Αρχική Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας στη Δημόσια ΔιοίκησηΆρθρο 12 – ΑπόσπασηΣχόλιο του χρήστη Κανδρής Βαγγέλης | 11 Ιουλίου 2016, 18:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κανδρής Βαγγέλης' | 11 Ιουλίου 2016, 18:21

    Σε κάθε περίπτωση πρέπει να οριστεί από το νόμο, έστω και με γενικό τρόπο, τι ορίζει ως «επείγουσες υπηρεσιακές ανάγκες» που δικαιολογούν την απόσπαση και όχι την μετάταξη, η οποία πλέον με το νέο νόμο γίνεται μία ευέλικτη και φιλική διαδικασία για τον υπάλληλο. Διαφορετικά η ασάφεια θα επιτρέψει τη συνέχιση των πελατειακών πρακτικών στο θέμα των αποσπάσεων. Ο καθένας φορέας υποδοχής θα επικαλείται επείγουσες υπηρεσιακές ανάγκες και τα νέα υπηρεσιακά συμβούλια του φορέα υποδοχής θα αποφασίζουν αυθαίρετα ποιος υπάλληλος θα πάρει την απόσπαση... και το γαϊτανάκι των πελατειακών σχέσεων θα συνεχίζεται. Επίσης σε κάθε περίπτωση πρέπει να απομακρυνθεί κάθε πιθανότητα να πριμοδοτηθούν στη διαδικασία της μετάταξης δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν ήδη με αποσπάσεις. Ο λόγος είναι γνωστός και επαναλαμβάνεται στην αιτιολογική έκθεση, καθώς σε αυτή την περίπτωση συντηρείται με ιδιόμορφο τρόπο και νομιμοποιείται από τη νέα κυβέρνηση το παλιό πελατειακό καθεστώς. Γιατί όλοι γνωρίζουμε πως γίνονταν κατά κανόνα οι αποσπάσεις. Για πολιτικούς λόγους ή με ατελείωτες ώρες επισκέψεων των ίδιων των υπαλλήλων ή των γονιών τους στα πολιτικά γραφεία. Η πριμοδότηση των ήδη αποσπασμένων στη διαδικασία της μετάταξης θα σημάνει νομιμοποίηση και αποδοχή μιας απαράδεκτης κατάστασης που επί χρόνια προκαλούσε το κοινό αίσθημα. Για τους ήδη αποσπασμένους υπαλλήλους να υπάρξει ένα μεταβατικό διάστημα μερικών μηνών παραμονής στη θέση την οποία είχαν αποσπασθεί, εφόσον έχουν ξεπεράσει τα όρια που ορίζει ο νέος νόμος, και στη συνέχεια να συμμετάσχουν όπως όλοι οι υπόλοιποι στις διαφανείς διαδικασίες μετάταξης που ορίζει ο νέος νόμος, με την προϋπόθεση ότι το υπουργείο θα κάνει δεκτές τις παρατηρήσεις και θα θεσπίσει ένα αντικειμενικό και μετρήσιμο σύστημα μοριοδότησης και για τη μετάταξη και για την απόσπαση. Αν δικαιούνται την απόσπαση, δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Αν δεν τη δικαιούνται, τότε πρέπει να γυρίσουν στη οργανική τους θέση και να πάει ο υπάλληλος που τη δικαιούται. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να σταματήσει το φαινόμενο του πελατειακού κράτους, όπου ο γνωστός ή ο ημέτερος, επειδή τον ένοιαζε να γίνει μόνο η δουλειά του, έπαιρνε την απόσπαση εις βάρος συνήθως κάποιου άλλου υπαλλήλου που τη δικαιούταν, αδιαφορώντας αν καταστρεφόταν η ζωή του συναδέλφου υπαλλήλου και που δυστυχώς δεν είχε πρόσβαση στο κόμμα εξουσίας ή στο κέντρο λήψης των αποφάσεων. Και δικαιολογούσαν την πρακτική τους με το επιχείρημα ότι «όλοι τα κάνουν». Προφανώς και δεν τα έκαναν ή δεν τα κάνουν όλοι!!! Η μη ύπαρξη συγκεκριμένου συστήματος μοριοδότησης των αποσπάσεων και αποσαφήνισης του τι σημαίνει «επείγουσες υπηρεσιακές ανάγκες» θα σημάνει τη συνέχιση της πελατειακής λογικής και τη διαιώνιση της εξουσίας όλων εκείνων των στελεχών της δημόσιας διοίκησης που θα απαρτίζουν τα νέα υπηρεσιακά συμβούλια και που οι προηγούμενες κυβερνήσεις φρόντισαν να τοποθετήσουν σε θέσεις ευθύνης για να τις υπηρετούν εις βάρος του συλλογικού συμφέροντος.