Αρχική Σχέδιο Νόμου "Ρύθμιση Θεμάτων Υπουργείου Εσωτερικών"Άρθρο 06Σχόλιο του χρήστη Αργύρης Μπουλής | 22 Νοεμβρίου 2019, 19:39
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είμαι γεωπόνος, δημόσιος υπάλληλος στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, διορισμένος στο δημόσιο από το 2002, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών. Θα ήθελα να αναφέρω τα εξής σχόλια: (Α) Τα 300 μόρια του διδακτορικού τίτλου σπουδών είναι κατά τη γνώμη μου υπερβολικά, δεδομένου ότι δίνει στον κάτοχο του πριμ ίσο με 8,33 έτη προϋπηρεσίας σε σχέση με έναν κάτοχο μεταπτυχιακού τίτλου και 11,11 έτη σε σχέση με έναν κάτοχο απλού πτυχίου. Η εμπειρία μου από το δημόσιο έχει δείξει ότι καλό είναι να πριμοδοτούνται τα επιπλέον πτυχία αλλά όχι στον βαθμό που να βγάζουν εκτός συναγωνισμού ικανά στελέχη του δημοσίου που δεν κατέχουν έναν τέτοιο τίτλο αλλά έχουν σημαντική εμπειρία και προσφορά σε ένα τομέα. Πρόταση μου είναι η παραπάνω πριμοδότηση να μην αντιστοιχεί σε παραπάνω από 3 έτη σε σχέση με έναν κάτοχο μεταπτυχιακού και σε παραπάνω από 6 έτη σε σχέση με έναν κάτοχο απλού πτυχίου. Εκτός και αν θέλουμε να είμαστε παρατηρητές της φάμπρικας που έχει ανοίξει με τα πανεπιστήμια για να χορηγούνται διδακτορικά σε δημοσίους υπαλλήλους άνω των 40 ετών, απλά και μόνο για να γίνουν προϊστάμενοι. Τα διδακτορικά είναι χρήσιμα μόνο στην έρευνα, στα πανεπιστήμια και σε πολύ ειδικές θέσεις στο δημόσιο. (Β) Είναι λάθος οι απόφοιτοι εθνικής σχολής δημόσιας διοίκησης να καταλαμβάνουν θέσεις ευθύνης όταν δεν είναι του κλάδου που προβλέπεται για τη θέση αυτή. Είναι εντελώς ανορθολογικό ένας θεολόγος ή φιλόλογος, απόφοιτος εθνικής σχολής δημόσιας διοίκησης να διευθύνει υπαλλήλους που είναι μηχανικοί ή γεωπόνοι ή κτηνίατροι ή για να το εκφράσω καλύτερα, να προΐσταται διεύθυνσης όπου θα αδυνατεί να αντιληφθεί ακόμα και την ορολογία σε έγγραφα τα οποία καλείται να υπογράψει. (Γ) Η επιμόρφωση γιατί έχει ανώτατο πλαφόν 20 μόρια που αντιστοιχεί σε 4 σεμινάρια; Δεν θεωρούμε σημαντικό να επιμορφώνεται ο υπάλληλος ειδικά στον τομέα του; Θεωρούμε σημαντικότερο να πριμοδοτούμε 300 μόρια τη γνώση ενός διδακτορικού που πιθανώς δεν θα χρειαστεί στο πόστο που διορίζεται ο κάτοχός του και με 20 μόρια το μέγιστο την κατάρτιση ενός υπαλλήλου που τον βοηθά να γίνει αποδοτικότερος στη δουλειά του; Η πρότασή μου είναι να υπάρχει πολύ μεγαλύτερο πλαφόν και να μην αναγνωρίζονται μόνο τα σεμινάρια του ΙΝΕΠ. Για παράδειγμα τυγχάνει να έχω παρακολουθήσει σεμινάρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο εξωτερικό. Δεν πρέπει αυτά να αναγνωρίζονται; (Δ) Όλο το σύστημα της αξιολόγησης και κρίσης των δημοσίων υπαλλήλων είναι δομημένο σε λάθος βάση κατά τη γνώμη μου. Πρέπει να βασιστεί σε σωστή και ρεαλιστική στοχοθεσία που θα γίνεται στην αρχή της χρονιάς και όχι στο τέλος της και να αξιολογείται η επίτευξη των στόχων από προϊσταμένους που έχουν κριθεί βάσει κάποιας διαδικασίας και όχι από τοποθέτηση με βάση κομματικά κριτήρια. Από προϊσταμένους που οι ίδιοι έχουν αξιολογηθεί για την επάρκειά τους τόσο από τους ανωτέρους τους όσο και από τους κατώτερους ιεραρχικά υπαλλήλους. Τέλος, από προϊστάμενους που προΐστανται τμημάτων, διευθύνσεων ή γενικών διευθύνσεων με ικανό αριθμό υπαλλήλων. Εν κατακλείδι, αναγκαίες προϋποθέσεις είναι: (α) καταρχήν να υπάρχουν ορθολογικά οργανογράμματα όπου τα τμήματα και οι διευθύνσεις θα έχουν το αναγκαίο προσωπικό, (β) οι αξιολογήσεις των υπαλλήλων να γίνονται από προϊστάμενους που έχουν οι ίδιοι κριθεί βάσει κάποιας διαδικασίας και (γ) οι αξιολογήσεις των υπαλλήλων να γίνονται βάσει ρεαλιστικών και ουσιαστικών στόχων που θα τίθενται στην αρχή του έτους. Οι αξιολογήσεις αυτές να λαμβάνουν σημαντικό ποσοστών μορίων και όχι μόνο το 20%. Τα τυπικά προσόντα και τα χρόνια προϋπηρεσίας από μόνα τους δεν λένε τίποτα. Το σημαντικότερο είναι η προσφορά του δημόσιου υπαλλήλου και στη βάση αυτού θα πρέπει να κρίνεται.