Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 4 Επαναρυθμίσεις για τη μοριοδότηση υποψηφίωνΣχόλιο του χρήστη ΒΑΛΣΑΜΟΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ | 12 Νοεμβρίου 2009, 12:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΛΣΑΜΟΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ' | 12 Νοεμβρίου 2009, 12:46

    Κύριε Υπουργέ, Καταρχήν να σημειώσω ότι θεωρώ ιδιαίτερα θετική την δυνατότητα που δίνεται στο πολίτη να συμμετάσχει ενεργά μέσα απο σχόλια και παρατηρήσεις στην διαδικασία παραγωγής νοπμοθετικού έργου. Πιστεύω ότι αποτελεί πράγματι κάτι το προτόγνωρο για την πατρίδα μας και είναι υποχρέωση όλων μας να συμμετάσχουμε. Εκμεταλλευόμενος την δυνατότητα αυτή θα παραθέσω τις απόψεις μου σε σχέση με το θέμα και τις διαδικασίες πρόσληψης στον Δημόσιο Τομέα. Είναι πρόδηλο ότι το σύστημα προσλήψεων θα πρέπει να είναι 1) Αδιάβλητό, ήτοι να μην επιτρέπει την αλλοίωση ή επηρεασμό των αποτελεσμάτων. 2) Αξιοκρατικό, ήτοι να επιλέγονται οι αξιότεροι και καταληλότεροι για κάθε θέση εργασίας. Είναι σαφές ότι ένα σύστημα το οποίο δεν είναι αδιάβλητο δεν μπορεί να είναι αξιοκρατικό, δηλαδή αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για ένα αξιοκρατικό σύστημα προσλήψεων είναι η αδιαβλητότητα αυτού.... Ωστόσο ένα αδιάβλητο σύστημα δεν είναι κατανάγκη και αξιοκρατικό. Στο πλαίσιο αυτό θα ήθελα να καταθέσω και την δική μου άποψη για τον τρόπο που πρέπει να γίνονται οι πρσλήψεις στο δημόσιο. Κατά την άποψη μου οι προσλήψεις θα πρέπει να γίνονται αυστηρώς και μόνο μέσω γραπτών διαγωνισμών, χωρίς καμία προσαύξηση η μοριοδότηση (να σημειώσω στο σημείο αυτό ότι είμαι κατά της μοριοδότησης των τίτλων σπουδών αν και έχω αρκετους) Οι λόγοι που θεωρώ την χρήση μοριοδότησης λάθος είναι οι ακόλουθοι: 1) Η προσθήκη μορίων με βάση τον βαθμό πτυχίου είναι εξoλοκλήρου εσφαλμένη. Και αυτό διότι δεν υπάρχει κοινό πεδίο αναφοράς και άρα δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Για να το θέσω ποιο απλά, είναι γνωστό ότι υπάρχουν σοβαρές διαφορές στον βαθμό δυσκολίας και στην ποιότητα των διάφορων σχολών. Σε κάποιες σχολές το να πάρει κανείς μεγάλο βαθμό είναι σαφώς δυσκολότερο απο κάποιες άλλες. Επιπλέον δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί η αξιοπιστία του βαθμού πτυχίου (ήτοι εάν ο βαθμός που αναγράφεται σε ένα πτυχίο ανταποκρίνεται όντως στην αξία του πτυχιούχου ή είναι απόρροια προσωπικών γνωριμιών με τους καθηγητές). Κατα συνέπεια εφόσον δεν υπάρχει κάποια διαδικασία αξιολόγησης των σχολών και των πτυχίων ώστε να γνωρίζουμε σε τι πραγματικά ανταποκρίνεται κάθε βαθμός πτυχίου, η χρήση του βαθμού πτυχίου μάλλον πριμοδοτεί αδικώς (και μάλιστα στο διηνεκές) εκείνους οι οποίοι έχουν τελειώσει "χαλαρότερα" και χαμηλότερης ποιότητας τμήματα έναντι εκείνων που έχουν βγάλει δυσκολότερες σχολές και στις οποίες οι βαθμοί μπαίνουν "με το σταγονόμετρο". Με άλλα λόγια δεν μπορούμε να συγκρίνουμε "μήλα με πορτοκάλια". Περαιτέρω, υπάρχει και η έννοια του χρονικού παράγοντα. Σαφώς με την πάροδο του χρόνου οι απαιτήσεις και οι γνώσεις αυξάνονται. Έτσι ένας βαθμός πτυχίου π.χ. 8 του 1995 δεν μπορεί να συγκριθεί με τον ίδιο βαθμό σε ένα πτυχίο του 2008. Επίσης, ο βαθμός πτυχίου αξιολογεί την επίδοση και την κατάσταση ενός ατόμου σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο και δεν λαμβάνει υπόψη την τρέχουσα κατάσταση και εξέλιξη του ατόμου αυτού. Ένας τότε επιμελής και ικανός φοιτητής δεν τεκμαίρεται αυτόματα ως και σήμερα ικανός υποψήφιος υπάλληλος. Και επειδή το ζητούμενο είναι να βρεθούν οι καλύτεροι την στιγμή που θέλουμε να γίνει η πρόσληψη, φρονώ ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος απο την γραπτή διαδικασία. Μέσω της γραπτής διαδικασίας ανοίγει η συμμετοχή σε περισσότερο κόσμο και δίνει την ευκαρία σε κάποιους που πιθανώς να είχαν για κάποιο λόγο χαμηλό βαθμό πτυχίου για οποιοδήποτε λόγο (π.χ. κοινωνικό κάποιοι εργάζονταν παράλληλα με τις σπουδές) Εξάλλου κάποιος ο οποίος έχει έναν βαθμό πτυχίου 9 το οποίο ανταποκρίνεται στην πραγματική του αξία δεν θα έχει πρόβλημα να ανταγωνιστεί κάποιους άλλους....Περαιτέρω ο γραπτός διαγωνισμός μπορεί να αξιολογήσει με καλύτερο τρόπο την καταλληλότητα του υποψηφίου με βάση τις απαιτήσεις της θέσης 2) Διαφωνώ επίσης και με την προσθήκη μορίων για κοινωνικούς λόγους. Η εργασία στον δημόσιο τομέα δεν αποτελεί τρόπο άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Η τελευταία μπορεί να γίνει μέσω χορήγησης επιδομάτων η άλλων προνοιακών παροχών. Το ζητούμενο είναι η αποδοτικότητα των υπηρεσιών. 3) Η προσαύξηση μορίων λόγω τίτλων σπουδών πρέπει να γίνεται υπό συγκεκριμένες συνθήκες και προυποθέσεις. Συγκεκριμένα πρέπει να δίνεται προσαύξηση μόνον εφόσον το αντικείμενο της θέσης που θα προκηρυχθεί απαιτεί τις γνώσεις που παρείχε ο τίτλος αυτός σπουδών. Για παράδειγμα ένας διδάκτορας της πληροφορικής -αν και αξιέπαινος- δεν είναι αντιληπτό γιατί πρέπει να πριμοδοτηθεί σε μια προκήρυξη για θέση διοικητικού προσωπικού η οποία δεν θα κάνει χρήση τψν εξειδικευμένων γνώσεων που αυτός απέκτησε μέσω του διδακτορικού. Με απλά λόγια δεν μπορείς να πριμοδοτείς κάτι που δεν σου χρειάζεται. Νομίζω ότι σε μια παρόμοια λογική κινείται και ο ιδιωτικός τομέας Η πρόταση μου είναι η εξής: 1) Προσλήψεις αποκλειστικά και μόνο μέσω διαγωνισμών. Προσαύξηση μορίων λόγω τίτλων σπουδών μόνον εφόσον οι γνώσεις αυτές είναι απαιτούμενες απο την προκηρυσσόμενη θέση. 2) Ο διαγωνισμός θα πρέπει να γίνεται σε ειδικό κέντρο (π.χ. στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης εκμεταλλευόμενοι και την υπάρχουσα υποδομή), μέσω υπολογιστών. Τα θέματα θα πρέπει να αποστέλλονται με ασφαλές κανάλι επικοινωνίας (π.χ. παρόμοια με τις πανελλήνιες). Οι διαγωνιζόμενοι θα γράφουν σε ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες οι οποίες και θα βιντεοσκοπούνται. Η βαθμολογία θα βγαίνει άμεσα απο το σύστημα. Σχετική μέθοδος χρησιμοποιούν ιδιωτικοί οργανισμοί (π.χ. ΤOEFL). Έτσι ελαχιστοποιείται η δυνατότητα παραποίησης στοιχείων ("σημάδεμα" γραπτών κλπ). Τα τέστ θα πρέπει να γίνονται μέσω πολλαπλών επιλογών (έξυπνων όμως) ώστε να μην υπάρχει βαθμός υποκειμενικότητας στην βαθμολόγηση. 3) Διαφάνεια. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα πρέπει να δημοσιεύονται στο διαδίκτυο. Κάθε υποψήφιος θα πρέπει να έχει πρόσβαση στα αποτελέσματα οποιουδήποτε άλλου. Δοσμένου ότι υπάρχει έννομμο συμφέρον τα στοιχεία αυτά δεν αποτελούν προσωπικά δεδομένα. Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω. Πράγματι θα με χαροποιούσε ιδιαιτέρως εάν είχα κάποια παρατήρηση επί των απόψεων μου ή να δώσω περαιτέρω λεπτομέρειες. Έτσι θα ξέρω ότι ο χρόνος που αφιέρωσα για το κείμενο αυτό δεν πήγε χαμένος. Μετά τιμής, Βάλσαμος Περικλής