• Σχόλιο του χρήστη 'Συρίγος Ματθαίος' | 5 Σεπτεμβρίου 2016, 00:33

    Κύριοι Υπουργοί Εσωτερικών και Προστασίας του Πολίτη, Η δημοτική αστυνομία έχει στις τάξεις της ένα συνονθύλευμα ανθρώπων από διάφορες κοινωνικές τάξεις, διαφόρων νοοτροπιών και σπουδών, που δημιούργησαν ένα μωσαϊκό υπαλλήλων. Το αποτέλεσμα είναι να θέλει ο καθένας κάτι δικό του, βάζοντας τα δικά του «θέλω» και «πιστεύω» ως κυρίαρχες δυνάμεις για την επιχειρηματολογία του. Έτσι λοιπόν διαβάζουμε σχόλια όπως του συναδέλφου που υπογράφει ως Τζένη Μπότση (η γνωστή ηθοποιός…), χλευάζοντας το ίδιο το βήμα το οποίο χρησιμοποιεί για να παραθέσει τα επιχειρήματά του, αλλά δυστυχώς και όλους εμάς τους υπόλοιπους που τυχαίνει να μοιραζόμαστε την ιδιότητα του πρώην ή του νυν δημοτικού αστυνομικού. Θα παρακαλέσω λοιπόν, στο μέτρο του δυνατού, να αγνοήσετε επιχειρήματα όπως εκείνου του συναδέλφου που αναφέρει ότι η ένοπλη υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. ταυτίζεται με την ένοπλη υπηρεσία των Καταστημάτων Κράτησης, άρα θα πρέπει οι πρώην δημοτικοί αστυνομικοί που θέλουν να μείνουν στην ΕΛ.ΑΣ., να μεταταχθούν στα Καταστήματα Κράτησης… Αντιλαμβάνεστε ότι βαδίζουμε πολύ εκτός των ορίων της όποιας λογικής. Η αλήθεια είναι ότι η Δημοτική Αστυνομία ως Υπηρεσία, δεν είχε ποτέ πανελλήνια συνοχή. Και αυτό γιατί ήταν υπηρεσία του κάθε Δήμου ξεχωριστά. Αντιμετωπίστηκε όμως ως ολότητα στην κατάργησή της. Αντί αυτό να προβληματίζει τους συναδέλφους και να μας ενώνει/πεισμώνει, με λύπη μου διαπιστώνω ότι τα θέλω και τα πιστεύω του καθενός συναδέλφου (πρώην και νυν) που ενδεχομένως να μην έχει καν βιώσει διαθεσιμότητα, εξακολουθούν να είναι η κινητήρια δύναμή μας. Ευτυχώς όμως διάβασα σε σχόλια και πολλές, πολλές εξαιρέσεις στον κανόνα αυτό. Σχόλια συναδέλφων που επιθυμούν το κοινό καλό και είμαι περήφανος που μοιράζομαι την ίδια ιδιότητα μαζί τους γιατί πάνω από όλα είναι άνθρωποι. Εξαίρεση στο γενικό κανόνα που ανέφερα λοιπόν θεωρώ (υποκειμενικά ίσως, εσείς θα κρίνετε), τους 312 δημοτικούς αστυνομικούς που υπηρετούμε στην ΕΛ.ΑΣ., καθώς αναγκαστήκαμε να βρούμε μια κοινή γραμμή, που να κινείται εντός λογικών ορίων. Για το σκοπό αυτό, δημιουργήθηκε το Πανελλήνιο Σωματείο Δημοτικών Αστυνομικών Ελληνικής Αστυνομίας (ΠΑ.Σ.Δ.Α.Ε.Α. http://pasdaea.gr) και ζητήθηκε από τους συναδέλφους ανά την Επικράτεια να παραθέσουν τις απόψεις τους για το μέλλον μας, στη συνέλευση που έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο του 2015 στην Αττική. Στη συνέλευση αυτή υπήρχαν πολλές διαφωνίες, ωστόσο αποφασίστηκε από το σώμα της συνέλευσης πως μοναδικός στόχος θα ήταν η πλήρης ένταξη των πρώην δημ. αστυνομικών στις υπάρχουσες δομές προσωπικού του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ώστε να δοθεί τέλος στην εργασιακή μας αβεβαιότητα. Οι δομές αυτές είναι το αστυνομικό προσωπικό και το πολιτικό προσωπικό. Είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος που έπειτα από έναν ολόκληρο χρόνο συναντήσεων και ενημέρωσης της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας του Υπουργείου, επιτέλους, φαίνεται να φτάνουμε στην υλοποίηση της πλήρους ένταξης, με τη δική σας βούληση, αφού αφουγκραστήκατε τους προβληματισμούς του κλάδου μας και τους αντιπαραβάλλατε με τις ανάγκες του Υπουργείου. Δυστυχώς όμως μερίδα συναδέλφων της ΕΛ.ΑΣ., θα μείνει με την υποχρεωτική επιλογή του πολιτικού προσωπικού με μόνο κριτήριο την ηλικία. Συνάδελφοι που ήδη καλύπτουν αστυνομικής φύσεως υπηρεσίες. Αν δεν γίνεται να εξαλειφθεί καθόλου το όριο των 40 ετών, εκτιμώ ότι θα ήταν πιο δίκαιο να είναι αναδρομικό στην ημερομηνία μετάταξής μας στην ΕΛ.ΑΣ. (ήτοι 07/07/2014), καθώς για την όποια αλλαγή πλεύσης σε επίπεδο Κράτους, δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση οι υπάλληλοι και θα ήταν κρίμα να χάσουν τη δυνατότητα ένταξής τους όσοι έγιναν 41 ετών ή 42 ετών κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου (2014-2016). Για τους συναδέλφους που επιθυμούν να επιστρέψουν στην ΕΛ.ΑΣ. από τους Δήμους ή διάφορες υπηρεσίες του ΥΠ.ΕΣ., εύχομαι να τους δοθεί αυτή η δυνατότητα. Η Δημοτική Αστυνομία, είναι υπηρεσία που ασκεί και αστυνομικής φύσεως αρμοδιότητες, γι’ αυτό και έχει αποδοθεί στους υπαλλήλους της η ειδική ανακριτική ιδιότητα. Δυστυχώς αυτή ιδιότητα αντί να είναι καθολική και αδιαμφισβήτητη, χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από ορισμένους συναδέλφους που άλλοτε την κρύβουν κάτω από το χαλί (μη εκτέλεση ανακριτικών πράξεων για τις αρμοδιότητες του παραεμπορίου, διαφημίσεων, ΚΥΕ, κατάληψης κοινόχρηστου χώρου, αφαίρεση κρατικών πινακίδων για στάθμευση σε Ρ-40, ζώα συντροφιάς κλπ) και άλλοτε την αναδεικνύουν για να έχουν οφέλη, όταν η ιδιότητα αυτή σχετίζεται με επικινδυνότητα (λέγε με επίδομα ανθυγιεινής εργασίας). Για τους συναδέλφους που υπηρετούν στα Καταστήματα Κράτησης, κύριοι αρμόδιοι Υπουργοί, σας παρακαλώ από τα βάθη της καρδιάς μου να σκύψετε πάνω από τα προβλήματά τους. Πρόκειται για την πιο αδικημένη μερίδα υπαλλήλων του δημοσίου. Δεν τους έχει δοθεί τίποτα, ενώ τους έχουν πάρει σχεδόν τα πάντα και αρκετοί από αυτούς έχουν παραιτηθεί. Όσοι έχουν σφίξει τα δόντια και υπηρετούν ακόμα, εργάζονται στις πολύ δύσκολες συνθήκες των φυλακών. Επιπροσθέτως, ο διπλανός τους υπάλληλος στην Υπηρεσία που δεν είναι πρώην δημοτικός αστυνομικός αλλά έχει ακριβώς τα ίδια χρόνια υπηρεσίας, αμείβεται με +300€ λόγω της προσωπικής διαφοράς. Σε αυτό το νομοσχέδιο θεωρώ ότι πρέπει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να συμπεριληφθούν στην απόδοση της προσωπικής διαφοράς. Εύχομαι στο άμεσο μέλλον επίσης, να γίνει πράξη και η υπόσχεση της Κυβέρνησης για επιστροφή τους στις Υπηρεσίες προέλευσής τους, έστω και με τόσο μεγάλη καθυστέρηση. Στο ίδιο ζήτημα της προσωπικής διαφοράς, έχω επίσης να προσθέσω ότι οι δημοτικοί αστυνομικοί είναι και οι μοναδικοί στους οποίους δεν καταβάλλεται. Πλην ορισμένων εξαιρέσεων φυσικά. Για παράδειγμα, υπάλληλοι που με την κινητικότητα ήταν εκτός πινάκων και ουδέποτε μετατάχθηκαν, με την επανίδρυση της δημοτικής αστυνομίας πέρυσι, επέστρεψαν με τον ίδιο μισθό που είχαν και διατήρησαν την προσωπική τους διαφορά καθώς δεν είχαν μεταταχθεί ώστε αυτή να έχει κοπεί. Οι υπόλοιποι υπάλληλοι που έκαναν το «λάθος» να εργάζονται ένα χρόνο σε υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ., ενδεχομένως και πολύ μακριά από το σπίτι τους, «τιμωρήθηκαν» με την απώλεια της προσωπικής διαφοράς. Δεν υπάρχουν άλλες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο να έχουν απωλέσει την προσωπική διαφορά. Καλό θα ήταν να βγει μια γενική ρύθμιση στο παρόν νομοσχέδιο, χωρίς ακριβή αναφορά περιπτώσεων και νομοθεσιών, για να εκλείψουν τέτοια παράδοξα. Να εξαλειφθεί παρακαλώ η πιθανότητα να μείνουν και πάλι συνάδελφοι εκτός ρυθμίσεων… Ας υπάρξει μια τέτοια τροποποίηση των διατάξεων που θα περιλαμβάνει ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των δημ. αστυνομικών που έχουν απωλέσει την προσωπική διαφορά. Τέλος σας εφιστώ την προσοχή σε περιπτώσεις Δήμων που ενώ οι δημοτικοί αστυνομικοί είχαν λάβει τις διαβεβαιώσεις από Δημάρχους ότι θα επανιδρυθεί υπηρεσία δημοτικής αστυνομίας, ουδέποτε αυτό έγινε, είτε έγινε και εν συνεχεία με τεχνικά «τερτίπια», αναιρέθηκε/ακυρώθηκε η όποια απόφαση. Πρόκειται τουλάχιστον για 3 Δήμους και θα παρακαλούσα και γι’ αυτές τις περιπτώσεις των συναδέλφων που έχουν εγκλωβιστεί στα γρανάζια της γραφειοκρατίας των αποφάσεων δημοτικών συμβουλίων και υπηρετούν σε πόστα τελείως διαφορετικά (και με μια μεγάλη δόση υποχρεωτικότητας), από αυτά στα οποία θα μπορούσαν να προσφέρουν τα μέγιστα, να ενταχθούν συμπληρωματικές διατάξεις «αποκατάστασης αδικιών». Πρότασή μου στο παρόν νομοσχέδιο, με στόχο να ενισχυθεί ο θεσμός της επανιδρυθείσας από το νόμο Βούτση/Κατρούγκαλο Δημοτικής Αστυνομίας, να δοθεί δυνατότητα αυτοδίκαιης μετάταξης δημοτικού αστυνομικού από Δήμο που δεν έχει ιδρύσει Δημοτική Αστυνομία, προς Δήμο που έχει επανιδρύσει δημοτική αστυνομία. Αν δεν είναι αυτοδίκαια αυτή η μετάταξη, ας είναι τουλάχιστον με τη σύμφωνη γνώμη του Δήμου υποδοχής και όχι του Δήμου προέλευσης, με στόχο την ενίσχυση του θεσμού έως ότου δοθεί η δυνατότητα στου Δήμους για νέες προσλήψεις Δημοτικών Αστυνομικών. Σας ευχαριστώ. Συρίγος Ματθαίος. Επιστήμονας Πληροφορικής. Δημοτικός Αστυνομικός. Υ.Γ. Χαιρετίζω όλους τους συναδέλφους. Πρώην και νυν. Είθε τα μονοπάτια μας να συναντηθούν ξανά υπό καλύτερες συνθήκες.