Αρχική Επείγουσες ρυθμίσεις των Υπουργείων Εσωτερικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και ΤουρισμούΆρθρο 64Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης | 1 Αυγούστου 2019, 08:10
Παράγραφος 2: Η αναφερόμενη "ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών" είναι ήδη εγγυημένη από το δημοκρατικό πολίτευμα σε όλη την Επικράτεια και συνεπώς η εξειδίκευσή της στα ΑΕΙ πλεονάζει, δημιουργώντας την λανθασμένη εντύπωση θεσμοθέτησης _επιπλέον_ ελευθεριών μέσα στο ακαδημαϊκό περιβάλλον, δηλαδή ασύλου. Παράγραφος 3: Η αναφορά σε "αρμοδιότητες" και "αρμόδιες αρχές" χωρίς αυτές να κατονομάζονται, υπονοεί ότι η υπάρχουσα νομοθεσία καλύπτει ικανοποιητικά όλες τις περιπτώσεις έκνομης δραστηριότητας. Πολλές όμως δραστηριότητες μέσα στα ΑΕΙ δεν είναι σαφώς προσδιορισμένες ως σύννομες ή έκνομες, όπως οι χρόνιες ή βραχύχρονες καταλήψεις, η χρήση χώρων και υποδομών από εξωπανεπιστημιακά άτομα χωρίς άδεια, η φθορά και ο βανδαλισμός υποδομών κλπ., και έχουν καταλήξει να θεωρούνται εθιμικά ως έκφραση της ελευθερίας δημοκρατικής έκφρασης. Για τον ίδιο λόγο, ίδίας φύσεως ενέργειες συμβαίνουν καθημερινά και εκτός των χώρων των ΑΕΙ, και σπάνια αντιμετωπίζονται από τις "αρμόδιες αρχές". Υπό τις συνθήκες αυτές δεν είναι δυνατή ούτε καν η _διατήρηση_ της "ποιότητας του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος", πολλώ δε μάλλον η "αναβάθμιση" την οποία προβλέπει το Άρθρο 64. Για τους λόγους αυτούς κρίνεται αναγκαία αφ' ενός η αποσαφήνιση και απαρίθμηση από τα ίδια τα ΑΕΙ των ενεργειών που καταλύουν την "ποιότητα του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος" και αφ'ετέρου η θεσμοθέτηση της συμπληρωματικότητας ευθύνης των ΑΕΙ και των "αρμοδίων αρχών" για την διατήρηση της εύνομης λειτουργίας τους. Μια ρύθμιση ως 4η παράγραφος στο Άρθρο 64 θα βοηθούσε, ως εξής: "Τα ΑΕΙ στο πλαίσιο του αυτοδιοίκητου των Ιδρυμάτων καθορίζουν έκαστο το πλαίσιο και τις συνθήκες της εύνομης εκπαιδευτικής, ερευνητικής και διοικητικής λειτουργίας τους μέσω των Εσωτερικών Κανονισμών Λειτουργίας τους και των αντιστοίχων Πειθαρχικών Κανονισμών. Η παραβατικότητα που προβλέπεται από τους Κανονισμούς αντιμετωπίζεται με ιδίους πόρους και ίδια μέσα, ενώ αυτή που δεν προβλέπεται αποτελεί αντικείμενο των αρμοδίων αρχών (αποκατάστασης της τάξης)." Τα ανωτέρω βεβαίως προϋποθέτουν την θεσμοθέτηση ιδίων πόρων και ιδίων μέσων, για τα οποία, κατόπιν διαβούλευσης με τα ΑΕΙ, πρέπει να υπάρξουν περαιτέρω ρυθμίσεις.