Αρχική Εκσυγχρονισμός του συστήματος προσλήψεων στον δημόσιο τομέα και ενίσχυση του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.)–Αξιοκρατία στον δημόσιο τομέαΆρθρο 11 ΠροσαυξήσειςΣχόλιο του χρήστη ΠΟΣΓΚΑμεΑ | 30 Νοεμβρίου 2020, 13:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΟΣΓΚΑμεΑ' | 30 Νοεμβρίου 2020, 13:48

    Παρ.1, περ.η: Η προσαύξηση της σταθμισμένης βαθμολογίας των έμμεσα προστατευόμενων προσώπων από την αναπηρία (γονέων, τέκνων, αδελφών, συζύγων ατόμων με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, εξαιτίας βαριών ψυχικών και σωματικών παθήσεων και, κατ’ εξαίρεση, τουλάχιστον 50% σε περιπτώσεις νοητικής αναπηρίας ή αυτισμού), κατά δύο (2) μονάδες, λογίζεται ως εξαιρετικά χαμηλή για τη θεώρηση των ανισοτήτων που επιδρούν στην πρόσβαση των συγκεκριμένων περιπτώσεων στην εργασία, από τη στιγμή που κατηγορίες, ενδεχομένως λιγότερο ευάλωτων πληθυσμών, που εμπίπτουν στις προσαυξήσεις του άρθρου 11 ωφελούνται κατά πολύ περισσότερο, μέχρι και είκοσι (20) μονάδων, από τη ρύθμιση. Η διαμόρφωση της προσαύξησης, σε πέντε (5) μονάδες, κατά τα προβλεπόμενα για τους πολύτεκνους και τα τέκνα πολυτέκνων, κρίνεται δικαιότερη για την έμμεση προστασία συγγενών ένεκα της αναπηρίας μέλους της οικογένειας, συνεκτιμώντας περαιτέρω το χαμηλό ποσοστό τρία τοις εκατό (3%) που προβλέπεται για την κάλυψη θέσεων από συγγενείς ΑμεΑ επί του συνόλου των διατιθέμενων προς διορισμό υποψηφίων (παρ.2, περ. γ ιδίου άρθρου). Επιπρόσθετα, επί της συγκεκριμένης παραγράφου / περίπτωσης, πρέπει να επαναδιατυπωθεί στο ορθό και επιστημονικά παραδεκτό ο όρος «νοητική στέρηση» με τον όρο «νοητική αναπηρία» ή «νοητική υστέρηση». Σημειώνουμε ότι εκτιμάται ως ασυμβίβαστο και εκτός των ορίων του ανεκτού, η σχετική διατύπωση, ενώ αποκαθίσταται σταδιακά σε εγκύκλια έγγραφα και αποφάσεις που εξειδικεύουν την εφαρμογή προβλέψεων του οικείου ρυθμιστικού πλαισίου (λ.χ. ΔΙΠΑΑΔ/Φ.ΕΠ.1/570/οικ.3824/2017 Υ.Α., ΦΕΚ 272/τ.Β’/2017), να εξακολουθεί να εντοπίζεται και να διαπερνά το περιεχόμενο των νομοθετημάτων. Συνοπτικά, οι προτεινόμενες αναδιατυπώσεις για την παράγραφο 1, περίπ. η. του άρθρου 11 έχουν ως εξής: «η. Κατά πέντε (5) μονάδες για όσους/ες έχουν τέκνο, αδελφό/ή ή σύζυγο, καθώς και για τέκνα ατόμων με αναπηρία με ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, εξαιτίας βαριών ψυχικών και σωματικών παθήσεων, όπως διαπιστώνεται από τις υγειονομικές επιτροπές του ΚΕΠΑ. Κατ` εξαίρεση, όταν τα άτομα πάσχουν από νοητική αναπηρία (ή νοητική υστέρηση) ή αυτισμό, για την παροχή της προστασίας απαιτείται ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%)» Παρ.2, περ.γ): Το προβλεπόμενο ποσοστό τρία τοις εκατό (3%) για την κάλυψη θέσεων τακτικού προσωπικού από συγγενείς ΑμεΑ επί του συνόλου των διατιθέμενων προς διορισμό υποψηφίων εισάγει, κατά την εκτίμησή μας, αναιτιολόγητη περιστολή του βαθμού προστασίας για τον συγκεκριμένο πληθυσμό που θεσμοθετήθηκε με το άρθρο 25 του Ν.4440/2016, πολλώ δε μάλλον όταν λοιπές διατάξεις του συγκεκριμένου άρθρου (λ.χ. άρθρο 35, παρ. 12, περ.ιβ, αναφορικά με τις προσλήψεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου των συγγενών ΑμεΑ) εξακολουθούν να βρίσκουν εφαρμογή στο νομοσχέδιο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η προστασία που κατοχυρώθηκε με τον παραπάνω νόμο θεμελιώθηκε, προφανώς, στην αντιστάθμιση των δυσμενών επιδράσεων που ασκεί η ύπαρξη της αναπηρίας της στις ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά εργασίας, ζητάμε τη διατήρηση της ισχύος της κάλυψης, σε ποσόστωση πέντε τοις εκατό (5%) επί των προκηρυσσόμενων θέσεων τακτικού προσωπικού, από τα πρόσωπα της περίπτωσης 1δ) του άρθρου 25 του Ν.4440/2016, αναδιατυπώνοντας την παράγραφο 2, περ.γ) του άρθρου 11 του σχεδίου νόμου ως εξής: «2. Σε κάθε περίπτωση, το ποσοστό επί του συνόλου των διατιθέμενων προς διορισμό υποψηφίων από τον οικείο πίνακα διοριστέων και, εφόσον αυτός δεν επαρκεί […], δεν μπορεί να υπολείπεται των κάτωθι: α) δέκα τοις εκατό (10%) για πολύτεκνους και τέκνα πολυτέκνων, β) πέντε τοις εκατό (5%) για τρίτεκνους και τέκνα τριτέκνων, γ) πέντε τοις εκατό (5%) για συγγενείς ΑΜΕΑ […]»