Αρχική ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣΆρθρο 15 – ΑξιολογητέςΣχόλιο του χρήστη Μάκης | 3 Δεκεμβρίου 2015, 00:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μάκης' | 3 Δεκεμβρίου 2015, 00:49

    Για να γίνει αξιολόγηση γνώσης για το αντικείμενο, που έχει ανατεθεί στον υπάλληλο, πρέπει να υπάρχει: 1) Καθηκοντολόγιο της κατηγορίας και ειδικότητας του υπαλλήλου (πράγμα που δεν έχει γίνει ακόμα στο δημόσιο), 2) Γνώση του αντικειμένου από τους προισταμένους του, (και όχι μερική ή παντελής έλλειψη γνώσεων), 3) Εκπαίδευση του υπαλλήλου σε νέα αντικείμενα που του ανατίθενται, 4) Υποστήριξη του αντικειμένου από τους προισταμένους του. Γενικές παρατητήσεις: 1) Ο αξιολογητής πρέπει να κάνει τις παρατηρήσεις του στον υπάλληλο για κάτι ο υπάλληλος δεν έπραξε σωστά, στον χρόνο που τελέστηκε η ενέργεια και όχι μαζεμένα στο τέλος της χρονιάς να βαθμολογείται με ένα βαθμό (κατά το δοκούν του αξιολογητή) χωρίς στοιχεία άτυπων-έγγραφων (π.χ σε μια φόρμα) παρατηρήσεων ή παραπόνων του αξιολογητή προς τον αξιολογούμενο. Αυτό θα βοηθήσει στον αξιολογητή να θυμηθεί ακριβώς πιθανόν αδυναμίες, λάθη, συμπεριφορές, παρατηρήσεις για τον αξιολογούμενο στη βαθμολόγησή του. Διαφορετικά δεν θα έχουμε συμμόρφωση ή βελτίωση για τον αξιολογούμενο αλλά μόνο θα μας ενδιαφέρει η βαθμολογία του. 2) Να βαθμολογούν και υπάλληλοι τους προισταμένους τους, πριν τη αξιολόγησή τους και να ανοίγονται μετά την βαθμολόγηση των αξιολογητών-προισταμένων. Αυτή η βαθμολογία να αποτελεί για τους προισταμένους κριτήριο για την αξιολόγησή τους από το υπηρεσιακό συμβούλιο σε επόμενη κρίση.