Αρχική Σχέδιο Νόμου "Ρύθμιση Θεμάτων Υπουργείου Εσωτερικών"Άρθρο 07Σχόλιο του χρήστη Ιωάννης Παπαχατζής | 22 Νοεμβρίου 2019, 03:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Παπαχατζής' | 22 Νοεμβρίου 2019, 03:21

    Ακολουθούν οι προτάσεις του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων στα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) και παιδιών/ατόμων με αναπηρία (ΚΔΑΠ-ΜΕΑ) των Δήμων (ΠΑΣΕΚΔΑΠ). Το πρωτοβάθμιο συλλογικό μας όργανο εκπροσωπεί πανελλαδικά πάνω από 2.000 συμβασιούχους εργαζόμενους των δημοτικών ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ, οι οποίοι εργάζονται επί σειρά ετών με διαδοχικές ανανεώσεις συμβάσεων φτάνοντας ακόμα και τα 18 έτη αδιάκοπης υπηρεσίας. Διατηρώντας το πνεύμα και το γράμμα της αιτιολογικής έκθεσης του παρόντος σχεδίου νόμου, προτείνουμε το Άρθρο 7 να διαμορφωθεί ως εξής: Άρθρο 07 1. α) Η παρ. 5 του άρθρου 50 του Κώδικα Κατάστασης Δημόσιων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (ν.3528/2007) και η παρ. 5 του άρθρου 57 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ν. 3584/2007), όπως ισχύουν, αντικαθίστανται ως εξής: «5. Υπάλληλος, ο οποίος ανταποκρίνεται σε πρόσκληση από υπηρεσία αιμοληψίας για κάλυψη έκτακτης ανάγκης, καθώς και υπάλληλος, ο οποίος μετέχει σε οργανωμένη ομαδική αιμοληψία ή σε διαδικασία λήψης αιμοπεταλίων, δικαιούται ειδικής άδειας απουσίας με πλήρεις αποδοχές δύο (2) ημερών για τέσσερις (4) φορές το έτος κατ’ ανώτατο όριο. Οι δύο (2) αυτές ημέρες άδειας είναι πέραν της ημέρας αιμοδοσίας και μπορούν να ληφθούν είτε συνεχόμενα με το χρόνο της αιμοδοσίας ή οποτεδήποτε αιτηθεί ο υπάλληλος εντός έξι (6) μηνών από την ημέρα της αιμοληψίας/λήψης αιμοπεταλίων. Επίσης, την εν λόγω άδεια τη δικαιούται και ο υπάλληλος που προσέρχεται σε οιοδήποτε κέντρο αιμοληψίας από δική του πρωτοβουλία για να προσφέρει αίμα ή αιμοπετάλια.». β) Ως ημερομηνία έναρξης ισχύος της ρύθμισης του προηγούμενου εδαφίου ορίζεται η 1η Ιανουαρίου 2020. 7. Η παράγραφος 2 του άρθρου 177 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ν.3584/2007) όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής: «Ειδικά για το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου εφαρμόζονται το άρθρο 57, οι παράγραφοι 1 και 5 του άρθρου 58, το άρθρο 59, οι παράγραφοι 6 και 8 του άρθρου 60 και τα άρθρα 66 και 67. Για την εφαρμογή των παραγράφων 6 και 8 του άρθρου 60, οι άδειες χορηγούνται σε αναλογία με βάση τη διάρκεια της σύμβασης των υπαλλήλων. Ο μισθωτός που κατά τις κείμενες διατάξεις έχει διακοπές εργασίας μπορεί, εφόσον συντρέχουν σοβαροί λόγοι ανάγκης, να λαμβάνει κανονική άδεια με αποδοχές έως δέκα (10) εργάσιμες ημέρες κατ’ έτος. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας». Στο παρόν υπό διαβούλευση άρθρο, προτείνουμε την προσθήκη μιας ακόμα παραγράφου, ως εξής: 8. Στο άρθρο 177 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ν.3584/2007) όπως ισχύει, προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής: «Το παρόν άρθρο έχει ισχύ και για το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου και αορίστου χρόνου των ΟΤΑ α΄ βαθμού και των ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ αυτών.» ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Οι εργαζόμενοι (είτε ΙΔΑΧ είτε - κυρίως - ΙΔΟΧ) των ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ των Δήμων προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους ΟΤΑ Ά βαθμού ή τα Νομικά Πρόσωπα αυτών επί σειρά ετών με συνεχείς ανανεώσεις. Όταν κάποιος λοιπόν εργάζεται επί 7-8 ή ακόμα και 18 χρόνια σε έναν Δήμο, όποια και αν είναι η εργασιακή του σχέση, είναι στην ουσία δημοτικός υπάλληλος. Θεωρούμε δίκαιο και διεκδικούμε πως θα πρέπει να τυγχάνει της ίδιας αντιμετώπισης, ίσης μεταχείρισης και ίσων δικαιωμάτων με αυτά των μόνιμων συναδέλφων του. Πόσω δε μάλλον, όταν στερείται της στοιχειωδούς ασφάλειας που προσφέρει μία σταθερή σχέση εργασίας, σε αντίθεση με την επισφάλεια που βιώνουμε όλα αυτά τα χρόνια παραμένοντας συμβασιούχοι. Πιο συγκεκριμένα, οι ΙΔΟΧ (ειδικά) των ΝΠΙΔ αντιμετωπίζονται «εντέχνως» και εις βάρος τους, άλλοτε ως εργαζόμενοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα και άλλοτε ως εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Παράδειγμα: ως προς τις άδειες που δικαιούμαστε ο νόμος μας κατατάσσει στους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα, όπου τα σχετικά δικαιώματα είναι συγκριτικά περιορισμένα. Στο θέμα όμως των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος αδείας θεωρούμαστε υπάλληλοι του Δημοσίου και δεν τα δικαιούμαστε. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι αυτό της άδειας ανατροφής τέκνου. Οι ΙΔΟΧ δεν δικαιούνται την ειδική άδεια ανατροφής τέκνου (το εννιάμηνο) γιατί δεν είναι μόνιμοι υπάλληλοι. Από την άλλη υπάρχουν υπηρεσίες του ΟΑΕΔ που δεν χορηγούν στους ΙΔΟΧ και ΙΔΑΧ των ΝΠΙΔ, ΝΠΔΔ και των Δήμων την αντίστοιχη άδεια του ιδιωτικού τομέα (6μηνο ΟΑΕΔ) καθώς ισχυρίζονται πως είμαστε υπάλληλοι του «ευρύτερου δημόσιου τομέα» με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις οι ΙΔΟΧ και ΙΔΑΧ εργαζόμενες-μητέρες στα ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ να μην δικαιούνται καθόλου την ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΙΜΗ αυτή άδεια και να αναγκάζονται να παίρνουν άδειες άνευ αποδοχών για να είναι κοντά στα νεογέννητά τους, με ο,τι αυτό συνεπάγεται στον οικογενειακό τους προϋπολογισμό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ο Συνήγορος του πολίτη σε έκθεσή του το 2010 καταλήγει στο συμπέρασμα: «Ελέγχεται αν η δυσμενής αυτή μεταχείριση των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου αντίκειται στο Σύνταγμα, στις Οδηγίες 92/85/ΕΟΚ, 97/81/ΕΚ, 96/34/ΕΟΚ, 2002/73/ΕΚ και 2006/54/ΕΚ, καθώς και στην Οδηγία 99/70/ΕΚ που απαγορεύει κάθε διάκριση μεταξύ εργαζομένων ορισμένου χρόνου και εργαζομένων αορίστου χρόνου ή μονίμων υπαλλήλων, όπως οι τελευταίες έχουν ερμηνευτεί από το ΔΕΚ (Αποφάσεις ΔΕΚ στις υποθέσεις C-378/C-380/2009). Επομένως, πρέπει να επανεξεταστεί το ζήτημα της εξαίρεσής τους από συναφή δικαιώματα που παρέχει τόσο ο Υπαλληλικός Κώδικας όσο και ο νόμος 3655/2008.» Γενικά, υπάρχουν άδειες που έχουν θεσμοθετηθεί για τους ΙΔΟΧ μέσω του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ν.3584/2007), αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ισάξιες και ισόχρονες με αυτές των μονίμων υπαλλήλων των Δήμων. Υπάρχει επίσης και το εξής υπερβολικά παράδοξο: οι άδειες των ΙΔΟΧ-ΙΔΑΧ του άρθρου 177 του Κ.Δ.Κ.Υ. δεν ισχύουν για τους ΙΔΟΧ-ΙΔΑΧ σε ΝΠΙΔ των ΟΤΑ. Εδώ λοιπόν τίθεται μεγάλο θέμα δυσμενούς, άνισης και άδικης μεταχείρισης μεταξύ εργαζομένων, καθώς δεν είναι λογικό ΙΔΟΧ-ΙΔΑΧ εργαζόμενος σε ΚΔΑΠ που λειτουργεί σε ΝΠΔΔ του Δήμου να δικαιούται τις άδειες του άρθρου 177 και να μην τις δικαιούνται οι ΙΔΟΧ-ΙΔΑΧ εργαζόμενοι σε ΚΔΑΠ που λειτουργεί σε ΝΠΙΔ του Δήμου. Για αυτό και προτείνουμε το άρθρο 177 του Κ.Δ.Κ.Υ. να έχει ισχύ και στα ΝΠΙΔ των ΟΤΑ α' βαθμού. Η καλύτερη, η πιο καθαρή και πιο δίκαιη λύση, βέβαια, είναι να εναρμονιστούν πλήρως οι άδειες που δικαιούμαστε με αυτές των τακτικών υπαλλήλων των ΟΤΑ.