Αρχική Διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίαςΆρθρο 12: (Άρθρο 26 Οδηγίας 2013/32/EE και 8 Οδηγίας 2013/33/EE) Κράτηση των αιτούντωνΣχόλιο του χρήστη Σπύρος Απέργης | 3 Δεκεμβρίου 2015, 17:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Απέργης' | 3 Δεκεμβρίου 2015, 17:44

    Η παράγραφος 10 επαναλαμβάνει ουσιαστικά τα περί κράτησης ανηλίκων, εγκύων κλπ του ισχύοντος διατάγματος. Ο νομοθέτης γνωρίζει πολύ καλά ότι η διάταξη αυτή χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για τη συστηματική κράτηση ανηλίκων, εγκύων κλπ υπό συνθήκες απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης με καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαικό Δικαστήριο. Δεν είναι δυνατό η εξακολουθητική έλλειψη υποδομών με ευθύνη της πολιτείας για τις ευάλωτες ομάδες να αποτελεί μόνιμο (και απαράδεκτο) άλλοθί της,λόγω του οποίου να προκρίνεται η νομοθετική λύση της κράτησης των ευάλωτων ομάδων από την αστυνομία. Προτείνω, λοιπόν, την αντικατάσταση της παραγράφου 10 ως εξής: "Αποκλείεται, σε κάθε περίπτωση, η κράτηση ανηλίκων, εγκύων γυναικών, ατόμων με αναπηρία ή ατόμων πάνω από 65 ετών με εξαίρεση α) την κράτησή τους για 15 ημέρες και μόνο για λόγους διαπίστωσης της ταυτότητάς τους και β) το χρόνο παραμονής τους σε Κέντρο Πρώτης Υποδοχής, γ) την κράτηση ασυνόδευτων ανηλίκων ως έσχατη λύση και για μόνο λόγο την ασφαλή παραπομπή τους σε κατάλληλες δομές φιλοξενίας ανηλίκων. Η κράτηση επιβάλλεται αποκλειστικά για τον αναγκαίο χρόνο μέχρι την ασφαλή παραπομπή τους και δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 25 μέρες. Σε περίπτωση που, λόγω εξαιρετικών περιστάσεων, όπως η σημαντική αύξηση της εισόδου ασυνόδευτων ανηλίκων, και παρά τις εύλογες προσπάθειες των αρμόδιων αρχών δεν έχει καταστεί εφικτή η ασφαλής παραπομπή τους σε κατάλληλες δομές φιλοξενίας, η κράτηση μπορεί να παραταθεί για διάστημα 20 ημερών. Ανήλικοι που έχουν χωριστεί από την οικογένεια τους και ασυνόδευτοι ανήλικοι κρατούνται χωριστά από ενήλικους κρατουμένους. Σε περίπτωση κράτησης ανηλίκων, έχουν τη δυνατότητα να ασχολούνται με δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου, συμπεριλαμβανομένων των παιχνιδιών και των ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων που αρμόζουν στην ηλικία τους." Η κοινοτική οδηγία δεν προβλέπει στο αντίστοιχο άρθρο της (26) τέτοια υποχρέωση κράτησης και συνεπώς ο εθνικός νομοθέτης έχει την ευχέρεια να αποκλείσει τις ευάλωτες ομάδες αιτούντων διεθνή προστασία από την κράτηση.