• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΛΑΘΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ' | 12 Νοεμβρίου 2009, 17:35

    Είναι πολύ σημαντικό να παραμείνει η συνάφεια του μεταπτυχιακού τίτλου ως κριτήριο για την μοριοδότηση. Η αποτελεσματικότητα της δημόσιας δίοικησης είναι άμεσα συνδεδεμένη με το είδος της εκπαίδευσης που έχει λάβει κάποιος. Αν για παράδειγμα απαιτείται γνώση μακροοικονομικών είναι άλλο πράγμα απο γνώση marketing ή finance . Οπότε θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το γνωστικό πεδίο που έγινε το μεταπτυχιακό τουλάχιστον σαν μια μεγάλη ενότητα. Π.χ μεταπτυχιακό στην οικονομική επιστήμη (συμπεριλαμβάνονται μεταπτυχιακά στην χρηματοοικονομική στην οικονομική επιστήμη, στην λογιστική και χρηματοοικονομική) αλλά δεν συμπεριλαμβάνονται στην ενότητα αυτή μεταπτυχιακά στο marketing ή στην διοίκηση επιχειρήσεων. Δεν είναι σωστό να πάμε σε μια χύμα λογική του τύπου μεταπτυχιακό να είναι και ότι να είναι. Μια άλλη ενότητα θα πρέπει να είναι μεταπτυχιακά στην διοίκηση (π.χ MBA Mcs στο marketing στο management κλπ). Επίσης θα πρέπει να δίνεται μοριοδότηση και για το δεύτερο μεταπτυχιακό . Ο λόγος είναι προφανής αφού ο/η κάτοχος και δεύτερου μεταπτυχιακού μπορεί να αξιοποιηθεί απο την δίοικηση σε περισσότερους απο ένα τομείς π.χ αν έχει μεταπτυχιακό στην διοικηση και μεταπτυχιακό στην οικονομική επιστήμη (σαν ενότητες οι τίτλοι διοικηση και οικονομική επιστήμη) τότε είναι λογικό να μοριοδοτηθεί και για το δεύτερο μεταπτυχιακό γιατί ουσιαστικά αν χρειαστεί μπορεί να τοποθετηθεί σε περισσότερες απο μια θέσεις κατά την διάρκεια της υπαλληλικής του ζωής. Ο άνθρωπος αυτός είναι πιο οικονομικός αν περισέψει εκεί που είναι σήμερα λόγω μεταβολών που έχουν συμβεί και χρειάζεται κάπου αλλού υπάλληλος με άλλα προσόντα η διοικηση θα μπορεί να τον αξιοποιήσει με διπλό όφελος 1ον δεν θα πληρώνεται άδικα αφού αν δεν είχε το δεύτερο μεταπτυχιακό θα πληρωνόταν αλλά θα ήταν πρακτικά "άχρηστος" και 2ον δεν θα χρειαστεί πρόσληψη νέου υπαλλήλου για την κάλυψη της θέσης για την οποία υπάρχει η πραγματική ανάγκη, οπότε θα εξοικονομηθούν πόροι και απο αυτήν την πλευρά. Εκτός όλων αυτών όμως η τρέχουσα προσσέγγιση για την γνώση είναι η διεπιστημονική ή τέλος πάντων η ευρύτητα γνώσεων και εξιδεικεύσεων εντός του ίδιου γνωστικού πεδίου είναι θετικός παράγοντας. Είναι σημαντικό για παράδειγμα κάποιος που έχει μεταπτυχιακό στο finance να μπορεί να αντιληφθεί και την άλλη πλευρά που μπορεί να είναι αυτή του marketing και αυτό το πετυχαίνει όποιος έχει σπουδάσει και τα δυο αντικείμενα. Θα έλεγα ότι τα δυο μεταπτυχιακά σε συναφή γνωστικά αντικείμενα ίσως θα πρέπει να μην είναι το άθροισμα των μορίων για δυο μεταπτυχιακά αλλά και κάτι παραπάνω απο το απλό άθροισμα με την έννοια ότι η ευρύτητα γνώσης σηματοδοτεί και ποιότικη μεταβολή σχετικά με τις δυνατότητες του υπαλλήλου. Είναι καιρός η νομοθεσία να λαμβάνει υπόψιν της και το ζητούμενο που είναι εκτός από την διαφάνεια (που είναι εκ των ων ουκ άνευ) και την αποτελεσματικότητα (δηλαδή ποιότητα προσωπικού) και αυτό επιτυγχάνεται αν νομοθετούμε έξυπνα . Ελπίζω τα επιχειρήματα που παραθέτω να αποτελέσουν αφορμή για να ξαναδεί η πολιτική ηγεσία το θέμα στα σωστά πλαίσια.