• Σχόλιο του χρήστη 'Σιδηροκαστρίτης Νικόλαος' | 10 Μαΐου 2021, 08:05

    ΌΧΙ στην υποχρεωτική στείρωση δεσποζόμενων ζώων. Εδώ Κύριοι τίθεται και ζήτημα βιοηθικής. Με ποιο δικαίωμα εγώ θα στερήσω το δικαίωμα στην αναπαραγωγή ενός θηλαστικού ; Ποιος μου δίνει αυτό το δικαίωμα; Με ποιο δικαίωμα εγώ ο άνθρωπος αποφασίζω ότι ένα θηλαστικό δεν έχει δικαίωμα στο σεξ ποτέ στη ζωή του; Με ποιο δικαίωμα το ακρωτηριάζω; Σας υπενθυμίζω επίσης ότι είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά ότι η συμπεριφορά ενός ζώου διαφοροποιείται μετά τη στείρωση (οι κτηνίατροι συνηθίζουν να λένε ότι θα ηρεμήσει). Με ποιο δικαίωμα λοιπόν νομιμοποιούμαι να παρέμβω ΜΌΝΙΜΑ στη συμπεριφορά και τον χαρακτήρα ενός ζώου; Από πότε η χειραγώγηση της φύσης είναι ηθικά σωστή; Ναι, προφανώς το ζήτημα των αδέσποτων είναι ΠΟΛΎ σημαντικό και πρέπει να αντιμετωπιστεί, καμία αντίρρηση σε αυτό. Όμως αυτό μπορεί να γίνει με περισσότερο (βιο)ηθικούς τρόπους, σίγουρα το τίμημα θα είναι ''ένα κομμάτι'' αποτελεσματικότητας της αποτροπής παραγωγής αδέσποτων ωστόσο ο σκοπός ΔΕΝ αγιάζει τα μέσα. Αν εγώ έχω ανθρώπους (καλούς μου φίλους) που γνωρίζω ΣΊΓΟΥΡΑ ότι θα υιοθετήσουν τα κουτάβια τότε που ακριβώς είναι το πρόβλημα γέννας; Η απάντηση στο πως θα πιστοποιηθεί ότι όντως θα είναι υπεύθυνα τα άτομα που θα υιοθετήσουν τα κουτάβια είναι: 1) Κάθε θηλυκό δεσποζόμενο ζώο υποχρεωτικά να πηγαίνει μια φορά κάθε 6 μήνες σε κτηνίατρο με συμβολική (χαμηλή χρέωση της τάξης των 5 ή 10 ευρώ) χρέωση ώστε ο κτηνίατρος να τσεκάρει ότι δεν έχει γεννήσει το τελευταίο 6μηνο (προφανώς το τσεκ αυτό στο 6μηνο είναι πολύ εύκολο από τις θηλές του ζώου, οπτικά είναι ορατό). Αν έχει γεννήσει ο κτηνίατρος να απαιτεί άμεσο τσιπάρισμα των κουταβιών και να ενημερώνει ένα κεντρικό σύστημα για πιθανή άρνηση. 2) Εξοντωτικά πρόστιμα για παραβάτες και όσους δεν έχουν όλα τα θηλαστικά ζώα τους σε ΕΜΖ. Και κάτι τελευταίο. Επιτέλους στην Ελλάδα αυτά τα ζητήματα πρέπει να πάψουν να είναι ντροπή να αποφασίζονται με ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα και άμεση Δημοκρατία. Υπάρχουν τρόποι που διασφαλίζεται ηλεκτρονικά η διαφάνεια της διαδικασίας. Για ποιο λόγο πρέπει οι λίγοι να αποφασίζουν για τους πολλούς;