοψηφισμάτων, άλλως πως είναι άκυρες; Γιατί δεν καταργούνται η βουλευτική ασυλία, οι ατέλειες βουλευτών-υπουργών-πρωθυπουργού-προέδρου της δημοκρατίας κ.λ.π.; Πότε θα συζητηθεί κάποτε στην Ελλάδα μία τέτοια μείζονα θεσμική αλλαγή; (5)-(6) Η κατ' άρθρον 16.3Σ. "εννεαετής υποχρεωτική εκπαίδευση" αποτελεί έναν εκ των θεμελιωδών όρων, αλλά όχι καί τον μοναδικόν όρον. Υπάρχουν καί άλλοι. Απτό παράδειγμα η καθημερινή στρατολόγηση "τζιχαντιστών" από τα Δυτικά κράτη, αν καί ζούσαν εκεί πλέον των δύο, εάν όχι καί τρεις γενεές καί άρα ουδείς θα περίμενε τους μουσουλμάνους της Γαλλίας, τον Νοέμβρον 2.005μ.α.χ.χ. να προκαλέσουν μίαν γενικευμένην εξέγερσιν καί πλέον ελάχιστα έτη μετέπειτα να επιτεθούν σε Γαλλικό περιοδικό, το Charlie Hebdo, με μίαν ολιγόνεκρη, συγκρινομένη προς την επίθεσιν της 11ης Μαρτίου 2.004μ.α.χ.χ. στην Μαδρίτη, επίθεσιν, χάριν κάποιων γελοιογραφιών. Άρα, το θέμα είναι πολυπλοκότερον του εμφαινομένου καί δεν επιλύεται τόσον εύκολα όσον υποστηρίζουν ορισμένοι.-