Αρχική Προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση της έμφυλης βίαςΆρθρο 01 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΡΓ. | 13 Μαρτίου 2018, 13:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΡΓ.' | 13 Μαρτίου 2018, 13:28

    Κύριε Υπουργέ: Τον Φεβρουάριο του 2015 εξεδόθη η Σύσταση 15/15 του Συμβουλίου Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης και τον Οκτώβριο 2015 το καθοριστικής σημασίας Ψήφισμα 2079/15 της Επιτροπής Ισότητας Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Συμβουλίου της Ευρώπης με τίτλο «Για τον ρόλο του πατέρα» που συστήνει μεταξύ άλλων τις κοινές γονικές ευθύνες και την εναλλασσόμενη κατοικία. Ισότητα και κοινή γονική ευθύνη τέκνων : ο ρόλος των πατέρων 5.1. να υπογράψουν και / ή να κυρώσουν, αν δεν το έχουν ήδη πράξει, τη Σύμβαση για την Άσκηση των Δικαιωμάτων των Παιδιών (ETS No. 160) και της σύμβαση για την επικοινωνία με τα τέκνα (ETS No. 192). [η Ελλάδα δεν την έχει κυρώσει]. 5.4. να εξαλείψουν από τις νομοθεσίες κάθε διαφορά μεταξύ των γονέων που έχουν αναγνωρίσει το παιδί τους που βασίζεται στο εάν έχουν τελέσει γάμο ή όχι. 5.5. να εισαγάγουν στη νομοθεσία τους την αρχή της εναλλασσόμενης κατοικίας των παιδιών μετά το χωρισμό, περιορίζοντας τις εξαιρέσεις στην περίπτωση της κακοποίησης ή της παραμέλησης ενός παιδιού ή της ενδοοικογενειακής βίας, και ρυθμίζοντας το χρόνο εναλλαγής με βάση τις ανάγκες και το συμφέρον των παιδιών. 5.6. να σέβονται το δικαίωμα του παιδιού να ακουστεί για όλα τα θέματα που το αφορούν αφού κριθεί ότι έχει την ικανότητα και την διάκριση όσον αφορά τις εν λόγω υποθέσεις. 5.7. να λάβουν υπόψη την εναλλασσόμενη κατοικία κατά την απονομή των κοινωνικών παροχών. Στην Ελλάδα η Νομοθεσία και Νομολογία έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το ανωτέρω ψήφισμα. Κύριε Υπουργέ: Συνήγορος του Παιδιού έχει οριστεί για την Ελλάδα ως η εθνική αρχή για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του παιδιού. Από ετών η ανεξάρτητη αρχή εισηγείται την διατήρηση της κοινής επιμέλειας. Με την τελευταία του έκθεση προς τον Ο.Η.Ε. αναφέρει επί λέξει : 1 Γονική επιμέλεια, γονικές ευθύνες, βοήθεια στους γονείς (Άρθρα 5, 18) Οι υπηρεσίες στις οποίες μπορεί να απευθυνθεί ένα παιδί ή μια οικογένεια για συμβουλευτική και υποστήριξη σχετικά με την άσκηση της γονικής επιμέλειας είναι περιορισμένες και η αναμονή αρκετά μεγάλη. Παντελής είναι η απουσία υπηρεσιών οικογενειακής διαμεσολάβησης και εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών περί την εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων, την γονική επιμέλεια και το δικαίωμα της επικοινωνίας των παιδιών με τον γονέα που δεν διαμένει μαζί τους. Όταν ένας έφηβος ανήλικος επιθυμεί να εκφράσει τις αντίθετες απόψεις του σχετικά με την εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων στα θέματα επιμέλειας και επικοινωνίας με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει μαζί, δεν έχει τη δυνατότητα απ’ ευθείας προσφυγής σε μια δικαστική αρχή ή άλλη δημόσια υπηρεσία που να ενεργεί εκ μέρους του προς τη δικαιοσύνη, καθώς είναι υποχρεωμένος να ενεργήσει μέσω του γονέα που έχει τη νόμιμη εκπροσώπησή του. Η δυνατότητα προσφυγής ανηλίκου σε δημόσιες υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και ψυχικής υγείας χωρίς τη συνοδεία / συναίνεση του γονέα αποτελεί ζήτημα αμφισβητούμενο και όχι ρητά αναφερόμενο στο νόμο. Σε περίπτωση διαζυγίου, η άσκηση της γονικής μέριμνας ρυθμίζεται από το δικαστήριο που την αναθέτει στον ένα από τους δύο γονείς, ή εφόσον αυτοί συμφωνούν και στους δύο. Στην πράξη, ως επί το πλείστον η επιμέλεια ανατίθεται στη μητέρα. Εάν τα παιδιά είναι γεννημένα εκτός γάμου, ο πατέρας αποκτά γονική μέριμνα μετά την αναγνώριση, την οποία ασκεί μόνο κατ’ εξαίρεση και υπό προϋποθέσεις. Οι παραπάνω ρυθμίσεις αποκλίνουν από την αρχή που θεμελιώνεται από το άρθρο 18 της Σύμβασης. Σημαντικότατη θεσμική έλλειψη είναι η απουσία οικογενειακών δικαστηρίων, πλαισιωμένων από ειδικότητες (κοινωνικούς λειτουργούς και ειδικούς ψυχικής υγείας). http://goneis-paidi.blogspot.com/2013/06/2012.html Η αποκλίνουσα πιο πάνω θέση κινδυνεύει να θεωρηθεί ότι συνιστά αρχή καταγγελίας των διεθνών συμβάσεων που ισχύουν και να ελεγχθεί από τα διεθνή όργανα ελέγχου, τα οποία επιβάλουν την κοινή επιμέλεια μετα την διάσπαση των γονέων ως δικαίωμα των παιδιών και όχι των γονέων. Η Νομοθεσία και η copy paste νομολογία βασίζεται στις επιστημονικές αντιλήψεις της δεκαετίας του 1950, οι οποίες είχαν ήδη αρχίσει να αναθεωρούνται το 1983, όταν δηλαδή ψηφίστηκε ο Αστικός Κώδικας. Συνιστά βάναυση παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των δικαιωμάτων του ανθρώπου όπως αρ. 8 παρ. 2 ΕΣΔΑ, 2,. 7, 9 και 18 ΔΣΔΠ, 3, 19 Σύμφωνου Αστ. Πολ. Δικ., αρ. 5 7ου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ, άρθρο 24 Χάρτη Θ.Δ. Ε.Ε., τα οποία ισχύουν στην Ελλάδα και είναι ιεραρχικά ανώτερα, μεταγενέστερα του Α.Κ. του 1983 και ειδικότερα. Κύριε Υπουργέ: Σε πρόσφατο δημοσίευμα στην κύπρο το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε για κατάθεση στη Βουλή των Αντιπροσώπων τα επτά νομοσχέδια με τα οποία εκσυγχρονίζεται το Οικογενειακό Δίκαιο στην Κύπρο. Αναφέρθηκε επίσης στις σημαντικότερες αλλαγές που επέρχονται. Αυτές είναι η εισαγωγή του συναινετικού διαζυγίου, προς αποφυγή ακόμη και ψεύτικων αναφορών στο δικαστήριο, που προκαλούσαν προβλήματα στις ενδοοικογενειακές σχέσεις. Καθιερώνεται ως υποχρέωση των γονιών να διασφαλίζουν το δικαίωμα του παιδιού να επικοινωνεί και με τους δύο γονείς. Ρυθμίζεται επίσης ότι η επιμέλεια του παιδιού θα ασκείται από κοινού από τους δύο γονείς, ακόμη και μετά τη λύση του γάμου, αντί της μέχρι σήμερα αποδεκτής λύσης ότι η επιμέλεια ασκείται από τη μητέρα. Λαμβάνονται επίσης μέτρα, όπως είπε ο Υπουργός, για την ταχύτερη εκδίκαση των υποθέσεων του οικογενειακού δικαίου, με σκοπό την προστασία του παιδιού. Κύριε Υπουργέ μόνο στην Ελλάδα αυτην την στιγμή ισχύει το σεξιστικό νομολογιακό έθιμο της βιοκοινωνικής υπεροχής της μάνας. Θεωρείται ότι τα ανωτέρω χρήζουν άμεσης ανάγκης διόρθωσης ή δεν μας αφορούν.