• Σχόλιο του χρήστη 'Sia' | 13 Νοεμβρίου 2009, 01:40

    Εκτός από την ανισότητα μεταξύ των υποψηφίων, εκτός απο το γεγονός, ότι η προσαύξηση μοριοδότησης εφευρέθηκε γιά την τακτοποίηση των ημετέρων, αλλος ένας λόγος που πρέπει να καταργηθεί, είναι ότι δεν είναι απαραίτητη σε όλες τις περιπτώσεις στο Δημόσιο. Το αντικείμενο εργασίας, απο Φορέα σε Φορέα διαφέρει,ακόμα και στις Δ/νσεις ιδίου φορεά, πολλες φορες και στα τμήματα ιδίας Δ/νσης. Για ποιά εμπειρία μιλάμε λοιπόν; Ο Μόνιμος υπάλληλος γίνεται πιόνι της κάθε Πολιτικής εξουσίας, που τον μετακινεί λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων από Δ/νση σε Δ/νση και δεν υπολογίζονται ουτε οι γνώσεις του επί του αντικειμένου, όυτε η εμπειρία του, ούτε οι συναφείς με το αντικείμενο τίτλοι σπουδών. Από τη στιγμή λοιπόν που η εμπειρία μέσα στον ίδιο τον φορέα δεν λαμβάνεται υπόψη, θεωρείται κοροϊδια και αδικία να λαμβάνεται για την πρόσληψη. Θα αναφέρω ένα απλό παράδειγμα: Η εμπειρία ενος συμβασιούχου στο ΙΚΑ, τι συνάφεια μπορεί να ΄χει με το αντικείμενο σε μια ΔΟΥ. Καμια! Η εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνεται υπόψη μόνο στο ίδιο ή συναφές αντικείμενο. πχ η εμπειρία σε λογιστικό γραφείο, λαμβάνεται υπόψη σε αλλο αντίστοιχο. Οταν λέμε εμπείρια λοιπόν εννοούμε το ίδιο αντικείμενο. Σε θέματα οργάνωσης, διαχείρισης και αξιοποιησης προσωπικού ο Ιδιωτικός τομέας απέχει έτη φωτός, από τον Δημόσιο. Ας οργανωθούν πρώτα οι Φορείς του Δημοσίου, ας αξιοποιήσουν το Προσωπικό τους, ας υπολογίσουν σωστά τις πραγματικές τους ελείψεις σε ανθρωπινο δυναμικό και μετά ας μας πουν, που και γιατί θέλουν εμπειρία.