Αρχική Επείγουσες ρυθμίσεις των Υπουργείων Εσωτερικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και ΤουρισμούΆρθρο 59 – Σύσταση και λειτουργία του ΝΠΙΔ «Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου»Σχόλιο του χρήστη Εργαζόμενος ΕIE | 2 Αυγούστου 2019, 10:47
3 : «λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας». Δηλαδή δεν θα γίνονται οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ όπως συμβαίνει σε οργανισμούς που επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και θα αποτελέσει πίσω πόρτα διορισμού ημετέρων; 10 : Δεν προβλέπεται η συμμετοχή στο Διοικητικό συμβούλιο εκπροσώπου των εργαζομένων. Η απόφαση αυτή είναι πρωτοφανής και δε διασφαλίζει τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων τους από αυθαιρεσίες και καταργεί κάθε έννοια δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου. Αντίθετα δε προβλέπεται στην ΕΔΕΤ (Άρθρο 58 για την ΕΔΕΤ). 12 : «Ο Διευθυντής του ΕΚΤ προΐσταται όλων των τμημάτων του και διορίζεται από το ΔΣ του ΕΚΤ για πενταετή θητεία με δυνατότητα ανανέωσης μετά από αξιολόγησή του από το ΔΣ. Η εξειδίκευση των διαδικασιών επιλογής του, της ανανέωσης της θητείας του και τα προσόντα του, περιλαμβάνονται στον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας του ΕΚΤ.» Η διαδικασία που περιγράφεται στην παράγραφο 12 του Άρθρου 59 έρχεται σε αντίφαση με τη διαδικασία επιλογής που ορίζει το θεσμικό πλαίσιο για τους φορείς της έρευνας και της τεχνολογίας του άρθρου 13α του Ν.4310/2014 και το οποίο επικαλείται το παρόν Άρθρο στην παράγραφο 14: «Όλες οι διατάξεις του ειδικότερου θεσμικού πλαισίου για τους φορείς της έρευνας και της τεχνολογίας του άρθρου 13α του Ν.4310/2014 όπως ισχύει, αναλογικά εφαρμοζόμενες, ισχύουν κάθε φορά και για το ΕΚΤ.» Ως εκ τούτου, ο διορισμός του Διευθυντή από το ΔΣ είναι προφανές ότι καταργεί κάθε έννοια ισονομίας, διαφάνειας και αξιοκρατίας και ευνοεί τη συνέχιση του φαινομένου των «αιώνιων» Διευθυντών. 14 :«Σε περίπτωση σύγκρουσης υπερισχύουν οι διατάξεις του παρόντος.» Είναι κοινή πρακτική οι διατάξεις των νόμων να υπερισχύουν του Εσωτερικού Κανονισμού, σε περίπτωση που και οι δύο ρυθμίζουν διαφορετικά το ίδιο θέμα ώστε να εξασφαλίζεται η ισονομία και η ορθή διαχείριση.