• Σχόλιο του χρήστη 'Θανάσης' | 21 Νοεμβρίου 2019, 11:06

    Το 2014 το σύνολο σχεδόν των κενών οργανικών θέσεων του δημοσίου καταργήθηκε, με αποτέλεσμα σε αρκετούς κλάδους να υπηρετεί πλέον μόνο ένας/μία υπάλληλος, με αντίστοιχη πρόβλεψη μόνο μίας οργανικής θέσης στα νέα οργανογράμματα των φορέων. Το φαινόμενο αυτό μάλιστα εντάθηκε εξαιτίας του αθρόου κύματος συνταξιοδοτήσεων κατά την προηγούμενη περίοδο. Ωστόσο, για όσους προσληφθήκαμε πριν από το έτος αυτό, δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων, γνωρίζαμε ότι συνήθως για τον κλάδο μας προβλεπόταν περισσότερες της μίας οργανικές θέσεις, γεγονός που,είτε αυτές ήταν καλυμμένες είτε όχι, επέτρεπε τη δυνατότητα αντικατάστασης και άρα αποδέσμευσής μας. Επομένως πολύ σωστά ο νομοθέτης προέβλεψε αρχικά στο άρθρο 4 παρ. 4 του Ν. 4440/2016 την εξαίρεση της περίπτωσης στην οποία προβλέπεται μόνο μία θέση στο οργανόγραμμα, από την απαγόρευση μετακίνησης. Η μεταγενέστερη κατάργηση αυτής της εξαίρεσης από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία αποτελεί μία κατάφωρη αδικία σε βάρος μερίδας των δημοσίων υπαλλήλων, η οποία συνεχίζεται από τη σημερινή ηγεσία, παρόλο που είχε υποσχεθεί την υποστήριξη του θεσμού της κινητικότητας. Στην τελική, ουδείς αναντικατάστατος (των πολιτικών ηγεσιών μη εξαιρουμένων)....