Αρχική ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣΆρθρο 17 – Κριτήρια και διαδικασία αξιολόγησης υπαλλήλωνΣχόλιο του χρήστη stylianos | 2 Δεκεμβρίου 2015, 23:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'stylianos' | 2 Δεκεμβρίου 2015, 23:18

    Θεωρώ ότι ένα κυτίο παραπόνων δεν θα λύσει το αιώνιο πρόβλημα μας. Επίσης, θεωρώ ότι οι περισσότεροι που θα καταθέσουν τις απόψεις τους είναι ΔΥ και όλοι έχουμε υποστεί αδικίες και εκμετάλλευση. Θα συμφωνήσω και με τη κ Αρχοντακη ότι απαιτούνται διαδικασίες και εξετάσεις τύπου ΑΣΕΠ, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να δουν οι αξιολογητές ποιος είναι ο αξιολογούμενος. Αυτό που θα προσθέσω είναι ότι στις εξετάσεις (τουλάχιστον ανα διετία) θα πρέπει να έχει έναν βασικό κορμό γενικών γνώσεων, από πρωτόκολλο μέχρι Δημόσιο Δίκιο και φυσικά Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όσο αυτονόητο και αν ακούγεται, να περιέχει επιστημονική εξειδίκευση, δηλαδή ερωτήσεις ανάλογα με την ειδικότητα και στο τέλος προσομοίωση. Δηλαδή δίνουμε ένα πρόβλημα και ο υπάλληλος θα επιλύσει το θέμα στα πλαίσια της νομιμότητας ενώ, ως επιβράβευση θα μπορεί να υποδείξει νέες μεθόδους επίλυσης, τροποποιήσεις Νόμων, μέσα από καινοτόμους μεθόδους όπου όλα αυτά θα μπορούν να οδηγήσουν σε βραβεία καινοτομίας, όπως τα βραβεία καινοτομίας και επιχειρηματικότητας στον ιδιωτικό τομέα. Έτσι η αξιολόγηση γίνεται ουσιαστική, αντικειμενική και αποκτά υπόσταση, δίνοντας έτσι ένα κίνητρο για τον υπάλληλο αλλά και μια βαρύτητα στην έννοια της επιβράβευσης η οποία αποτελεί μέρος της Δημόσιας Διοίκησης και δεν συνεχίζει να παραμένει ένα άρθρο ενός Νόμου χωρίς αντίκρισμα.