Αρχική Προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/33/ΕΕΆρθρο 18 – (Άρθρο 24 Οδηγίας 2013/33/ΕΕ) – Ασυνόδευτοι ανήλικοιΣχόλιο του χρήστη Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας | 18 Οκτωβρίου 2016, 16:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας' | 18 Οκτωβρίου 2016, 16:40

    Οι Γιατροί του Κόσμου – Ελλάδας εκφράζουν την ικανοποίησή τους ότι στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου περιλαμβάνεται σειρά ρυθμίσεων για τη στέγαση, φιλοξενία, προστασία και την παροχή συνδρομής προς τους ασυνόδευτους ανηλίκους, προκειμένου να διασφαλιστεί ο σεβασμός και η άσκηση των δικαιωμάτων τους. Παρολ’ αυτά, δεν μπορούν να μην σημειώσουν ότι, για μία ακόμα φορά ο Έλληνας νομοθέτης δεν προβαίνει σε ρητή απαγόρευση της κράτηση ασυνόδευτων παιδιών, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η σημερινή πρακτική της κράτησης ασυνόδευτων ανηλίκων, εξαιτίας της ανεπάρκειας των υφιστάμενων θέσεων φιλοξενίας, πρακτική που δεν συμβαδίζει με την υποχρέωση σεβασμού του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού. Οι Γιατροί του Κόσμου –Ελλάδας υπενθυμίζουν τη γενική τους θέση ότι τα παιδιά μετανάστες και πρόσφυγες που φτάνουν στην Ευρώπη μετά από δύσκολα και επικίνδυνα ταξίδια θα πρέπει, πριν από όλα αντιμετωπίζονται ως παιδιά – υποκείμενα δικαιωμάτων και όχι ως παραβάτες της μεταναστευτικής νομοθεσίας. Αποτελεί παγία θέση της Οργάνωσής μας ότι ο περιορισμός της προσωπικής ελευθερίας των ανηλίκων θα πρέπει να λαμβάνει χώρα για ελάχιστο χρονικό διάστημα και μόνο για λόγους που αφορούν την καταγραφή τους και εν συνεχεία να παραπέμπονται σε κατάλληλες δομές φιλοξενίας. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι η Οργάνωσή μας, με βάση την εμπειρία μας στο Κέντρο Υποδοχής και ταυτοποίησης της Μόριας της Λέσβου, όπου έχουμε αναλάβει την ιατρική και ψυχοκοινωνική συνδρομή των φιλοξενούμενων πολιτών τρίτων χωρών, έχει επισημάνει επανειλημμένως ότι η παρατεταμένη παραμονή των ασυνόδευτων ανηλίκων σε συνθήκες εγκλεισμού έχει προκαλέσει σημαντική επιδείνωση της ψυχολογίας τους. Ενδεικτική είναι η αύξηση των περιστατικών όπου οι ανήλικοι εκδηλώνουν κρίσεις πανικού, διαταραχές ύπνου και όρεξης, επιθετική ή αυτοκαταστροφική συμπεριφορά κ.ά. Τα ανωτέρω συμπτώματα, είτε ενυπήρχαν πριν τον εγκλεισμό, είτε επιδεινώθηκαν, είτε εκδηλώθηκαν ως άμεση συνέπεια αυτού. Επομένως, η κράτηση των παιδιών, πρέπει να σταματήσει άμεσα και να δοθούν κατάλληλες, ανοιχτές, ασφαλείς εναλλακτικές, που να παρέχουν πρόσβαση στις απαιτούμενες υπηρεσίες, καθώς και υποστήριξη. Για μία ακόμα φορά οι Γιατροί του Κόσμου επιθυμούν να επισημάνουν ότι το καθεστώς κράτησης δεν αποβαίνει ποτέ προς όφελος των παιδιών.