Αρχική Τροποποίηση Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, νέο πλαίσιο επιλογής στελεχών στον δημόσιο τομέα, οργανωτικές διατάξεις Υπουργείου Εσωτερικών και διατάξεις για την αναπτυξιακή προοπτική των ΟΤΑΆρθρο 09 – Διαδικασία επί αιτήσεων διαπίστωσης ιθαγένειας – Τροποποίηση άρθρου 26 Κώδικα Ελληνικής ΙθαγένειαςΣχόλιο του χρήστη Θρασύμαχος | 10 Σεπτεμβρίου 2020, 11:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Θρασύμαχος' | 10 Σεπτεμβρίου 2020, 11:12

    Μέχρι πρόσφατα, ο ΚΕΙ περιλάμβανε μεν ουσιαστικές διατάξεις για την κτήση ιθαγένειας με κάθε άλλο τρόπο πλην πολιτογράφησης (γέννηση ή απώτερη καταγωγή από έλληνες πολίτες, αναγνώριση, υιοθεσία, στρατιωτική υπηρεσία), πλην όμως η μόνη αντίστοιχη διαδικαστική ρύθμιση ήταν το τότε ισχύον άρθρο 25, με το οποίο οριζόταν απλώς το αρμόδιο όργανο, με απόφαση του οποίου «διαπιστώνεται η κτήση ή μη της ελληνικής ιθαγένειας προσώπων που ζητούν να καθορισθεί η ιθαγένειά τους». Όλα τα άλλα, όπως προϋποθέσεις αίτησης, δικαιολογητικά, προθεσμίες, αλληλουχία ενεργειών της διοίκησης και του ενδιαφερόμενου, ενστάσεις, εφαρμοστέο διαχρονικό δίκαιο, δυνατότητα καθορισμού σε περίπτωση θανόντος προγόνου, είχαν αφεθεί εκτός κράτους δικαίου, έρμαια μιάς αδιαφανούς διοικητικής πρακτικής. Την κατάσταση αυτή μετέβαλε μόλις ο ν. 4604/2019, εισάγοντας στον ΚΕΙ το νέο άρθρο 26. Ωστόσο, με το άρθρο 9 του παρόντος νομοσχεδίου, ολόκληρο το άρθρο 26 αντικαθίσταται με νέο, το οποίο συρρικνώνει το πεδίο εφαρμογής της διαδικασίας διαπίστωσης μόνο σε τρεις, αποκλειστικά απαριθμούμενες περιπτώσεις. Όλες οι άλλες περιπτώσεις κτήσης όπως ορίζονται στα άρθρα 1-4 του ΚΕΙ, εφόσον δεν περιλαμβάνονται στη νέα περιοριστική διατύπωση (κτήση ιθαγένειας από απώτερο πρόγονο, από αναγνώριση, από υιοθεσία, από γέννηση και φοίτηση), δηλαδή η πλειονότητα των πραγματικών περιπτώσεων καθορισμού, επιστρέφουν στο προ του 2019 διαδικαστικό κενό, καθώς γι’ αυτές, και πάλι, δεν προβλέπεται συγκεκριμένη διαδικασία και μάλιστα ούτε καν αρμόδιο όργανο. Αλλ’ ακόμη και για τις λίγες, πλέον, περιπτώσεις όπου διατηρείται η διαδικασία διαπίστωσης, το νομοσχέδιο αφ’ ενός εισάγει παράβολο, που μέχρι τώρα δεν προβλεπόταν, αφ’ ετέρου καταργεί το σύνολο σχεδόν των διαδικαστικών ρυθμίσεων που είχαν τεθεί κατ’ εφαρμογή της αρχής της χρηστής διοίκησης.