Αρχική ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣΆρθρο 17 – Κριτήρια και διαδικασία αξιολόγησης υπαλλήλωνΣχόλιο του χρήστη ΕΙΡΗΝΗ | 8 Δεκεμβρίου 2015, 17:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΙΡΗΝΗ' | 8 Δεκεμβρίου 2015, 17:11

    Τα κριτήρια είναι τα ίδια με αυτά που ίσχυαν πάντα (το μόνο νέο είναι η επίτευξη στόχων), πριν από τον "εξαιρετικής έμπνευσης" τρόπο αξιολόγησης που θέλησε να εφαρμόσει ο κύριος Κ. Μητσοτάκης.Κατα τη γνώμη μου είναι σωστά κριτήρια. Μόνο που ο καθένας μπορεί να καταλάβει πως η αξιολόγηση από τους Προϊσταμένους είναι συνήθως υποκειμενική και μεροληπτική και,επομένως,όποια κριτήρια και αν τεθούν, εκείνοι δε θα πουν και δε θα γράψουν την αλήθεια σχετικά με τις ικανότητες, το ήθος, τη συμπεριφορά και την εργατικότητα των υπαλλήλων. Όλοι λίγο πολύ οι δημόσιοι υπάλληλοι γνωρίζουμε (όσοι πλήττονται πολύ το κατανοούν καλύτερα, ενώ όσοι ευνοούνται παριστάνουν πως δεν υφίσταται)ότι η αξιοκρατία δεν έχει καμιά θέση στο δημόσιο. Οι Προϊστάμενοι βάζουν τον καλύτερο βαθμό όχι σε αυτούς που είναι καλοί υπάλληλοι αλλά σε αυτούς που συμπαθούν,σε αυτούς που τους ευνοούν οι πολιτικοί Προϊστάμενοι και σε αυτούς που έχουν κάποιο λόγο να τους φοβούνται. Από την άλλη, βάζουν κακό βαθμό όχι σε αυτούς που δεν είναι καλοί υπάλληλοι, αλλά σε αυτούς που από τη μια τους αντιπαθούν και από την άλλη δεν έχουν κανένα λόγο να τους φοβούνται. Σε καμιά περιπτωση, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι αντικειμενική η αξιολόγηση από τους Προϊσταμένους. Ας γίνεται με τεστ γνώσεων και δεξιοτήτων και η εργατικότητά τους ας μετριέται από το βαθμό επίτευξης στόχων, οι οποίοι όμως πρέπει να διασφαλίζεται πως είναι επιτεύξιμοι (και από την άποψη της εργασίας που απαιτείται-να είναι ανθρωπίνως δυνατό να εκτελείται εντός του ωραρίου- και από την άποψη των συνθηκών εργασίας-μερικές φορές είναι τόσο απαράδεκτες οι συνθήκες εργασίες, που ο υπάλληλος παρεμποδίζεται να εργαστεί).