Αρχική ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΩΔΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 01 – Αντικατάσταση του άρθρου 1Α του Κώδικα Ελληνικής ΙθαγένειαςΣχόλιο του χρήστη Uros | 17 Μαΐου 2015, 19:15
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κυρία Χριστοδουλοπούλου, κατ’αρχάς ζητώ συγνώμη για το αναγκαστικά μεγάλο μήνυμα και ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΘΕΡΜΑ να λάβετε υπόψη την εξής πραγματικότητα, η οποία μπορεί για τους περισσότερους να φαντάζει αδιάφορη αλλά για μένα προσωπικά είναι ύψιστης υπαρξιακής και ζωτικής σημασίας. Έχω αυστραλιανή υπηκοότητα και ζω στην Ελλάδα από το 2007 με σπουδαστική βίζα (κατηγορία «υπότροφοι») με την οποία, ας σημειωθεί, δεν παρέχεται δικαίωμα πρόσβασης στην αγορά εργασίας. Είμαι επιστήμονας (ελληνιστής, θεωρητικός της τέχνης) και καλλιτέχνης, κάτοχος του διδακτορικού τίτλου και άλλων 5 πανεπιστημιακών τίτλων. Προκειμένου να έρθω και να κάνω τη ζωή μου στην Ελλάδα, θυσίασα τα πάντα και άφησα μια πολύ καλή δουλειά ως καθηγητής του λυκείου στο Σύδνεϋ. Συγκεκριμένα, με αφορμή την πρώτη υποτροφία για το διδακτορικό μετανάστευσα στην Ελλάδα το 2007 και τώρα έχω ακόμα την ιδιότητα του φοιτητή επειδή κάνω δεύτερο διδακτορικό στο Ελληνικό πανεπιστήμιο. Ο λόγος για τον οποίο θέλω να αποκτήσω την ελληνική υπηκοότητα είναι πρωτίστως και πάνω από όλα ότι αισθάνομαι έλληνας και θα ήθελα να συνεισφέρω με τις δραστηριότητές μου σε αυτόν τον τόπο. Αισθάνομαι αυτή την χώρα σαν την δικιά μου και θα ήθελα πολύ να μοιραστώ την δύσκολη μοίρα της. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, και παραλείποντας τις σχετικές επιμέρους λεπτομέρειες των νόμων που μελέτησα και γνωρίζω πολύ καλά, για τους ανθρώπους στην θέση μου, δηλαδή για επιστήμονες/ακαδημαϊκούς/καλλιτέχνες που είναι στην χώρα με σπουδαστική βίζα, δεν υπάρχει καμία προοπτική όχι μόνο για να αποκτήσουν την υπηκοότητα, που είναι το ζητούμενο, αλλά ούτε για να αποκτήσουν την άδεια «επί μακρόν διαμένοντος» που θα τους οδηγούσε προς αυτήν την κατεύθυνση. Επίσης, πρόσφατα έμαθα από έγκυρη πηγή ότι οι αιτήσεις για την λεγόμενη «Μπλε Κάρτα» (Ν.4251 του 2014, άρθρα 109-114) που προορίζεται για ανθρώπους των οποίων η απασχόληση στην χώρα θα είναι υψηλής ειδίκευσης, δεν θα γίνουν δεκτές καθόλου. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε η επίσημη διεύθυνση, δηλαδή η αρμόδια υπηρεσία, όπου κάποτε μελλοντικά υποτίθεται ότι θα γίνουν δεκτές οι αιτήσεις για την «Μπλε Κάρτα». Το αποτέλεσμα είναι ότι στα 38 και παρόλα τα προσόντα, δεν μπορώ να κάνω ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ προκειμένου να αποκτήσω την ελληνική υπηκοότητα αλλά ούτε και να αποκτήσω την άδεια «επί μακρόν διαμένοντος»! Παραμερίζοντας τον συναισθηματισμό και τον προσωπικό μου Γολγοθά(!), η ερώτηση που θέτω δημοσίως είναι πολύ απλή: Για τους νέους επιστήμονες, με σπουδαστική βίζα, και μάλιστα ελληνιστές που μέσα από το έργο και την αφοσίωσή τους στην έρευνα - που αφορά στον Ελληνικό πολιτισμό σε διάφορες εκφάνσεις του - τιμούν την Ελλάδα και παρ’ όλες τις δυσκολίες την επιλέγουν ως μόνιμη πατρίδα τους, δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένας νόμος που επιτρέπει την πρόοδό τους προς την απόκτηση της ελληνικής υπηκοότητας ή τουλάχιστον προς την απόκτηση της άδειας «επί μακρόν διαμένοντος»; Σας παρακαλώ πολύ, αν μη τι άλλο, να δημιουργήσετε το νομικό πλαίσιο το οποίο επιτρέπει στους επιστήμονες και κυρίως σε ελληνιστές τρίτων χωρών (που βρίσκονται ήδη στην χώρα με σπουδαστική βίζα) να ζουν στην Ελλάδα απολαμβάνοντας τα όσα δικαιώματα συνεπάγονται στην άδεια «επί μακρόν διαμένοντος» και έχοντας την δυνατότητα να αποκτήσουν και την υπηκοότητα στην πορεία. Ευχαριστώ για την κατανόηση. Με εκτίμηση, Uros