• Σχόλιο του χρήστη 'Α. Τσιτλακίδης' | 12 Νοεμβρίου 2009, 13:34

    1)Είμαι, γενικά, υπέρ της άυξησης στη μοριοδότηση όλων των ακαδημαϊκών τίτλων. Δεν αντιλαμβάνομαι, όμως, για ποιο λόγο να μην προσμετράται και δεύτερο (τουλάχιστον) μεταπτυχιακό, όπως ισχύει σήμερα. Επίσης δυσκολεύομαι να διακρίνω τη λογική της εξίσωσης μεταπτυχιακών συναφών με το αντικείμενο της εκάστοτε θέσης με μεταπτυχιακά άσχετα. Όπως π.χ. σχολιάστηκε από πολλούς, για ένα Νοσοκομείο προτιμάμε το ίδιο έναν Ψυχολόγο με μεταπτυχιακό στην Κλινική Ψυχολογία με έναν που έχει μεταπτυχιακό στην Ιστορία της τέχνης ή στα Παιδαγωγικά; Νομίζω πως δεν είναι τόσο δύσκολο να διακρίνουμε μεταξύ συναφών και μη μεταπτυχιακών. 2)Το Τεστ Δεξιοτήτων μετρά παράγοντες που δύσκολα μεταβάλλονται σε βάθος χρόνου σε ενήλικα άτομα (παρατηρητικότητα, μνήμη, λογική, αφαιρετική ικανότητα κλπ). Ο μόνος παράγοντας που αλλάζει είναι η γνώση της επικαιρότητας, όμως ποιος διαφωνεί ότι είναι καλό ένας υπάλληλος να ξέρει τι συμβαίνει γύρω του; Με αυτό το σκεπτικό, δε διαφωνώ με την επέκταση της διάρκειας ισχύος της βαθμολογίας στο Τεστ. Άλλωστε, όποιος δεν είναι ικανοποιημένος με τη βαθμολογία του, ξαναδίνει. Και ας μην επηρεαζόμαστε (μην "τσιμπάμε") από φροντιστήρια που υπόσχονται ότι θα μας προετοιμάσουν, την καλύτερη προετοιμασία μπορούμε να την κάνουμε μόνοι μας. 3)Ορθότατη η κατάργηση της πριμοδότησης του 50% στην προϋπηρεσία στο (ευρύτερο ή στενό) Δημόσιο. 4)Όσο αφορά τη συνέντευξη, θεωρητικά ίσως είναι το σπουδαιότερο εργαλείο του εργοδότη κατά την αξιολόγηση των υποψηφίων εργαζομένων. Δυστυχώς, όμως, η γενικευμένη καχυποψία και η παντελής έλλειψη εμπιστοσύνης (σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένες) που κυριαρχούν στην Ελλάδα, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια. Ευχής έργον θα ήταν να καταφέρναμε να θεσπίσουμε ένα σύστημα συνεντεύξεων αδιάβλητο, που θα εμπνέει σε όλους εμπιστοσύνη. Μέχρι τότε όμως, η συνέντευξη δεν μπορεί να έχει πρωτεύοντα ρόλο και ορθώς καταργείται.