Αρχική ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΩΔΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 01 – Αντικατάσταση του άρθρου 1Α του Κώδικα Ελληνικής ΙθαγένειαςΣχόλιο του χρήστη Αλέξανδρος Σεμέλογλου | 22 Μαΐου 2015, 16:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Σεμέλογλου' | 22 Μαΐου 2015, 16:52

    Μη θέλοντας να προσπεράσω τη γλωσσική συζήτηση περί "ιθαγένειας" και "υπηκοότητας" - όσοι γνωρίζουμε ελληνικά, κατανοούμε τις διαφορές - ομολογώ ότι θα έπρεπε να υπάρχει μία διάκριση των δύο εννοιών για λόγους ορθότητας. Ωστόσο, δεδομένου ότι υπάρχουν παιδιά που μεγαλωνουν σε αυτήν τη χώρα και χρειάζονται το συντομότερο την ελληνική ταυτότητα που τους στερείται τόσα χρόνια, θεωρώ ότι σε αυτό το σημείο η συζήτηση αυτή είναι μάλλον αντιπαραγωγική. Η "ιθαγένεια" - όπως θα την αποκαλώ στο εξής για να παραμείνω στην ουσία της διαβούλευσης - για τα παιδιά που γεννιούνται ή/και ζουν στην Ελλάδα είναι ένα απολύτως απαραίτητο δικαίωμα που το κράτος θα πρέπει να τους εξασφαλίζει. Θέλω να διατυπώσω δύο λόγους για τους οποίους υποστηρίζω το νομοσχέδιο: 1. Η ελληνική ταυτότητα, τόσο ως νομικό έγγραφο όσο και ως αυτοπροσδιορισμός, για έναν άνθρωπο που έχει ελληνική παιδεία και μιλά την ελληνική γλώσσα είναι αυτονόητη, αν δεν θέλουμε να χωρίζουμε τους πολίτες αυτής της χώρας σε διαφορετικές κατηγορίες, για φυλετικούς ή άλλους λόγους. Για να γίνει βέβαια αυτό κατανοητό, θα πρέπει να προηγηθεί μία άλλη συζήτηση για τη σημασία των εννοιών "φυλή" και "έθνος" στον 21ο αιώνα, μια συζήτηση που μάλλον δεν είναι του παρόντος. 2. Η πολιτογράφηση αυτών των ομάδων ως Έλληνες είναι ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο για την ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία, κατά συνέπεια και για την κοινωνική συνοχή στη χώρα μας. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι οι αντιρρήσεις - τις οποίες σέβομαι απόλυτα - αποτελούν εμπόδιο για το είδος της κοινωνίας που όλοι αναμφισβήτητα θέλουμε να πετύχουμε και το δείχνουμε, μεταξύ άλλων, συμμετέχοντας σε έναν τόσο σημαντικό και γόνιμο διάλογο όπως αυτός για την ιθαγένεια. Συνοψίζοντας: Ναι στην διάκριση των όρων ιθαγένειας-υπηκοότητας με την προϋπόθεση ότι αυτή δεν θα αποτελέσει νομικό κώλυμα για την τάχιστη εφαρμογή του νόμου. Ναι στο νομοσχέδιο και το δικαίωμα των παιδιών που μεγαλώνουν εδώ και αναγνωρίζουν αυτόν τον τόπο ως πατρίδα να είναι ισότιμοι Έλληνες πολίτες. Το που γεννιόμαστε είναι τυχαίο γεγονός. Το τι θέλουμε να είμαστε όμως, αποτελεί συνειδητή επιλογή. Συνεπώς, αν ένα από τα δύο θα έπρεπε να μας κάνει "εθνικά" υπερήφανους, αυτό είναι το δεύτερο.