Αρχική Επείγουσες ρυθμίσεις των Υπουργείων Εσωτερικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και ΤουρισμούΆρθρο 64Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης | 31 Ιουλίου 2019, 09:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης' | 31 Ιουλίου 2019, 09:17

    Επιπλέον των κοινών ποινικών αδικημάτων για τα οποία ομιλούν όλοι όπως η διακίνηση ουσιών, η άσκηση βίας, οι κλοπές κλπ συμβαίνουν επιπλέον και οι εξής προβληματικής νομιμότητας δραστηριότητες στα ΑΕΙ, τις οποίες η γενικόλογη διατύπωση του νομοσχεδίου δεν προβλέπει με σαφήνεια: 1. Υπάρχουν χώροι υπό μόνιμη κατάληψη, χωρίς καμία απόφαση πανεπιστημιακής αρχής, τα λεγόμενα "αυτόνομα στέκια", πολλές φορές επί δεκαετίες, και αποτελούν κράτος εν κράτει. Για παράδειγμα το "Αυτόνομο Στέκι Βιολογικού" στο ΑΠΘ μετρά 27 συναπτά έτη λειτουργίας. Παράλληλα, στους χώρους αυτούς γίνεται χρήση υποδομών ύδρευσης, ηλεκτρικού, τηλεφώνου και διαδικτύου χωρίς άδεια. 2. Σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους των ΑΕΙ τελούνται συστηματικά συναυλίες, πάρτι και άλλες εκδηλώσεις, χωρίς οποιαδήποτε άδεια, με παράλληλη μή φορολογικά ελεγχόμενη πώληση ποτών. Η χρήση των χώρων των ΑΕΙ δεν είναι δυνατό να ελεγχθεί με τους λιγοστούς εργολαβικούς υπαλλήλους φύλαξης, οι οποίοι εξάλλου νομικά δεν έχουν δικαίωμα οποιασδήποτε επέμβασης ή παρέμβασης. Ως αποκορύφωμα της έλλειψης ελέγχου θυμίζω ότι πριν 2-3 καλοκαίρια όλο το ΑΠΘ έγινε ευρωπαϊκό κάμπινγκ από το κίνημα "No Borders" χωρίς καμία νομική δυνατότητα παρέμβασης. 3. Σε διάφορες κρυψώνες ή αυτόνομα στέκια συστηματικά αποθηκεύονται εύφλεκτα υλικά ή εκρηκτικά, για χρήση π.χ. κατά τις ημέρες του Πολυτεχνείου και του Γρηγορόπουλου ή επιθέσεις σε διάφορους στόχους. 4. Συστηματικά γίνονται "αγωνιστικές" καταλήψεις κτιρίων σχολών, γραμματειών και πρυτανειών με αποφάσεις υποτιθέμενων γενικών συνελεύσεων που συγκεντώνουν ελάχιστες μειοψηφίες σε σχέση με τους *ενεργούς* φοιτητές (όχι απλά των παρόντων), με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση διοικητικών, εκπαιδευτικών και ερευνητικών δραστηριοτήτων. Πολλές φορές οι Σύγκλητοι αδυνατούν να συνεδριάσουν, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση λήψης σημαντικών αποφάσεων όπως η τέλεση διαγωνισμών ή η διαχείριση των ελάχιστων πόρων του προϋπολογισμού. 5. Συστηματικά γίνεται χρήση χώρων των ΑΕΙ χωρίς άδεια για εκδηλώσεις συμπαράστασης σε υπόδικους, καταδικασμένους ή καταληψίες και για "συντονισμό δράσεων" εξωπανεπιστημιακών ομάδων. Οι εκδηλώσεις αυτές είναι εκατοντάδες κάθε χρόνο και αναγγέλλονται σε διαδικτυακούς τόπους όπως το indymedia, το kinimatorama.net και το facebook, οι οποίοι ουσιαστικά συντονίζουν την κινητικότητα συλλογικοτήτων που καμία σχέση δεν έχουν με τα ΑΕΙ ως δημόσια εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα. Οι ομάδες αυτές μπαίνουν στα ΑΕΙ, χρησιμοποιούν όποια αίθουσα βρίσκουν εύκαιρη, γράφουν συνθήματα στους τοίχους, ενώ παράλληλα σε διπλανές αίθουσες γίνονται μαθήματα. 6. Συστηματικά γίνεται η αναγραφή συνθημάτων και γκράφιτι με χρώματα και σπρέι στους τοίχους εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, με αποτέλεσμα την σπατάλη πόρων για την αποκατάσταση. Πολλά ΑΕΙ δεν αντέχουν την οικονομική δαπάνη και τα αφήνουν ως έχουν. Η δραστηριότητα αυτή δεν νομίζω ότι περιγράφεται νομικά σε ικανοποιητικό βαθμό ως "φθορά δημόσιας περιουσίας", επειδή εθιμικά θεωρείται ως ελευθερία έκφρασης. Επιπλέον, πολλές φορές γίνεται ανάρτηση αφισών με παρώτρυνση σε έκνομες ενέργειες, η οποία και πάλι, παρότι στην ουσία συνιστά ηθική αυτουργία, καλύπτεται από την ελευθερία διακίνησης ιδεών. Τα ανωτέρω φαινόμενα κατά τη γνώμη μου υποβοηθούνται από την δημοσιοποίηση, προβολή και διαφήμιση των δραστηριοτήτων εξωπανεπιστημιακών ομάδων μέσα στα ΑΕΙ από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (κυρίως τα ψηφιακά), τα οποία σπεύδουν να δημοσιεύσουν τα διαγγέλματα των "ηρώων" του αντιεξουσιαστικού αγώνα και να περιγράψουν τα "κατορθώματά" τους. Δυστυχώς η δημοσιότητα αυτή υποβοηθεί και την παρατηρούμενη αυξανόμενη στρατολόγηση αλλοδαπών και ανηλίκων μαθητών. Πιστεύω ότι τα τρία αυτά άρθρα ίσως θα έπρεπε να συμπληρωθούν από ένα τέταρτο, στο εξής πνεύμα: "Τα ΑΕΙ στο πλαίσιο του αυτοδιοίκητου των Ιδρυμάτων καθορίζουν έκαστο το πλαίσιο και τις συνθήκες της εύνομης εκπαιδευτικής, ερευνητικής και διοικητικής λειτουργίας τους μέσω των Εσωτερικών Κανονισμών Λειτουργίας τους και των αντιστοίχων Πειθαρχικών Κανονισμών. Η παραβατικότητα που προβλέπεται από τους Κανονισμούς αντιμετωπίζεται με ιδίους πόρους, ενώ αυτή που δεν προβλέπεται αποτελεί αντικείμενο των αρμοδίων αρχών αποκατάστασης της τάξης." Με τον τρόπο αυτό αποδίδεται μερίδιο ευθύνης για την εύνομη λειτουργία των ΑΕΙ και στις διοικήσεις τους, οι οποίες εξάλλου είναι οι μόνες ικανές να προσδιορίσουν την εξειδίκευση των νόμων με τρόπο που να συνάδει με την φύση και τις ιδιαιτερότητες του κάθε ιδρύματος. Παράλληλα, το πλαίσιο και η ευθύνη προστασίας της δημόσιας περιουσίας των ΑΕΙ γίνονται σαφέστερα, θεσμοθετείται η συμπληρωματικότητα ευθύνης των ΑΕΙ και των αρμοδίων αρχών για την διατήρηση της τάξης, και κυρίως, δεν δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι επειδή δεν υπάρχει φανερή αστυνομική παρουσία, οι χώροι και οι δραστηριότητες δεν ελέγχονται, δεν καταγράφονται, και δεν τιμωρούνται.