Αρχική Αναλογική Εκπροσώπηση των Πολιτικών Κομμάτων, Διεύρυνση του Δικαιώματος Εκλέγειν και άλλες Διατάξεις περί Εκλογής ΒουλευτώνΆρθρο 01 – Ηλικία κτήσης δικαιώματος εκλέγεινΣχόλιο του χρήστη Αθανάσιος Σιμούδης | 4 Ιουλίου 2016, 18:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αθανάσιος Σιμούδης' | 4 Ιουλίου 2016, 18:37

    Ως πολίτες καλούμαστε να λάβουμε θέση σε κάποια σπουδαία ζητήματα που αφορούν την πατρίδα μας και τα οποία καλώς τίθενται σε δημόσια ανταλλαγή απόψεων και εισακούγονται σε κάποιο βαθμό οι απόψεις των πολιτών οι οποίοι είναι συνήθως αυτοί που υφίστανται τα αρνητικά αλλά και τα θετικά των νομοθετημάτων. Έχω την αίσθηση ότι to sygkekrim;eno, είναι ένα θέμα που αν αξιολογηθεί τι προσφέρει(θετικά) και τι συνέπειες προκαλεί, δεν είναι δύσκολο κανείς να λάβει θέση επι αυτού. Προσωπικά ,αν και πρέπει να δίνονται μέσα από θεσμικές διαδικασίες οι δυνατότητες να εκφράζονται οι νέοι από πολύ μικρή ηλικία, θεωρώ πολιτικό ατόπημα να παραχωρηθεί πρόχειρα το δικαίωμα ψήφου σε αυτές τις νεαρές ηλικίες. Είμαι ξεκάθαρα ενάντια στο γεγονός 17 χρονα παιδιά να καλούνται να καθορίσουν με τη φυσικη, για αυτές τις ηλικίες ανωριμότητα ή και άγνοια την πορεία της χώρας, τη διακυβέρνηση της και να αναγκαστούν να τοποθετηθούν παραταξιακά. Μακάρι να μην είναι ένα τρικ αποπροσανατολισμού η διαβούλευση, ωστόσο πιθανόν αποτελεί ένα μεθοδευμένο σχέδιο προσέλκυσης στην πολιτική νέων ανθρώπων, που είναι θεμιτό. Ωστόσο η ψήφος από τα 17 ή και σε μικρότερες ηλικίες έχει αδιάψευστα μειονεκτήματα που μπορεί να δημιουργήσουν ακόμα χειρότερες συνθήκες διεξαγωγής των πολιτικών μαχών(εκλογών). Προϋποθέτει η άσκηση της ψήφου συνειδητοποιημένους ψηφοφόρους με γνώσεις επαρκείς πάνω στα πολύπλευρα θέματα που απασχολούν τους κατοίκους της. Παράδειγμα καλή γνώση των εθνικών θεμάτων και πως αυτά επιδρούν στην υποσχόμενη κυβερνητική πολιτική. Ο νεαρός 17χρονος από ότι θυμάμαι οτάν βρισκόμουν σε παρόμοια ηλικία, ασχολούνταν κυρίως με ζητήματα ατομικού και κοινωνικού περιεχομένου. Αγνοούσαν όμως ευρύτερες παραμέτρους. Σε αυτή την ηλικία πολλές φορές δυστυχώς εκλείπει και η ωριμότητα αφού το νέο άτομο δεν έχει διαπαιδαγωγηθεί ανάλογα στην οικογένεια ή στην εκπαίδευση και παράλληλα δεν έχει κοινωνικοποιηθεί επαρκώς(δεν έχει σπουδάσει , δεν έχει βγει απαραίτητα από το σπίτι του, χειραγωγείται με συνθήματα και παρορμητισμούς που του υπόσχονται υπερβολικές μεγαλοστομίες και ριζοσπαστικές ουτοπίες. Το αποτέλεσμα θα είναι να έχουμε ένα πιο ρευστό πολιτικό σύστημα που απρόβλεπτα θα μεταβάλλεται και θα τείνει σε απροσδιόριστους παράγοντες που θα το καθιστούν θολό και πιο ανακυκλώσιμο. Μεγάλο ζήτημα είναι η χειραφέτηση των ψηφοφόρων από τις κάθε είδους εξαρτήσεις. Σε τόσο νεαρές ηλικίες συνήθως επαναλαμβάνεται η ψήφος του μπαμπά και της μαμάς και το ίδιο το παιδί αποφεύγει να μετατοπιστεί σε πολιτικούς χώρους που δεν είναι επιθυμητοί από το οικογενειακό περιβάλλον. Βέβαια, συμβαίνει και η απόρριψη και η οργή του κατεστημένου επιλεγόμενου από την οικογένεια και ψηφίζει το ανεπιθύμητο άλλο άκρο για τους γονείς. Έτσι εκλείπει μια συγκρατημένη ολιστική θεώρηση παραμέτρων, που με την έλλειψη ωριμότητας πολλών νεαρών θα δημιουργήσει συνέπειες εμφανείς στις κρατικές δομές. Τα παιδιά σίγουρα είναι σκεπτόμενα από την άλλη υπάρχει και η ηλικιακή επιπολαιότητα, η μερική ανεξαρτητοποίηση(οικονομικά εξαρτώμενοι), η έλλειψη σχηματισμού γνώμης σε αυτή την ηλικία, οι άλλες προτεραιότητες(επιτυχία στις εξετάσεις εισαγωγής),ο προσωπικός σχηματισμός ταυτότητας-προσωπικοτητας που αποτελούν σημεία που πρέπει να μελετηθούν λεπτομερεστέρα για να κριθεί αν θα επιτραπεί σε αυτές τις ηλικίες η άσκηση της ψήφου. Το ελληνικό κράτος οφείλει με στοχαστική επιφυλακτικότητα να νομοθετήσει. Ο αυθορμητισμός και η επαναστατικότητα των παιδιών του Λυκείου συχνά θα προδίδονται από επαγγελματίες εκμεταλλευτές της παρορμητικότητας, της χαλαρής σκέψης και των μεγάλων οραμάτων που σε συγκινούν σε αυτή την ηλικία της εφηβείας. Οι ριζοσπαστικές πολιτικές παρατάξεις μάλλον θα ενισχύονται. Συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες εξαιτίας της απολιτικής προθυμίας να αναδύονται δυνάμεις ακραίας έκπληξης και να καταστούμε όμηροι βουλευτών με αντιθετικές επιδιώξεις και γελωτοποιούς ψευτόμαγκες προς τέρψη της νεολαίας. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι οι εν δυνάμει αυτοί ψηφοφόροι δεν έχουν σταθεροποιήσει τα δεδομένα στη ζωή τους, ούτε τις επαγγελματικές του ενασχολήσεις και θα ψηφίζουν με αναμενόμενες προσδοκίες και πιθανές συμπτώσεις. Όταν δεν σου δίνεται η δυνατότητα να λάβεις ουσιαστικές αποφάσεις ζωής όπως οι παραπάνω απορώ πως αντικειμενικά θα μπορείς να ψηφίζεις για την εξέλιξη της χώρας; Καλό είναι και απευθύνομαι προς όλους να μην γίνεται κομματική εκμετάλλευση ευαίσθητων σχετικά ζητημάτων με την καλλιέργεια προσδοκιών παράδοξα υλοποιήσιμων που εντείνουν κάπως την αστάθεια της κυβερνησιμότητας και εγκυμονούν σοβαρές περιπέτειες για την Ελλάδα. Καλύτερα να προσπαθήσουν τα κόμματα να χειραφετήσουν τους πολίτες από τα δεσμά αναγκαστικών οικονομικών συγκατοικήσεων και εξαρτήσεων από τα χρήματα των γονέων τους και να διαμορφώσουν τις συνθήκες γαλούχησης ολοκληρωμένων πολιτών παρά να έχουν λάστιχο τον εκλογικό νόμο. Για μένα η ψήφος θα πρέπει να δίνεται στα 20, δυο χρονιά μετά την ενηλικίωση και στα έτη της χειραφέτησης από την οικογένεια καθώς τότε το παΐδι εντάσσεται ενεργά στις κοινωνικές διεργασίες και κάπως ωριμάζει. Από τα 20 αποκτάς μια μέση ωριμότητα να αποφασίζεις πιο πληρέστερα. Προσωπικά επειδή θεωρώ το εκλογικό δικαίωμα και υποχρέωση προς μια θεσμικά δίκαιη κοινωνία συμμετοχικής υπευθυνότητας δεν θα μετατόπιζα ως πολίτης σε λιγότερο συνειδητοποιημένες λόγω ηλικίας κοινωνικές ομάδες την πολιτική εξισορρόπηση καθώς και την προστασία της Δημοκρατίας. Έχω τη γνώμη ότι δεν βοηθά να κατεβαίνει για εκλογικές σκοπιμότητες ορισμένων το η ηλικία δικαιώματος ψήφου. Υπεύθυνα αναλογιζόμενος