Αρχική ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣΆρθρο 22 – ΣτοχοθεσίαΣχόλιο του χρήστη ΕΙΡΗΝΗ | 9 Δεκεμβρίου 2015, 18:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΙΡΗΝΗ' | 9 Δεκεμβρίου 2015, 18:53

    Εμένα σκοπεύουν από τον Ιανουάριο του 2016 να μου διαπλασιάσουν τις εργασίες. Ενώ μέχρι τώρα κάνουμε 2 υπάλληλοι τη γραμματειακή και δοιηκητική υποστήριξη της τεχνικής υπηρεσίας της Περιφέρειας (με 36 συνολικά υπαλλήλους), τώρα, επειδή θα μεταταχτεί ο άλλος υπάλληλος, θα με αφήσουν να κάνω μόνη μου όλη τη διοικητική και γραμματειακή υποστήριξη. Μου το είπαν καθαρά και η Διευθύντρια και ο Γενικός Διευθυντής πως δε θα ζητήσουν άλλο διοικητικό υπάλληλο για την υπηρεσία. Τους είπα πως αυτό δε γίνεται, επειδή είναι πολλές οι εργασίες και δεν αρκεί ένας υπάλληλος για να τις κάνει και πως θα προκληθούν λάθη και καθυστερήσεις στην υπηρεσία και θα γίνουν μεγάλες ζημιές, αλλά με αγνόησαν εντελώς. Αυτοί, λοπόν, θα μου θέσουν ως στόχο να κάνω έγκαιρα και σωστά όλη τη διοικητική και γραμματειακή υποστήριξη μιας υπηρεσίας με 36 υπαλλήλλους και πολλές αρμοδιότητες. Αυτό, όμως, είναι ανθρωπίνως αδύνατο να το καταφέρω και το αποτέλεσμα θα είναι όχι απλώς να μην πετύχω τους στόχους αλλά και να γίνω το εξιλαστήριο θύμα για τις ζημιές που θα γίνουν. Το κυριότερο, από το οποίο θεωρώ ότι κινδυνεύει η ίδια μου η ζωή, είναι πως θα έρχονται όλοι (υπάλληλοι, εργολάβοι και υπάλληλοί τους, πολίτες) και θα με κάνουν καυγά, επειδή δε θα μπορώ να τους εξυπηρετήσω όλους άμεσα (έχω παρατηρήσει ότι πάντα ο καθένας νομίζει πως εγώ έχω εκείνη τη στιγμή να κάνω μόνο αυτό που ζητά εκείνος) και όλοι θα πιστεύουν πως η δική τους υπόθεση είναι η πιο επείγουσα. Εδώ πρόκειται ξεκάθαρα για κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους των προϊσταμένων μου, εκφοβισμό, τρομοκρατία. Από αυτά τα φαινόμενα πώς μπορεί κανείς να προστατευτεί; Εγώ το θεωρώ βέβαιο πως με αυτόν τον τρόπο, επειδή δε θα μπορώ να κάνω μόνη μου τόσες εργασίες, που τόσα χρόνια κάναμε 2 υπάλληλοι, θα με βγάλουν με συνοπτικές διαδικασίες ανίκανη υπάλληλο. Αλλά, με τόση σύγχυση κάθε μέρα,από τις άδικες επιθέσεις που θα δέχομαι, κυρίως φοβάμαι μην πάθω καρδιακό επεισόδιο. Και πού να βρω το δίκιο μου; Μήπως να κάνω αναφορά; Α, μου το έχουν απαγορέψει! Διορίστηκα πριν σχεδόν 10 χρόνια με γραπτό διαγωνισμό στην κατηγορία ΠΕ και από την αρχή με κυνήγησαν ανελέητα πολιτικοί και υπηρεσιακοί προϊστάμενοι (βρήκαν ευκαιρία κι έβγαζαν τα απωθημένα τους και οι απλοί υπάλληλοι). Τόλμησα να αντιδράσω, να διεκδικήσω το δίκιο μου (νόμιζα πως είχαμε δημοκρατία,ισονομία), μου έκαναν και αντίποινα. Και εσείς φτιάχνετε νόμους για στόχους και αξιολόγηση! Πώς είναι δυνατό να εφαρμοστούν αποτελεσματικά όλα αυτά με τον τρόπο που λειτουργεί το δημόσιο;