Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΗΣ | 7 Μαΐου 2021, 19:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ' | 7 Μαΐου 2021, 19:53

    Υποχρεωτικη στειρωση? Δηλαδη επειδη καποιοι ιδιοκτητες ειναι ανευθυνοι ή παρα πολύ ανοητοι, θα ακροτιριασουμε τα σκυλια? Συμβουλευθηκατε επιστημονες πριν κανετε αυτη τη προταση? Σας ενημερωσαν ποσο επικυνδινο ειναι για τα αρσενικα σκυλια και ιδιαιτερα τα μεγαλοσωμα? Ποσο αυξημενες πιθανοτητες εχουν για θανατηφορες ασθενεις αν στειρωθουν? Για τα θεματα ακρατιας ιδιαιτερα στα θυληκα? Ειναι η νουμερο ενα αιτια παραδωσης ζωων σε καταφυγια στο εξωτερικο. Για τις πιθανοτητες θανατου των ζωων λογω τις αναισθησιας? Τα παραπανω δεν ειναι γνωμη. Ειναι γεγονοτα! Και η ηθικη πλευρα? Αφου ειναι τοσο σωστο και απλο γιατι δεν το εφαρμοζουμε στους ανθρωπους? Γιατι στερουμε απο τα σκυλια τη γενετησια ορμη τους? Γιατι επεμβενουμε στην ορμονικη ισοροπια τους και συνεπως αλλαζουμε την συμπεριφορα τους? Γιατι στις Σκανδιναυικες χωρες η στειρωση δεν εχει καμια εφαρμογη και τα περισσοτερα ζωα ειναι ακεραια, χωρις να υπαρχει προβλημα αδεσποτων? Γιατι σε πολλες χωρες του πρωτου κοσμου και οχι του τριτου, η στειρωση γινεται μονο με εντολη κτηνιατρου οντας ο μονος αρμοδιος αν το ζωο πρεπει να στειρωθει για ιατρικους λογους? Και δεν ειναι μονο αυτα.. Παρα ολα τα παραπανω πραγματικα γεγονοτα και σοβαρα διληματα ηθικα, επιτρεπε στις φιλοζωικες να γαλουχουν το κοινο στην ιδεα οτι η στειρωση ειναι κατι το καλο.. κατι το θεμιτο. Ο σωματικος και ψυχολογικος ακρωτιριασμος ειναι καλος και θεμιτος. Οχι.. δεν θα στειρωσω τα σκυλια μου. Δεν θα τα ζευγαρωσω ποτε και δεν θα τα στειρωσω ποτε. Θα πληρωνω προστιμα και οι φιλοζωικες χαιρεκακα, θα το απολαμβανουν. Γιατι εχω κανει και ενα αλλο εγκλημα. Εκτος απο ενα αδεσποτο εχω και δυο καθαροαιμα σκυλια. Το προπατορικο αμαρτημα για τις φιλοζωικες.. λες και τα καθαροαιμα ειναι σκυλια ενος αλλου Θεου. Λες και δεν πρεπει να προστατευουμε και να διατηρουμε τα καθαροαιμα.. πρεπει να τα αφανησουμε. Αλλα δεν θα ακρωτριασω τα ζωα μου, δεν θα τα υποβαλω ασκοπα στο κινδυνο μιας επεμβασης και θα πληρωνω προστιμα. Το αξιζουν και ειναι ευθυνη μου να τους προσφερω το καλυτερο. Καλο θα ηταν να μιλησετε και με αλλους πλην των φιλοζωικων για αυτο το θεμα. Δεν ειναι παντογνωστες ουτε αγαπανε τα ζωα πιο πολυ απο εμας. Μαλλον πολυ λιγοτερο. Και σιγουρα δεν γνωριζουν περισσοτερα απο πολλους απο εμας αλλα και απο το συνολο των επιστημονων.