Υπουργείο Εσωτερικών | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα- "Πλειάδες"' | 31 Οκτωβρίου 2016, 09:08

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 2 – Ορισμοί Α. Σχετικά με τον ορισμό της αιτήσεως παροχής διεθνούς προστασίας, είναι ορθότερη η αναφορά στην Οδηγία 2011/95, όπως άλλωστε γίνεται και στο κείμενο της υπό ενσωμάτωση Οδηγίας και όχι στο εκάστοτε ΠΔ το οποίο έχει ενσωματώσει εσφαλμένα ή δεν έχει ενσωματώσει την ευρωπαϊκή νομοθεσία παραβιάζοντας την υποχρέωση ενσωμάτωσης Έτσι σύμφωνα με το άρθρο 2 στοιχείο η) της Οδηγίας 2011/95, ορίζεται ως «αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας», η αίτηση παροχής προστασίας από κράτος μέλος που υποβάλλει υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής, ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί ότι αιτείται καθεστώς πρόσφυγα ή καθεστώς επικουρικής προστασίας και ο οποίος δεν αιτείται ρητώς να του παρασχεθεί άλλη μορφή προστασίας, μη εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, δυναμένη να ζητηθεί αυτοτελώς· Αντιστοίχως, όπου αλλού οι προτεινόμενες εθνικές διατάξεις αποκλίνουν από την Οδηγία κάνοντας αναφορά σε εθνικό νομοθετικό κείμενο και όχι σε κείμενο Οδηγίας ή Κανονισμού, να διορθωθούν και να γίνεται αυτούσια αναφορά στα ευρωπαϊκά κείμενα. Επίσης θα πρέπει το κείμενο της Οδηγίας να παραμένει ως επί το πλείστον αυτούσιο. Έτσι η παράγραφος γ) δδ. του άρθρου 2 του σχεδίου Νόμου, θα πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής: «Ο πατέρας, ή μητέρα, ή άλλος ενήλικος που έχει την ευθύνη (και όχι που ασκεί τη γονική μέριμνα) του αιτούντος σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία ή πρακτική, εάν ο εν λόγω αιτών είναι ανήλικος και άγαμος», όπως αναφέρεται στην Οδηγία Επίσης η παρ. ε) του άρθρου 2 του Νόμου, θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: « “ασυνόδευτος ανήλικος” είναι το πρόσωπο ηλικίας κάτω των 18 ετών, το οποίο φθάνει στην Ελλάδα, χωρίς να συνοδεύεται από πρόσωπο που ασκεί τη γονική του μέριμνα, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία ή πρακτική και για όσο χρόνο η γονική του μέριμνα δεν έχει ανατεθεί σε κάποιο άλλο πρόσωπο σύμφωνα με το νόμο και/ή δεν ασκείται στην πράξη, ή ο ανήλικος που παύει να συνοδεύεται μετά την είσοδό του στην Ελλάδα.» Αντιστοίχως, η παρ. η) του άρθρου 2 του Νόμου, θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: « “ κράτηση” είναι ο περιορισμός σε ειδικό χώρο, με αποτέλεσμα τη στέρηση της ελευθερίας κυκλοφορίας του/της.» Ακολούθως, « “κέντρο φιλοξενίας” είναι κάθε χώρος που χρησιμοποιείται για την ομαδική φιλοξενία αιτούντων διεθνή προστασία.», αφαιρούμενης της προσθήκης περί ασυνόδευτων ανηλίκων. Έτσι η παρ. ι) του άρθρου 2 του Νόμου, θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: «εκπρόσωπος»: πρόσωπο ή οργάνωση που έχει ορισθεί από τις αρμόδιες αρχές με καθήκον να συνδράμει και να αντιπροσωπεύει ασυνόδευτο ανήλικο σε διαδικασίες που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, ώστε να διασφαλίζει το μείζον συμφέρον του παιδιού, και να ασκεί νομική ικανότητα για λογαριασμό του οσάκις είναι αναγκαίο. Σε περίπτωση που οργάνωση ορίζεται εκπρόσωπος, ορίζει ένα πρόσωπο υπεύθυνο για να επιτελεί τα καθήκοντα εκπροσώπου όσον αφορά τον ασυνόδευτο ανήλικο, σύμφωνα με την παρούσα οδηγία·, συν την συμμόρφωση με την Σύμβαση Δικαιωμάτων του Παιδιού, όπως ορίζεται και στην αξιολογική σκέψη 9. Επίσης στην παρ. ια) του άρθρου 2 του σχεδίου Νόμου, «Αιτούντες με ειδικές ανάγκες υποδοχής» είναι τα ευάλωτα πρόσωπα που ανήκουν που χρήζουν ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων και που ανήκουν ΙΔΙΩΣ σε μια από τις παρακάτω κατηγορίες (…) vi. Τα θύματα βασανιστηρίων, βιασμού ή άλλης σοβαρής μορφής ψυχολογικής, σωματικής ή σεξουαλικής βίας ή εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένης της έμφυλης βίας, της σοβαρής ενδοοικογενειακής βίας και της βίας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου όπως εξειδικεύεται στο Άρθρο 13 της Έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Φεβρουαρίου 2016. Ακολούθως, οι παράγραφοι ιβ, ιγ και ιδ δεν χρειάζονται γιατί δεν αποτελούν μέρος της Οδηγίας και μπορούν μάλιστα να αλλάξουν με έναν νόμο.