• Σχόλιο του χρήστη 'Ευθύμιος' | 8 Μαΐου 2021, 11:40

    Το δικαίωμα διατήρησης και εκτροφής ισχύει συνταγματικά για την κατοχή και αναπαραγωγή κάθε είδους ήμερου οικόσιτου ζώου, αγροτικά, κατοικίδια συντροφιάς και ανήκοντα σε ειδικές κατηγορίες όπως τα άλογα, τα οποία θεωρούνται όπως και οι σκύλοι και οι γάτες κατοικίδια, ζώα άθλησης, αναψυχής, συντροφιάς αλλά και εργασίας. Είναι απορίας άξιο γιατί τα ιπποειδή προστατεύονται από την Πολιτεία και περιλαμβάνονται στο Προεδρικό Διάταγμα 434 / 95 ως εγχώρια είδη “παραγωγής” ενώ οι ελληνικοί σκύλοι όχι. Οι αυτόχθονες σκύλοι όχι μόνο προστατεύουν όλα αυτά τα ζώα, αγροτικά και παραγωγής, αλλά είναι και οι ίδιοι ζώα αγροτικά, κατοικίδια, ζώα άθλησης, αναψυχής, συντροφιάς, εργασίας και παραγωγής: είναι ζώα που παράγουν έργο και χρήμα, αφού είναι απαραίτητοι για τον βιοπορισμό των κτηνοτρόφων και την ασφάλεια των κοπαδιών, εισάγουν πολύτιμο οικονομικό κεφάλαιο στην χώρα μέσω των εξαγώγιμων προϊόντων που παράγονται με τις υπηρεσίες τους (και των σχετικών κονδυλίων που εισρέουν επίσης), αλλά και μέσω του κυνηγίου και της αγροκτηνοτροφικής παραγωγής που τρέφει τον ελληνικό λαό, και υποστηρίζεται από τους ποιμενικούς σκύλους-φύλακες. Κακώς εξαιρούνται τα σκυλιά από την προστασία που παρέχει το Προεδρικό αυτό διάταγμα στα άλλα αυτόχθονα είδη: πρόκειται για οφθαλμοφανή αβλεψία, παράλειψη και νομοθετικό κενό, που πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να καλυφθεί. Β. Προσβάλλει επίσης το περιεχόμενο του προτεινομένου νόμου το συνταγματικό δικαίωμα του πολίτη της χώρας στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, την προσωπική του ελευθερία και δημιουργικότητα (επιπλέον δε και αφού οι σκύλοι είναι ωφέλιμοι για το κοινωνικό σύνολο, προσβάλλει και το δικαίωμα του πολίτη να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας μέσα από την ασχολία που επιλέγει ελεύθερα και να παράγει κοινωνικό έργο εκτρέφοντας ωφέλιμα ζώα συντροφιάς, εργασίας και υπηρεσιών – όπως σκύλους οδηγούς τυφλών, υποστήριξης ατόμων με ειδικές ανάγκες, ή σκύλους φύλακες για την προστασία της οικογένειας και των ζώων του σπιτιού ή του αγροκτήματός του). Γ. Προσβάλλει το δικαίωμα του πολίτη να συμβιώνει με κατοικίδια ζώα και να τα αναπαραγάγει στην κατοικία του, επομένως υπεισέρχεται στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου στον ιδιωτικό του χώρο, ο οποίος αποτελεί άσυλο. Επιπλέον επεμβαίνει στο δικαίωμα του ατόμου να ανατρέφει και συναναστρέφει τα παιδιά του με σκύλους, η παρουσία των οποίων είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη ως πολλαπλά ωφέλιμη για την ψυχολογία των παιδιών, και επεμβαίνει στο δικαίωμα των γονέων να διδάσκουν και να παρέχουν στα παιδιά τους πολύτιμα μαθήματα υπευθυνότητας, βιολογίας και φιλοζωίας μέσω της από κοινού φροντίδας για τον θηλυκό σκύλο της οικογένειας και τα νεογνά του. Δ. Ουδείς νόμος μπορεί να προσβάλλει προληπτικά το δικαίωμα του ατόμου να αναπαραγάγει το ζώο του όπως οι συμπολίτες του χωρίς να έχει ο πολίτης αυτός εκ των προτέρων παραβεί το νόμο. Εκ των προτέρων τιμωρία για αδίκημα που δεν έχει διαπραχθεί είναι αδιανόητη. Τα "αδέσποτα" δεν προέρχονται από την σωματική ακεραιότητα των ζώων αλλά από την εγκατάλειψή τους. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται σωστά με σήμανση, καταγραφή και ποινές για τους παραβάτες. Επομένως ο προληπτικός ακρωτηριασμός των ζώων, που είναι κακοποίηση, βαναυσότητα και βασανισμός, είναι άχρηστος και περιττός. Ε. Εφόσον το ζώο θεωρείται από το νόμο ζωική περιουσία ατομικής ιδιοκτησίας του κάθε πολίτη ο οποίος είναι καταχωρημένος σύννομα ως κηδεμόνας του, την οποία ουδείς δικαιούται να βλάψει, οι διατάξεις του σχεδίου νόμου αντίκεινται και στο σχετικό άρθρο του συντάγματος που προστατεύει την κατοικία, την ιδιοκτησία και την ατομική περιουσία. Η υποχρεωτική στείρωση αποτελεί βλάβη του ζώου, επομένως προξενεί ζημία στην ζωική περιουσία και τα δικαιώματα του πολίτη και μάλιστα χωρίς την προβλεπόμενη από το σύνταγμα αποζημίωση.