Αρχική ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣΆρθρο 29 – Προϊστάμενοι οργανικών μονάδων – Διαδικασία και κριτήρια επιλογής προϊσταμένωνΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης | 10 Δεκεμβρίου 2015, 00:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης' | 10 Δεκεμβρίου 2015, 00:39

    Δεν είναι τυχαίο ότι το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου έχει συγκεντρώσει με διαφορά το μεγαλύτερο αριθμό σχολίων.Ο καβγάς,λοιπόν,γίνεται για το πάπλωμα;Τον τίτλο και το επίδομα ευθύνης; Κρίμα,γιατί το διαίρει και βασίλευε συνεχίζει να μας χαρακτηρίζει. Στη συγκεκριμένη διαβούλευση και σε διάφορα σημεία εντοπίζονται εξαιρετικά σχόλια και εμπεριστατωμένες απόψεις,που όμως χάνονται στον κυκεώνα των παραπόνων ή και της χολής διαφόρων για ετερόκλητα προσωπικά ή συντεχνιακά ζητήματα. Ιδιαίτερη θλίψη προκαλούν τα σχόλια εκείνα που ζητούν μετ'επιτάσεως την εξαιρέση ολόκληρων Υπουργείων ή φορέων από την εφαρμογή του νέου νόμου,επικαλούμενοι τάχα μου ιδιαιτερότητες του κάθε Υπουργείου/φορέα και του ρόλου που παίζει,ώστε το προσωπικό του να τύχει ιδιαίτερων διατάξεων,κόντρα στο νέο νόμο. Ο νέος νόμος που για πολλοστή φορά τροποποιεί τον Υπαλληλικό Κώδικα,θα έχει αναπόδραστα αδυναμίες,μειονεκτήματα ή και οριακές αδικίες.Σημασία όμως έχει ο νόμος να εφαρμοστεί άμεσα και καθολικά,ώστε να αναδειχθούν τα όποια του προβλήματα και όχι αρχίσουν αμέσως οι "αγαπημένες" τροπολογίες που οδηγούν σε σαλαμοποίηση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τους δημοσίους υπαλλήλους.Ο Υπαλληλικός Κώδικας πρέπει να είναι ο Κωδικάς όλων των Δ.Υ. και όχι μόνο εκείνων που δεν πετυχαίνουν εξαιρέσεις που εξυπηρετούν συμφέροντα των ολίγων. Όσο για τα δίκαια σχόλια περί της υπέρμετρης μοριοδότησης της συνέντευξης,να επισημάνω πως αν η συνέντευξη δεν είναι δομημένη και με απομαγνητοφωνημένα πρακτικά με ειδική αιτιολόγηση,αδήριτα θα καταλήξουμε στα διοικητικά δικαστήρια που μετά από χρόνια θα ακυρώνουν τη διαδικασία και θα την αναπέμπουν για επανάληψη από το σημείο που έπασχε. Υπάρχει δε η περίπτωση όλη αυτή η ένταση και το πάθος για την επιλογή σε θέσεις ευθύνης να γίνεται για ένα πουκάμισο αδειανό.Εκτός του ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να ζήσουμε για άλλη μια φορά τις αιώνιες προσωρινές αναθέσεις-αναπληηρώσεις,αναρωτιέται κανείς αν σε ένα Δημόσιο με ολοένα μειούμενους πόρους (υλικούς και ανθρώπινους) θα είναι ιδιαίτερα αξιοζήλευτη μια θέση ευθύνης.Το sequel των "Αναλώσιμων" ίσως γυριστεί με Δ.Υ. που θα είναι σε θέση ευθύνης και θα εκδιώκονται από τις πολιτικές ηγεσίες ως αποτυχημένοι και ανίκανοι με συνοπτικές διαδικασίες,ως "αποκλειστικά υπεύθυνοι" των αδυναμιών του Δημοσίου,στρώνοντας το δρόμο για την συνταγματική θυσία των Δ.Υ. στον Μολώχ της κατάργησης της μονιμότητας και της εισόδου του ιδιωτικού τομέα στην άσκηση της δημόσιας εξουσίας.