Αρχική Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας στη Δημόσια ΔιοίκησηΆρθρο 3 – Έκταση εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη stavros | 6 Ιουλίου 2016, 23:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'stavros' | 6 Ιουλίου 2016, 23:48

    1. Ποιός ο λόγος να επαναλαμβάνεται και στην επόμενη παράγραφο (5) το τελευταίο εδάφ. της παρ. 4 "...υπαλλήλων ειδικότητας Σχολικών Φυλάκων, οι οποίοι μετά τη θέση τους σε διαθεσιμότητα μεταφέρθηκαν σε θέσεις Βοηθητικού Υγειονομικού Προσωπικού σε νοσοκομεία..."? Λάθος από βιασύνη? 2. Συμφωνώ με τον 6 Ιουλίου 2016, 17:53 | Γιάννης Γ. Επαναλαμβάνω: "...Απαράδεκτη η εξαίρεση των δικαστικών υπαλλήλων και των υπαλλήλων νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Δημιουργεί υπαλλήλους πολλών ταχυτήτων και πολλαπλών δυνατοτήτων. Δηλαδή ο υπαλληλος που έτυχε να διοριστεί σε νοσηλευτικό ίδρυμα θα είναι σε δυσμενέστερη θέση από υπάλληλο που έχει τα ίδια προσόντα αλλά έτυχε να έχει διοριστεί σε άλλο φορέα. Ο ένας θα μπορεί να αλλάξει την υπηρεσιακή του εξέλιξη μετακινούμενος , ενώ ο άλλος θα μείνει για πάντα εκεί που αρχιά διορίστηκε...". Μην ξεχνάτε ότι ειδικά τα Νοσοκομεία, αποτελούν ένα εργασιακό χώρο, όπου εκκρεμούν συνεχώς πολυάριθμα αιτήματα για κινητικότητα, για πολλαπλούς λόγους που εκφεύγουν της παρούσας να αναλυθούν περαιτέρω! Ως γνωστόν, όσοι ζητούν να αποχωρήσουν από κάποιον φορέα, δεν το κάνουν ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ούτε ΑΠΟ ΒΙΤΣΙΟ! Υποχρεώνονται να το ζητήσουν για σοβαρούς προσωπικούς ή οικογενειακούς λόγους! Άς μην υποτιμάμε το γεγονός, ότι με την εκδήλωση της πρόθεσης για μετακίνηση, υπάρχει μία de facto διάσπαση της σχέσης με το περιβάλλον εργασίας, υπό την ευρύτερη έννοια (συνάδελφοι, προιστάμενοι, αντικείμενο, στόχοι φορέα κλπ.). Είναι ευνόητο, μια καλή υπηρεσία ανθρώπινου δυναμικού να θεωρεί τους προαναφερομένους υπαλλήλους ως χαμηλής αποδοτικότητας και παραγωγικότητας (δηλ. "καμμένους"), με συνέπεια να μην υπάρχουν ούτε οι προσδοκίες ότι θα διεκπεραιώσουν αποτελεσματικά, ποιοτικά και έγκαιρα το έργο που προβλέπεται από τις αρμοδιότητές τους, ούτε η απαραίτητη εμπιστοσύνη προκειμένου να τους ανατεθούν οι ανάλογες ευθύνες. Εάν όντως προτίθεστε να επιλύσετε αυτό το οξύ και φλέγον πρόβλημα, τόσο προς όφελος των εργαζομένων όσο και προς όφελος των ιδίων των υπηρεσιών, τότε θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα για κινητικότητα και στους εργαζόμενους όλων των κλάδων και κατηγοριών στα Νοσοκομεία, υπό την προυπόθεση βεβαίως να υπάρχουν κενές θέσεις σε άλλες υπηρεσίες που θα πρέπει να καλυφθούν. Απλά, θα πρέπει παράλληλα να προβλεφθεί κάποια εξαιρετική διάταξη, σύμφωνα με την οποία οι οργανικές θέσεις στα Νοσοκομεία δεν θα καταργούνται μετά την μετακίνηση των ως άνω υπαλλήλων. Έτσι τα κενά στα Νοσοκομεία θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα, καθόσον όλες οι νέες προσλήψεις, όταν και όποτε υπάρχει δυνατότητα προγραμματισμού τους, να κατανέμονται ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ στους φορείς από τους οποίους υπάρχουν οι περισσότερες αποχωρήσεις! 3. Τέλος, θεωρώ αδιανόητο να αποκλείεται η δυνατότητα μετάταξης σε ανώτερη κατηγορία και άλλο κλάδο του ιδίου ή άλλου φορέα, υπαλλήλων των Νοσοκομείων ή των δικαστικών υπηρεσιών. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι εξ αυτών, κατά τον χρόνο της υπηρεσίας τους επένδυσαν σε χρόνο και πόρους, προκειμένου να αποκτήσουν νέες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες, ακόμη και σε νέα επιστημονικά αντικείμενα. Όλα αυτά βέβαια, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από την Δημόσια Διοίκηση προς όφελος των πολιτών. Εκτός των άλλων, με την παραπάνω αβλεψία, παρεμποδίζεται η υπηρεσιακή εξέλιξη των ως άνω εργαζομένων, οι οποίοι εμμέσως "τιμωρούνται" για τα κίνητρα και το ενδιαφέρον που επέδειξαν για την απόκτηση νέας γνώσης, κατά κανόνα στερούμενοι τον ελεύθερο χρόνο τους.