Αρχική ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣΆρθρο 29 – Προϊστάμενοι οργανικών μονάδων – Διαδικασία και κριτήρια επιλογής προϊσταμένωνΣχόλιο του χρήστη Έλενα | 10 Δεκεμβρίου 2015, 02:04
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με βάση την πολλών ετών εμπειρία μου σε Δημόσια Υπηρεσία, στην οποία εργάζομαι ως μέλος του επιστημονικού προσωπικού, αλλά και την επιστημονική μου εμπειρία και τον μεγάλο μόχθο και χρόνο που γνωρίζω ότι χρειάζεται να καταβάλει έναν επιστήμονας για να φθάσει στην κατάκτηση της καταξίωσης στο αντικείμενο των σπουδών του, θεωρώ ότι η λανθασμένη και ετεροβαρής μοριοδότηση του πρώτου πτυχίου, του μεταπτυχιακού, του διδακτορικού τίτλου και των άλλων τυπικών προσόντων, την οποία παρατηρώ στο συγκεκριμένο άρθρο, μπορεί να ευνοήσει πολλές αδικίες. Κατά την άποψή μου το πρώτο πτυχίο σε συναφές αντικείμενο θα πρέπει να έχει πολύ μεγαλύτερη μοριοδότηση, τουλάχιστον εφάμιλλη του διδακτορικού. Ακόμη περισσότερο σε σχέση με το μεταπτυχιακό. Θεωρώ ότι δεν είναι δυνατό ένα μεταπτυχιακό ενός έτους, ακόμη και σε συναφές αντικείμενο, να έχει 150 μόρια και το πτυχίο σε συναφές αντικείμενο μόλις 100. Επίσης, η μοριοδότησή του πρώτου πτυχίου, όπως και του μεταπτυχιακού και του διδακτορικού, τουλάχιστον όταν αφορούν σε συναφές αντικείμενο, θα πρέπει να διαβαθμίζονται σημαντικά στη μοριοδότηση με βάση τον βαθμό του πτυχίου ή του μεταπτυχιακού και διδακτορικού, αν όχι και του Πανεπιστημίου απόκτησής τους. Στη μοριοδότηση, κατά την κρίση μου, θα πρέπει να περιληφθούν και οι επιστημονικές εργασίες. Ακόμη, θεωρώ πολύ άδικο ένα σεμινάριο 2-3 ημερών στην ΕΣΔΔΑ να μοριοδοτείται εξίσου ή χωρίς μεγάλη διαφορά μορίων από την άριστη γνώση μιας ξένης γλώσσας, αφού στη δεύτερη περίπτωση αφιερώνει κανείς πολύ κόπο, χρόνο και χρήμα για την κατάκτησή της, ενώ στην πρώτη περίπτωση ο υποψήφιος έχει αφιερώσει ελάχιστο χρόνο από τον εργασιακό του βίο μέσα στην κάθε Υπηρεσία, με πλήρη κάλυψη εξόδων από το κράτος και αρκετά συχνά χάρη στην καλή του τύχη ή και σε συστηματική και προφανή αναζήτηση τέτοιων ευκαιριών, αδιάφορων κατά τα άλλα θεματολογικά για τον ίδιο, με την εύνοια του προϊσταμένου ή και σε βάρος άλλων υπαλλήλων με τα ίδια ή και περισσότερα προσόντα από τον ίδιο εργασιακό χώρο. Θεωρώ ότι όλες τις πιο πάνω λεπτομέρειες και ακόμη περισσότερες θα πρέπει να τις δείτε πάρα πολύ προσεκτικά, επειδή φοβούμαι ότι αλλιώς θα δούμε τους άριστους, ικανούς, εργατικούς και έντιμους υπαλλήλους να υποβαθμίζονται και να μην λαμβάνουν ποτέ θέση ευθύνης σε σχέση με εκείνους που έχουν κάνει την ταχύρρυθμη απόκτηση οποιονδήποτε τίτλων και πτυχίων και την μέσω αυτής ταχύρρυθμη ανέλιξή τους αυτοσκοπό, κατέχοντας συγχρόνως την καρέκλα τους. Με τη συνδρομή του υφιστάμενου, πολύ ισχυρού συστήματος που ευνοεί την επικράτηση των μικρομεσαίων στον δημόσιο τομέα θα ενισχυθεί και θα θεριέψει ακόμη περισσότερο όλο αυτό που όλοι μας απεχθανόμαστε στο Δημόσιο σήμερα. Υ.Γ.: Θα έλεγα ακόμη ότι θα πρέπει να βρεθεί και ένα όσο το δυνατό πιο αδέκαστο σύστημα μοριοδότησης της ηθικής πλευράς της προσωπικότητας των υποψήφιων υπαλλήλων και αυτό στο παρόν στάδιο και όχι στο πλαίσιο της συνέντευξης.