Αρχική ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣΆρθρο 28 – Τελικές – Καταργούμενες διατάξειςΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ | 9 Δεκεμβρίου 2015, 17:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ' | 9 Δεκεμβρίου 2015, 17:20

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 28 ΜΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ 5ης ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ ΣΤΟ ΥΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ». Με το άρθρο 36 παρ. 1 εδαφ. α΄ του Νόμου 4250/2014 (ΦΕΚ 74 Α΄/26-03-2014) το οποίο στην ουσία είναι η επανάληψη της διάταξης του άρθρου 10 παράγραφος 14 του Ν. 3051/2002, με την οποία ισχύει υποχρεωτική δεκαετής παραμονή των υπαλλήλων που αιτούνται τη μετάταξή τους σε παραμεθόριες περιοχές, δημιουργεί στην πραγματικότητα μεγάλες ανισότητες, καθώς αφενός δεν παρέχονται πλέον ευεργετήματα και αφετέρου ουδόλως τηρείται η αναλογικότητα. Ειδικότερα: Σύμφωνα με το Ν. 2266/1994, προβλεπόταν στον άρθρο 9 παρ. 24 πενταετής υποχρεωτική παραμονή του υπαλλήλου στην παραμεθόριο. Η διάταξη αυτή αντικαταστάθηκε από τη διάταξη του άρθρου 10 παρ. 14 του Ν. 3051/2002, αυξάνοντας το χρόνο της υποχρεωτικής παραμονής σε 10 έτη. Η διάταξη αυτή επαναλήφθηκε στο Ν. 3528/2007 (Υπαλληλικός Κώδικας), με τη οποία είναι υποχρεωτική η δεκαετής (10) παραμονή στην παραμεθόριο, πλην όμως χορηγήθηκε η δυνατότητα μείωσης του χρόνου σε (έξι) 6 έτη για όσους θα αποκτούσαν την πολυτεκνική ιδιότητα. Η εξακολούθηση της διατήρησης της δεκαετίας (10) δημιουργεί έντονο προβληματισμό για τους παρακάτω έξι (6) ουσιώδης λόγους καθώς: 1) Δεσμεύει υπέρμετρα, λειτουργώντας αποτρεπτικά στην πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο αριθμός των υπαλλήλων, που μετατάσσονται κάνοντας χρήση των διατάξεων αυτών, καθώς στην πραγματικότητα απευθύνεται μόνο σ΄ εκείνους που έχουν το στοιχείο της εντοπιότητας. Έτσι, περιορίζεται στην πραγματικότητα η έκταση εφαρμογής της διάταξης. 2) Υφίσταται πλήγμα ο πυρήνας του θεσμού της κινητικότητας που σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίος εξαιτίας και της εν γένει οικονομικής κατάστασης της Χώρας μας και της ρευστότητας που χαρακτηρίζει την καθημερινή ζωή των πολιτών, αφού με την εξακολούθηση της 10ετίας ενισχύεται η στασιμότητα και αναιρείται ο ίδιος ο σκοπός της διάταξης που είναι η προαγωγή της τοπικής οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθορίων περιοχών. 3) Καθίσταται αδύνατη η πρόβλεψη των μεταβολών που είναι δεδομένες στο status των υπαλλήλων (απόκτηση οικογένειας, αναγκαστική μετοίκηση τέκνων λόγω σπουδών, κατάσταση υγείας μελών οικογένειας κλπ) σε τέτοιο βάθος χρόνου, αφού ουδείς δύναται να προβεί σε μακροπρόθεσμο προγραμματισμό με βάση και τα σύγχρονα δεδομένα. 4) Αντιμετωπίζονται με ανόμοιο τρόπο ίδιες καταστάσεις καθώς είναι δυνατή η μετάταξη υπαλλήλου στις λοιπές, πλην των «παραμεθορίων», περιοχές, χωρίς μάλιστα καμία δέσμευση (Ν. 3613/2007 και άρθρο 71 του Ν. 3528/2007 Υπαλληλικού Κώδικα), με αποτέλεσμα να καταστρατηγείται με τον τρόπο αυτό η συνταγματικά κατοχυρωμένη στο άρθρο 4 αρχή της ίσης μεταχείρισης. 5) Δεν υφίστανται πια τα οικονομικά – κοινωνικά «προνόμια» που υπήρχαν με τις προϊσχύουσες διατάξεις για την 10ετή παραμονή, με αποτέλεσμα να μην λειτουργούν πλέον οι διατάξεις ως «κίνητρο» για την κινητικότητα. Ενδεικτικά, πλην άλλων, καταργήθηκε η επιχορήγηση για την αγορά κατοικίας (άρθρο 24 του Ν.4002/2011 σε συνδυασμό με το άρθρο 10 του Ν. 3320/2005 και το άρθρο 64 του Ν. 1943/1991), καταργήθηκαν επιδόματα (με το άρθρο 30 του Ν. 4024/2011, περιορίστηκε η καταβολή εφάπαξ χρηματικού ποσού (άρθρο 20 του Ν. 2606/1998) και καταργήθηκε η προσμέτρηση κάθε τριετίας παραμονής στο διπλάσιο για την αύξηση του σχετικού χρονοεπιδόματος (Ν. 2266/1994). Καθίσταται έτσι λοιπόν εύκολα αντιληπτό ότι οι ισχύουσες διατάξεις λειτουργούν στην πραγματικότητα ως «αντικίνητρο», λειτουργώντας αποτρεπτικά στη βούληση των υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να αναιρείται ο σκοπός του Νομοθέτη για την ενίσχυση της παραγωγικότητας των «παραμεθορίων» περιοχών. 6) Έχει δημιουργηθεί ένα καθεστώς υπαλλήλων «πολλών ταχυτήτων» καθώς για παράδειγμα, υφίσταται διαφορετική μεταχείριση για εκείνους του Ν. 2266/1994 (μόνιμοι υπάλληλοι με πενταετή παραμονή), διαφορετική για εκείνους του Ν. 3613/2007 (μόνιμοι χωρίς περιορισμό σε οποιαδήποτε άλλη, πλην των παραμεθορίων, περιοχή) και διαφορετική για εκείνους του Ν. 3051/2002 και του Ν. 4250/2014 (μόνιμοι με δεκαετή παραμονή). Αιτιολογική Έκθεση Με βάση τα ανωτέρω προκύπτει ότι καθίσταται αναγκαία η θέσπιση τροποποιητικής διάταξης στο συγκεκριμένο υπό διαβούλευση σχέδιο Νόμου τόσο για λόγους ισότητας όσο και για λόγους κοινωνικούς (και ηθικούς), ώστε να δύναται να ικανοποιείται ο πραγματικός σκοπός της διάταξης και η αληθής βούληση του Νομοθέτη, με τη μείωση του υποχρεωτικού χρόνου παραμονής στην παραμεθόριο από δεκαετία σε πενταετία για τους υπαλλήλους που μετατάσσονται ή μεταφέρονται σε ορεινή, νησιωτική ή παραμεθόριο περιοχή. Με αυτό τον τρόπο θα εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότερη λειτουργία του θεσμού και των υπηρεσιών και θα περιοριστεί σημαντικά η δαπάνη που επιβαρύνει την εν γένει μετακίνηση του υπαλλήλου και θα εναρμονιστούν οι σχετικές διατάξεις. Παράλληλα, για την εξασφάλιση της εναρμόνισης των ισχυουσών διατάξεων, καθίσταται υποχρεωτική η τροποποίηση της διάταξης της παραγράφου 6 του άρθρου 72 του Ν. 3528/2007 ώστε να καταλαμβάνει και τους πολυτέκνους, καθώς η ιδιότητα αυτή στην οικονομική συγκυρία που διάγουμε ως έθνος και με βάση τα στοιχεία που καταδεικνύουν αυξημένα ποσοστά υπογεννητικότητας και προς ενίσχυση των κυρίως νέων ανθρώπων που επιλέγουν την μετάταξή τους σε παραμεθόριες περιοχές και αποκτούν παράλληλα περισσότερα των τεσσάρων (4) τέκνα, είναι σεβαστή και πρέπει να ενισχυθεί με την κατάργηση του ως άνω χρονικού περιορισμού υποχρεωτικής παραμονής. Προτεινόμενες διατάξεις Ι. Τροποποιείται το εδάφιο α΄ της παρ. 1 του άρθρου 36 του Ν. 4250/2014 (ΦΕΚ 74 Α΄/26-03-2014), με το οποίο τροποποιήθηκαν οι διατάξεις των τριών πρώτων εδαφίων του άρθρου 10 παρ. 14 του Ν. 3051/2002 (ΦΕΚ 220 Α΄/20-09-2002) ως ακολούθως: «Υπάλληλοι οι οποίοι διορίζονται με μοριοδότηση λόγω εντοπιότητας καθώς και εκείνοι που μετατάσσονται ή μεταφέρονται σε ορεινή, νησιωτική, παραμεθόριο ή προβληματική περιοχή και οι οποίοι τυγχάνουν ειδικών ευεργετημάτων, υποχρεούνται να παραμείνουν στην υπηρεσία τοποθέτησής τους για μία τουλάχιστον πενταετία, με εξαίρεση την περίπτωση που λόγω οργανωτικής αναδιάρθρωσης η ανωτέρω υπηρεσία συγχωνεύεται ή καταργείται». ΙΙ. Τροποποιούνται συνακόλουθα εναρμονιζόμενες στα ανωτέρω οι παράγραφοι 5 και 6 του άρθρου 72 του Υπαλληλικού Κώδικα Ν. 3528/2007 (ΦΕΚ 26 Α΄/09-02-2007) ως ακολούθως: «5. Υπάλληλοι οι οποίοι μετατάσσονται σε υπηρεσία παραμεθόριας περιοχής κατ΄ εφαρμογή του παρόντος, υποχρεούνται να παραμείνουν στην υπηρεσία τοποθέτησής τους για μία τουλάχιστον πενταετία. Κάθε πράξη που συνεπάγεται απόσπαση, μετάθεση ή μετάταξη πριν από την συμπλήρωση της πενταετούς υποχρεωτικής παραμονής στην υπηρεσία όπου μετατάχθηκαν είναι αυτοδίκαια άκυρη, με μόνη εξαίρεση την απόσπαση υπαλλήλων για το χρόνο της φοίτησής τους στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στην Εθνική Σχολή Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Κ.Δ.Δ.Α.)». «6. Για τον μετατασσόμενο σε παραμεθόριο περιοχή κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, ο οποίος αποκτά μετά την μετάταξή του, την πολυτεκνική ιδιότητα, καταργείται κάθε χρονικός περιορισμός υποχρεωτικής παραμονής του». ΙΙΙ. «Οι ως άνω διατάξεις καταλαμβάνουν και τους ήδη υπηρετούντες υπαλλήλους».