• Σχόλιο του χρήστη 'Ειρήνη Νεστοράκη' | 12 Νοεμβρίου 2009, 12:20

    Αξιότιμη κ. Υπουργέ Θα ήθελα να σας ρωτήσω, εάν είναι λογικό -να έχω γράψει στο τελευταίο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ στην Β θεματική (Παιδαγωγικά & Ειδική Διδακτική) μέσο όρο 82,98 -να είμαι στους 290 πρώτους στα παιδαγωγικά βάση των καταστάσεων του ΑΣΕΠ, - να έχω γράψει στην Α θεματική ενότητα 49,82 , - να έχω συγκεντρωτικά 66,4 μόρια συν 2,31 από το πτυχίο, 68,71 μόρια, - με βάση την προαναφερθείσα βαθμολογία να έχω 1300 σειρά περίπου ( καθώς οι βαθμοί των αποτυχόντων δεν δημοσιεύτηκαν) στον πίνακα του ΑΣΕΠ, - ο τελευταίος διοριστέος να έχει 74 μόρια και ο τελευταίος επιτυχών του πίνακα των επιτυχόντων 56,11 μόρια και σειρά 3271 - και εγώ να είμαι αποτυχούσα με τελική βαθμολογία 68,71 μαζί με την προσαύξηση του πτυχίου μου, λόγω του ότι δεν έπιασα την βαθμολογική βάση του 50 στην Α’ θεματική ενότητα, γιατί μου λείπουν 0,18 μόρια στα 100, δηλαδή το 1/18 μιας ερώτησης πολλαπλής επιλογής (3,3), -και κατά συνέπεια να θεωρούμε εντελώς αποτυχούσα και να είμαι στην ίδια κατάσταση με αυτούς που πήγαν στο διαγωνισμό απλά για βόλτα χωρίς να ανοίξουν βιβλίο, παρότι, όπως αποδεικνύεται από τους βαθμούς μου έχω γνώση του αντικειμένου που κλήθηκα να διδάξω και το σημαντικότερο έχω γνώσεις παιδαγωγικών και διδακτικής κάτι σπάνιο για τους σημερινούς εκπαιδευτικούς, αφού δυστυχώς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα στα οποία σπουδάζουμε δεν έχουν ολοκληρωμένα προγράμματα κατάρτισης των φοιτητών σε θέματα παιδαγωγικών και διδακτικής! Μετά από αυτά θα ήθελα να μου εξηγήσετε για ποιο λόγο πρέπει να προσπαθεί κάποιος για ένα τέτοιο διαγωνισμό; Γιατί θα πρέπει κάθε φορά να αφήνουμε τιη δουλεία μας, να κλεινόμαστε στο σπίτι, να διαβάζουμε 15 ώρες την ημέρα και τελικά να φτάνουμε σε ένα σημείο, όπου όλα αυτά δεν έχουν κανένα νόημα, αφού δυστυχώς οι απρόσωποι νόμοι είναι αυτοί που μας κυβερνούν και κρίνουν αν μπορούμε ή όχι, αν αξίζουμε ή όχι να βρεθούν στην τάξη και να κάνουμε τη δουλειά που επιλέξαμε και που αγαπάμε; Σας φαίνεται λογικό εγώ και όλοι αυτοί που βρίσκονται στη θέση μου αυτή τη στιγμή εξαιτίας ελάχιστων δεκάτων του μορίου να θεωρούμαστε αποτυχόντες και χιλιάδες άλλοι που έχουν ίσα ίσα τη βαθμολογική βάση το 50 στη μία ενότητα, να θεωρούνται επιτυχόντες; Ξέρετε κάτι; Ο διαγωνισμός των εκπαιδευτικών είναι ο δυσκολότερος διαγωνισμός πανελλαδικώς. Δεν πρόκειται για ένα διαγωνισμό που ψάχνεις, μαζεύεις χαρτιά, τα βάζεις σε φάκελο και τα στέλνεις με το ταχυδρομείο, αλλά δυστυχώς πρόκειται για ένα διαγωνισμό που εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, όπως το διάβασμα, τις δυνατότητες που παρέχονται στον καθένα μας να ψάξει, να βρει τα κατάλληλα βιβλία και τα χρήματα για να τα αγοράσει, από το πότε θα αποφασίσει η κυβέρνηση ότι θα γίνει ο διαγωνισμός, από το πόσους θα αποφασιστεί ότι θα διοριστούν, ακόμα και από το κάθε λεπτό της γραπτής εξέτασης, αφού ένα μικρό λαθάκι μπορεί να στερήσει ακόμα και το διαγωνισμό! Αυτό λοιπόν στο οποίο θέλω να καταλήξω είναι ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να αναπροσδιοριστεί ο θεσμός επιλογής των εκπαιδευτικών στα σχολεία. Όλα αυτά δεν τα λέω γιατί ήθελα εγώ να διοριστώ, αλλά γιατί είναι πραγματικά άδικο να αποκλείονται για ελάχιστα δέκατα του μορίου υποψήφιοι από τους πίνακες των επιτυχόντων, οι οποίοι τυχαίνει να συγκεντρώνουν υψηλή τελική βαθμολογία και αντίθετα να μπαίνουν στους πίνακες επιτυχόντων υποψήφιοι, οι οποίοι πιάνουν οριακά τη βάση-- μπορείτε και εσείς να δείτε στους πίνακες που δημοσίευσε το ΑΣΕΠ πόσοι θεωρούνται επιτυχόντες με βαθμολογία στην Α’ θεματική 50,02. Ξέρετε η διαφορά από τα 56,11 μόρια του επιτυχόντα στο διαγωνισμό μέχρι τα 68,71 μόρια του αποτυχόντα είναι τεράστια!!!!!! Φροντίστε λοιπόν να εξαλειφθούν τέτοια φαινόμενα, καθώς το μόνο που αποδεικνύουν σε όλους μας είναι ότι ζούμε σε ένα κράτος αδικίας, απαξίωσης και πάνω από όλα παράλογων νόμων! Ειρήνη Νεστοράκη Φιλόλογος e-mail: irininestoraki@gmail.com