Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 7 Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμωνΣχόλιο του χρήστη ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΕΛΙΑΣ | 10 Μαΐου 2021, 15:52
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αναφέρομαι σε σκυλόφιλους και όχι σε ζωόφιλους γιατί, μην κρυβόμαστε, τα σκυλιά είναι το πρόβλημα. Δεν έχω αντιληφθεί επικίνδυνες και επιθετικές αλεπούδες, γάτες, κουνάβια, λύκους, γαϊδούρια ή αρκούδες να περιφέρονται στις πλατείες στους δρόμους ή στα πάρκα και να τρομοκρατούν περαστικούς. Με αυτά τα δυστυχή ζώα ελάχιστοι ασχολούνται και ακόμη λιγότεροι τα περιποιούνται. Τελευταία βλέπω ότι σε πολλές περιοχές πρέπει να ασχοληθούμε και με τα αγριογούρουνα. Το ελάχιστο για ασυνόδευτο σκύλο (εννοούμε χωρίς μικρού μήκους λουρί) πρέπει να είναι 1.000€. Σε περίπτωση υποτροπής να διπλασιάζεται. Οι δημοτικοί ή αστυνομικοί υπάλληλοι που δεν εκτελούν το καθήκον της βεβαίωσης παράβασης να τιμωρούνται εκτός του πειθαρχικού ελέγχου και με παρακράτηση από τον μισθό τους για κάθε περίπτωση μη σύννομης συμπεριφοράς του ίδιου ποσού που δεν βεβαίωσαν (έτσι αποκλείεται και ο πειρασμός του χρηματισμού). Οι μόνιμα αμελούντες Δήμοι για την συγκέντρωση σε ειδικούς χώρους των αδέσποτων να τιμωρούνται με τουλάχιστον διπλάσια πρόστιμα για κάθε αδέσποτο. Όμως επειδή υπάρχει διαπιστωμένη αδιαφορία να υπάρχει στο Υπουργείο ή στη Περιφέρεια υπηρεσία παραπόνων όπου απαραίτητα θα κοινοποιείται το αίτημα των τρομοκρατούμενων από τα αδέσποτα πολιτών, παράλληλα με την γνωστοποίηση στον Δήμο, ώστε να εξασφαλίζεται η εφαρμογή του νέου νόμου και να μην γίνει όπως ο παλιός κουρελόχαρτο από τους δημοτικούς άρχοντες. Χρειάζονται ουσιαστικές αλλαγές στο άρθρο 7. Αλλιώς θα παρατείνεται η απαράδεκτη κατάσταση, μάλιστα με το ping pong μεταξύ ανεύθυνων Δήμων και διπλά ανεύθυνων φιλόζωων (καλύτερα να τους αποκαλούμε φιλόσκυλους). Να σταματήσει η φάμπρικα των ψευτοφιλόσκυλων που ΕΞΩ από το σπίτι τους ταΐζουν αδέσποτα σε πεζοδρόμια, άλση κτλ. Τα ειδικά εκπαιδευμένα συνεργεία των Δήμων να στήνουν ενέδρες σε αυτά τα σημεία και να τα μαζεύουν. Επιτέλους να καταλάβουν όλοι ότι ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ, τώρα μάλιστα με το απαγορευτικό που περπατούσαμε για ώρες και σε μεγάλες αποστάσεις διαπίστωσα ότι περισσότερο από τον κορωνοιο κινδύνευα από τα αδέσποτα. Με τα παραπάνω ίσως σας έχω φανεί υπερβολικός όμως είναι μόνο μικρό μέρος της υπάρχουσας κατάστασης. Επειδή προσπαθώ να γυμνάζομαι περπατώντας ή τρέχοντας στην εξοχή ή σε πάρκα σας διαβεβαιώνω από προσωπική εμπειρία ότι έχω σχεδόν σταματήσει την άσκηση επειδή στις περιοχές που έχω πρόσβαση και αγαπώ έχει γίνει επικίνδυνο. Συγκεκριμένα στην Ανατολική Αττική από παραλία Μαραθώνα έως Νέα Μάκρη που υπάρχει ο πεζόδρομος η βόλτα είναι προβληματική γιατί έχει μετατραπεί από τα ξεφτέρια δημάρχους σε σκυλόδρομο. Επίσης όλο το Μάτι σκυλοκρατείται . Η Ραφήνα το ίδιο και χειρότερα. Σε όλους τους δρόμους προς την θάλασσα υπάρχουν αγέλες και αρκετοί στο μεγάλο πάρκο δίπλα σο λιμάνι, όπου στο ωραίο γκαζόν την Κυριακή τα παιδάκια πιάνουν ακαθαρσίες κι λένε στις μαμάδες βρήκα κουλουράκια. ‘Όλη η παραλία της Λούτσας (η αμμουδιά ) είναι τόπος περιπάτου αδέσποτων. Να μην μιλήσουμε για τα στενά (όχι στο κέντρο), όπου εκεί μπορείς να κυκλοφορήσεις μόνο με αυτοκίνητο (ακόμα και για απόσταση 100 μέτρων). Τα σκυλιά έχουν επιβάλει απαγόρευση κυκλοφορίας πεζών και ποδηλάτων. Στο Πόρτο Ράφτη παρόμοια κατάσταση. Πιο νότια δεν έχω προσωπική αντίληψη. Ακόμη στο Φάληρο από στάδιο ειρήνης και Φιλίας έως θωρηκτό Αβέρωφ. Επίσης στο Πεδίο Άρεως και μέχρι την Πλατεία Βικτωρίας ίδια κατάσταση. Τέλος στα Ιλίσια μόνο στο άλσος Αγίου Χαραλάμπους είναι υποφερτά γιατί ο απέραντος χώρος του Άλσους της Πανεπιστημιούπολης έχει γίνει και αυτός επικίνδυνος. Να γίνει σαφές τι εννοούμε ασφαλή συνοδεία. Ρητά να αναφέρεται ότι είναι υποχρεωμένος ο σκύλος να φέρει λουρί και να είναι δεμένος με αυτό. Μάλιστα όχι λουρί δέκα μέτρα που έχουν οι πονηροί ζωόφιλοι. Μου έχει συμβεί να δω σκύλο να δαγκώνει και σε άλλη περίπτωση να τρομοκρατεί διερχόμενο αθώο άνθρωπο (φυσικά η δική του τρομοκράτηση δεν απασχολεί τους σκυλόφιλους μπροστά στην αποφυγή δεσμών του δικού τους σκύλου) γιατί το ζώο-συνοδός δεν τηρούσε την απόσταση ασφαλείας και το είχε λάσκα δεμένο. Πάντα οι ζωόφιλοι απαντούν σε παρόμοια περίπτωση τρομοκράτησης ‘’μην το φοβόσαστε καλέ το σκυλάκι’’. Χαρακτηριστικά αναφέρω, υπερβάλλοντας βέβαια, ότι στις ‘’απολίτιστες’’ ΗΠΑ είναι πιο πιθανό να δεις σκυλόφιλο δεμένο τον ίδιο με λουρί να πάει βόλτα μόνος του χωρίς σκύλο, παρά να δεις σκύλο χωρίς λουρί. Έχει αισθανθεί κανείς από τους σκυλόφιλους τα διλήμματα: ‘’ Τι να κάνω να χάσω το Λεωφορείο και να αργήσω μισή η μια ώρα στην δουλειά μου ή να δοκιμάσω να περάσω δίπλα από την αγέλη που φαίνεται επιθετική;’’ ‘’ Τι να κάνω να πάω σε αυτό το σούπερ μάρκετ η να γυρίσω πίσω χωρίς να ψωνίσω σήμερα, κάτι θα έχω στο ψυγείο, προκειμένου να γλιτώσω από την ενέδρα των αδέσποτων που περιφέρονται στους γύρω δρόμους του καταστήματος’’ ‘’ Να περπατήσω ή τρέξω τον ελεύθερο χρόνο μου ή θα μου βγει ξινή ή άσκηση όταν πέσω σε περιοχή που την θεωρούν δική τους τα αδέσποτα; Ίσως γι’ αυτό οι πιο τολμηροί περιπατητές έχουν γκλίτσες ή ρόπαλα ή αυτοσχέδια μπαστούνια, πιο πολύ για ψυχολογικούς λόγους γιατί σε περίπτωση επίθεσης δύσκολα μπορούν να αμυνθούν‘’ Επομένως σαν πολιτισμένη, υποτίθεται, κοινωνία πρέπει να απαντήσουμε στο κεντρικό δίλημμα: Ποια είναι υπέρτερη αξία, η προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας των ανθρώπων ή η υπεράσπιση της ασυδοσίας των σκυλόφιλων; Και ένα τελευταίο πολύ σημαντικό στις εισαγωγικές μου παρατηρήσεις. Η ασυδοσία και η μη τήρηση της υπευθυνότητας της συγκέντρωσης των αδέσποτων από τους Δήμους σε ειδικά καταφύγια σε δασικές εκτάσεις (αυτό είναι το φυσικό τους περιβάλλον) είναι ΗΘΙΚΗ ΑΥΤΟΥΡΓΙΑ αυτουργία στην εξόντωσή τους από απελπισμένους φυσικούς αυτουργούς. Αν τηρείτο η νομιμότητα δεν θα υπήρχαν αδέσποτα για να δολοφονούνται από μειωμένης ψυχικής αντοχής συμπολίτες μας. Σε όλη την πολιτισμένη Ευρώπη δεν κυκλοφορεί κανένα εγκαταλειμμένο αδέσποτο στους δρόμους. Ο Πρωθυπουργός υποσχέθηκε “κανένα ζώο αδέσποτο- κανένα ζώο κακοποιημένο”. Δυστυχώς στο άρθρο 7 παραγ.5 , τα εδαφ. βαε, ββ, γ, δ και ε επιτρέπουν στο Δήμο με τη δικαιολογία ότι δεν υπάρχει χώρος στο καταφύγιο, να εγκαταλείπουν τα σκυλιά μέσα στους δρόμους της πόλης, με όλα τα συνεπακόλουθα: α) Αθέτηση της υπόσχεσης του Πρωθυπουργού (και χιλιάδες αδέσποτα και κακοποιημένα) β) Παιδιά και μεγάλοι εκτεθειμένοι σε κινδύνους , από περιττώματα, ζωοανθρωπονόσους, αγέλες σκύλων, επιθέσεις, δαγκώματα, τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα και απώλεια ζωής από αγέλες γ) Σκυλιά σε κίνδυνο από πείνα, δίψα, αρρώστιες, θύματα τροχαίων, κίνδυνο από κακοποίηση και φόλες από πολίτες που δέχθηκαν επιθέσεις και δαγκώματα. Εκτιμούμε ότι μπορεί οι Δήμοι να κάνουν καταφύγια περιφράσσοντας με ελάχιστο κόστος, δεκάδες η εκατοντάδες στρέμματα δασωμένων με φυλλοβόλα δέντρα, όπου μπορούν να φιλοξενηθούν με κανόνες ευζωίας όλα τα αδέσποτα στην αρχή της προσπάθειας, όταν θα είναι πολλά καθώς στη συνέχεια θα μειωθούν σε λίγες δεκάδες, όταν δεν θα πολλαπλασιάζονται όπως σήμερα γίνεται με τα αδέσποτα. Προτείνουμε μεγάλα ελεύθερα καταφύγια για όλα τα αδέσποτα. ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΥΛΙ ΑΔΕΣΠΟΤΟ σκυλί αδέσποτο στο δρόμο. Αν δεν επαρκούν, που είναι φυσικό έτσι όπως τα καταφέραμε να γίνουν και άλλα και άλλα μέχρι να μην κυκλοφορεί κανένα αδέσποτο. Τα καταφύγια θα πρέπει να είναι εύκολα προσπελάσιμα και επισκέψιμα από φιλόζωους πολίτες, σχολεία, παιδιά και να γίνονται διάφορα δρώμενα, για την προαγωγή της φιλοζωίας. Αν οι Δήμοι δημιουργήσουν σημεία παροχής τροφής και νερού, είναι σίγουρο ότι θα δημιουργηθούν αγέλες αδέσποτων σκύλων, που θα σπέρνουν τον τρόμο σε μικρούς και μεγάλους.