Αρχική Σχέδιο Νόμου "Ρύθμιση Θεμάτων Υπουργείου Εσωτερικών"Άρθρο 06Σχόλιο του χρήστη Ν.Μ., Μαρούσι Αττικής | 20 Νοεμβρίου 2019, 18:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ν.Μ., Μαρούσι Αττικής' | 20 Νοεμβρίου 2019, 18:03

    Παρακαλώ να ληφθούν υπόψη οι ακόλουθες 3 παρατηρήσεις επί του άρθρου 6 του νομοσχεδίου: Α) Η μοριοδότηση των θέσεων ευθύνης θα ήταν δίκαιη, αποδεκτή και σύννομη εάν οι κρίσεις για τις θέσεις ευθύνης γίνονταν στα τακτά χρονικά διαστήματα και με τη διαδικασία που προβλέπει ο Υπαλληλικός Κώδικας (ν. 3586/2007) και ο ΚΚΔΥ (ν. 3584/2007), όπως ισχύουν. Δυστυχώς, επειδή κάθε άλλο παρά αυτό συμβαίνει τα τελευταία πολλά-πολλά χρόνια, αντιλαμβάνεστε σε τι μεγέθους στρεβλώσεις και αδικίες οδηγείται το παρόν σύστημα επιλογής προϊσταμένων, μοριοδοτώντας μάλιστα με αυξημένα μόρια την προϋπηρεσία των τελευταίων 10 ετών, χρονικό διάστημα για το οποίο δεν έχουν γίνει ουσιαστικά κρίσεις προϊσταμένων. Αγαπητέ κύριε κ. Θεοδωρικάκο, όπως γνωρίζετε, δυνάμει του ν.4369/2016: α) Κρίσεις Γενικών Διευθυντών έλαβαν χώρα μόλις τα έτη 2017-2018, δηλαδή πρόσφατα και κυρίως σε Υπουργεία και Περιφέρειες, ενώ ακόμα και τώρα δεν έχουν ολοκληρωθεί σε όλους τους φορείς του Δημοσίου. β) Κρίσεις Διευθυντών έγιναν ΜΟΝΟ σε ένα Υπουργείο πριν τις εκλογές (στο Διοικητικής Ανασυγκρότησης). γ) Για τις κρίσεις Τμηματαρχών ούτε λόγος, δεν έχουν ξεκινήσει πουθενά στο δημόσιο κατ’ εφαρμογή του εν λόγω νόμου. Αντί, λοιπόν, των κρίσεων, τα τελευταία πολλά χρόνια, η άσκηση καθηκόντων θέσεων ευθύνης (με εξαίρεση τις προαναφερθείσες πρόσφατες και ελάχιστες κρίσεις στο σύνολο του δημοσίου), γινόταν: i) είτε με αναπλήρωση, όπου κάθε Υπουργείο/Περιφέρεια/Αποκεντρωμένη/ΝΠΔΔ, κ.λπ. όριζε τους αρεστούς κατά βάση υπαλλήλους ii) είτε με μεταβατικές διατάξεις, όπως οι πρόσφατες του άρθρου 18 του ν. 4492/2017, ένεκα των νέων Oργανισμών, όπου και εκεί οι τοποθετήσεις έγιναν «κατά βούληση» και επίσης με αδιαφανή κριτήρια. Αντιλαμβάνεστε, επομένως, ότι υπάλληλοι που δεν είχαν την «τύχη/ευκαιρία» να καταλάβουν τα τελευταία χρόνια κάποια θέση ευθύνης, υστερούν σημαντικά, ceteris paribus, σε σχέση με τους συναδέλφους τους που, για οποιοδήποτε λόγο, τοποθετήθηκαν. Και το χειρότερο είναι ότι με την αυξημένη μοριοδότηση των θέσεων ευθύνης ουσιαστικά αυτοί αποκλείονται από μελλοντικές κρίσεις για την κατάληψη θέσεων ευθύνης. Αυτό είναι τραγικά άδικο για μία κυβέρνηση που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως αξιοκρατική! Πρόταση: Για την πρώτη (1η) εφαρμογή του εν λόγω νέου συστήματος αξιολόγησης προϊσταμένων, προτείνεται να μην εφαρμοσθεί το κριτήριο της εργασιακής εμπειρίας σε θέση ευθύνης, όπως δεν εφαρμόσθηκε κατά την 1η εφαρμογή του ν. 4369/2016 το κριτήριο της αξιολόγησης (δεδομένου ότι τα έτη 2013 και 2014 δεν υπήρχε σύστημα αξιολόγησης, ενώ τα έτη 2015 και 2016 υπήρχαν τα γνωστά προβλήματα με την αποχή των υπαλλήλων). (Επί τη ευκαιρία, τα έτη 2017 και 2018 πραγματοποιήθηκαν οι αξιολογήσεις, επομένως το κριτήριο της αξιολόγησης μπορεί και πρέπει πλέον να μοριοδοτηθεί/εφαρμοσθεί). Η εναλλακτική λύση να μοριοδοτείται η άσκηση καθηκόντων μόνο κατόπιν κρίσης από το αρμόδιο όργανο (ΕΙ.Σ.Ε.Π., Σ.Ε.Π., κ.λπ.) θα οδηγούσε σε μη-συγκρίσιμα αθροίσματα μορίων και εν τέλει θα ήταν άδικο για τους υπαλλήλους που άσκησαν εν τοις πράγμασι καθήκοντα ευθύνης, έστω κατόπιν αναπλήρωσης ή ειδικών διατάξεων. Επίσης, για τους παραπάνω λόγους, είναι άδικο για την κατάληψη θέσης Διευθυντή να απαιτείται η προϋπηρεσία σε θέση Τμηματάρχη και για την κατάληψη θέσης Γενικού Διευθυντή η προϋπηρεσία σε θέσεις Διευθυντή/Τμηματάρχη. Με αυτή τη λογική, φράζετε το δρόμο σε νέα ικανά στελέχη που θέλουν να «τρέξουν». Αφήστε τη συγκεκριμένη διάταξη ως ίσχυε με το ν. 4369/2016. Τέλος, σε κάθε περίπτωση και για λόγους αποκατάστασης του αισθήματος δικαίου, η προϋπηρεσία σε θέση ευθύνης πρέπει να μοριοδοτηθεί με χαμηλότερους συντελεστές, καθώς η πλειοψηφία αυτών ήταν άνευ κρίσεων. Β) Η συναφής προϋπηρεσία εκτός δημοσίου τομέα, που έχει αναγνωρισθεί δυνάμει του Π.Δ. 69/2016 (μέγιστο 7 έτη), προτείνεται να λαμβάνει αυξημένα μόρια σε σχέση με την προϋπηρεσία του δημοσίου. Η εργασία στον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα πρέπει να επιβραβεύεται! Γ) Είναι παράλογο και προκλητικό συνάμα να εξομοιούται (σχεδόν) η μοριοδότηση του διδακτορικού τίτλου με την αποφοίτηση από την ΕΣΔΔΑ. Το διδακτορικό είναι παγκοσμίως ο ανώτατος ακαδημαϊκός τίτλος, για την απόκτηση του οποίου απαιτούνται συνήθως 4-5 έτη ουσιώδους δουλειάς και original συνεισφοράς. Δεν δύναται να συγκριθεί το ακαδημαϊκό status ενός Ph.d. με τα 2 χρόνια φοίτησης στην ΕΣΔΔΑ, όπου αναμασώνται τα ίδια και τα ίδια. Για να μην αναφερθώ και στην ποιότητα της πιστοποιημένης εκπαίδευσης που παρέχεται από την ΕΣΔΔΑ, και όπου ορθώς μειώσατε τη μοριοδότηση των σεμιναρίων σε σχέση με το ν. 4369/2016 (και πάλι υπερτιμημένη είναι). Επίσης, απόφοιτος πανεπιστημίου (4 χρόνια σπουδές) και κάτοχος συναφούς μεταπτυχιακού (1 χρόνο σπουδές) λαμβάνει 100+150=250 μόρια, όσα δηλαδή λαμβάνει και ένας απόφοιτος από την ΕΣΔΔΑ με 2 μόνο χρόνια σπουδές, έναντι των 5 (κατ’ ελάχιστο). Το θεωρείτε συγκρίσιμο και ισοδύναμο; Επιπλέον, αμέσως μετά την αποφοίτησή τους, οι απόφοιτοι της ΕΣΔΔΑ απολαμβάνουν ήδη προωθημένη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη, ενώ το πτυχίο τους θεωρείται συναφές για οποιαδήποτε θέση στο δημόσιο! Δεν αρκούν αυτά και πρέπει να λαμβάνουν και επιπλέον 250 μόρια; Εκτιμώ ότι 80 μόρια θα έπρεπε να είναι το μέγιστο, τηρουμένων των αναλογιών.