Αρχική Σχέδιο νόμου "ΕΚΛΟΓΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΑΡΧΩΝ"Άρθρο 2 Αρχές δημοτικών κοινοτήτωνΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Φωτάκης-Aντιδήμαρχος Διονύσου | 18 Μαρτίου 2021, 10:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Φωτάκης-Aντιδήμαρχος Διονύσου' | 18 Μαρτίου 2021, 10:44

    Αρθρο 2, παρ. 4 Οι Κοινότητες και στο Λεκανοπέδιο Αττικής, για λόγους γενικούς, αλλά και ειδικό λογο σε ότι αφορά την περίπτωση του Δήμου Διοπνύσου, δεν πρέπει καταργηθούν. α) Γενικοί λογοι: Οι Κοινότητες, είναι θεσμός εδραιωμένος στην κοινωνική συνείδηση, αφού πριν τον ’’Καλλικράτη’’ και για πολλά χρόνια, οι αντίστοιχες περιοχές είχαν την αυτοδιοικητική αυτονομίας τους και οι πολίτες είχαν την ευχέρεια να έχουν κοντά τα κέντρα λύσης των προβλημάτων τους. Μετά τη λειτουργία των νέων Δήμων, τα κέντρα αυτά απομακρύνθηκαν και πλέον έχει δημιουργηθεί η αίσθηση στους πολίτες ότι αποξενώνονται από το Δήμο. Ουσιαστικά δημιουργήθηκε ένα κενό που πλήττει τη σωστή, κατά τα άλλα μεταρρύθμιση της συνένωσης των ΟΤΑ και στη θέση τους ευρύτερων με περισσότερες δυντότητες προγραμματικές, αναπτυξιακές και παροχής καλύτερων και οικονομικότερων υπηρεσιών. Με την έννοια αυτή αν οι Κοινότητες όχι μόνον διατηρηθούν, αλλά τους μεταβιβασθούν και αποφασιστικές αρμοδιότητες τοπικού χαρακτήρα και μάλιστα δια νόμου, θα ήταν δυνατόν στο Κέντρο του Δήμου να ασκούνται, ο σχεδιασμός της Δημοτικής Πολιτικής, η έκδοση Κανονιστικών Διατάξεων, ο έλεγχος της Δημοτικής λειτουργίας καθώς και οι αρμοδιότητες οι σχετικές με οικονομίες κλίμακας, ενώ τοπικά, να ασκούνται οι αρμοδιότητες της εφαρμογής της Δημοτικής Πολιτικής. Συγχρόνως με τον τρόπο αυτό διευκολύνται οι διαδικασίες συναινέσεων, λογοδοσίας, κοινωνικού ελέγχου και διαφάνειας Εξάλλου να μην παραλείψω να υπενθυμίσω ότι το Ευρωπαϊκό Δίκαιο (Συνθήκη της Λισσαβώνας του 2000), προβλέπει την παρουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο πλησιέστερο προς τον πολίτη σημείο, ικανοποιώντας δηλαδή την βασική αρχή τής "Εγγύτητας" και "Αμεσότητας’’. β) Ειδικός λόγος σε ότι αφορά το Δήμο Διονύσου: Πρόκειται για περίπτωση Ανοικτής Πόλης, με την έννοια ότι αποτελείται από διακριτές ανθρωπογεωγραφικές οντότητες, πολλές φορές με διαφορετικά προβλήματα (χωροταξικά, πολεοδομικά, χρήσεων γης, κλπ), για τα οποία οι τοπικές κοινωνίες επιθυμούν και αναζητούν, ως συλλογικότητες, να προβάλουν.